Stężenia przestrzenne w drewnianych konstrukcjach dachowych

Stężenia przestrzenne w drewnianych konstrukcjach dachowych

Wszelkie obciążenia własne, śnieg, oddziałują na pokrycia dachowe oraz ścian i mogą powodować poważne odkształcenia ram, wiązarów, w skutek czego budynek utraci stateczność. W związku z tym drewniana konstrukcja dachowa powinna cechować się sztywnością oraz statecznością (uprawnienia budowlane). Węzły pasów wiązarów ściskanych oraz ramy kratowe należy zabezpieczyć przed przesuwaniem się poprzecznym, a dolne i górne pasy ram oraz pełne wiązary poprawnie usztywnić. Ważne jest także, aby wiązary i ramy zostały odpowiednio zabezpieczone przed podłużnym i poprzecznym przesuwaniem się. Aby spełnić wszystkie te wymagania konstrukcja dachowa powinna mieć zastosowane stężenia podłużne oraz poprzeczne, a wiązary oraz ramy na podporach powinny być odpowiednio zakotwione. Już podczas samego montażu stężenia powinny zapewniać konstrukcji stateczność.

Konstrukcje drewniane klejone

Konstrukcje budowlane klejone nie mają w Polsce dużego zastosowania. Zazwyczaj wykonuje się je sporadycznie. Szczegóły które dotyczą złączy trzeba podać w odpowiedniej skali, która zapewnia czytelność całej konstrukcji. Zarówno konstrukcje drewniane ciesielskie, jak i inżynierskie stosuje się głównie do budowy pomostów. Elementy takie jak wiązary dachowe kratowe lub pełne, złożone belki oraz wiele innych muszą posiadać strzałki o odpowiedniej wartości. Wartość stanowi V200 L, która jest odwrotnością ugięcia. Wygięty do góry pas dolny stanowi podstawę do zarysu kształtu, jaki będzie mieć wiązar (program do egzaminu na uprawnienia na komputer). Na podstawie wiązara wyznacza się kolejne wymiary, dotyczące poszczególnych elementów.

Tężniki poprzeczne

Tężniki poprzeczne mają za zadanie zapewnić sztywność podłużną przy wiązarach dachowych oraz usztywnić dolny pas ściskany przy ramach i dźwigarach (egzamin na uprawnienia budowlane). Wszystkie planowane konstrukcje inżynierskie muszą odbywać się zgodnie z normami oraz zasadami mechaniki budowlanej. Aby zaprojektować konstrukcję o większych rozpiętościach, należy posługiwać się specjalistyczną literaturą.

Wiązary wiatrowe

Konstrukcje dotyczące stężeń ram oraz wiązarów kształtują się tworząc wiązar wiatrowy, płatwie oraz tężniki. Wiązar wiatrowy przejmuje obciążenia związane z wiatrem, a płatwie i tężniki przede wszystkim służą zabezpieczeniu ściskanych węzłów przed przesuwaniem się poprzecznym. Wiązar wiatrowy ma zastosowanie w ścianach szczytowych, podłużnych, jak i we wszystkich innych ścianach. Występuje także w połciach dachowych. Taki wiązar nazywamy wiązarem wiatrowym połaciowym (uprawnienia budowlane – egzamin). Tężniki dzielą się na poprzeczne oraz połaciowe. Tężniki połaciowe stosujemy, gdy budynek jest długi a wiatrowe wiązary połaciowe są umieszczone tylko w szczytach obiektu. Aby nadać odpowiednią sztywność dachowej połaci , tężniki umieszcza się co 20-30 m. Tężniki poprzeczne znajdują się w prostopadłej płaszczyźnie w stosunku do płaszczyzny dachowych wiązarów.