Do mieszanki betonowej można stosować jedynie chlorek wapniowy, który wcześniej został rozpuszczony w wodzie zarobowej. W celu przygotowania tego roztworu chlorek wapniowy jest rozpuszczany w wodzie według specjalnie określonej proporcji. Powinno się to odbywać w oddzielnym pojemniku. Ściśle odmierzana ilość roztworu jest następnie mieszana z wodą zarobową. Powinno się dokładnie dozować oraz starannie rozprowadzać chlorek w wodzie. W przypadku betonów na cemencie portlandzkim 450 dodanie chlorku wapniowego ma prawie połowę mniejszą efektywność niż stosowanie tego dodatku z cementem portlandzkim 350.[akty uprawnienia budowlane]

Domieszka mielonego wapna palonego

Inną ciekawą formą dodawania chloru wapniowego, która daje dużą efektywność jest domieszka mielonego wapna palonego, które jest zobojętniane później kwasem solnym. Działanie mieszanki tej jest takie samo jak wyżej opisanego dodatku. Ważne jest jednak, że w tym przypadku można uzyskać wyższy efekt egzotermiczny na skutek wydzielania się ciepła podczas gaszenia wapna oraz ciepła zobojętniania na skutek dodania kwasu solnego.[uprawnienia budowlane testy] W tym samym momencie działanie wapna palonego i kwasu solnego przyczynia się do prawie dwukrotnego wzrostu ilości wydzielanego ciepła podczas pierwszych 24 godzin od momentu zarobienia cementu wodą. Wiąże się tu również z przyśpieszeniem procesu wiązania oraz twardnienia betonu i znacznie zwiększa wytrzymałość podczas pierwszego okresu dojrzewania. Wapno jest wprowadzane do betoniarki razem z cementem. Kwas solny natomiast rozpuszczany jest w wodzie zarobowej. Przed procesem wlewaniem wody zarobowej składniki suche powinny być przemieszane. Głównie chodzi tu o wymieszanie cementu z wapnem.[uprawnienia budowlane]

Węglan sodowy i potasowy

Dodatki w postaci węglan sodowego oraz węglanu potasowego znacznie przyśpieszają proces wiązania oraz twardnienia betonu. Nie przyczyniają się one do korozji stali. Ilość dodatków węglanów, jakie należy dodać do mieszanki uzależniona jest od tego jakie właściwości techniczne zaczynów, zapraw i betonów chcemy uzyskać. Głównie bierze się tu pod uwagę odpowiednią wytrzymałość pomimo niskich temperatur procesu dojrzewania. Ilość dodatków uzależniona jest również od temperatury otoczenia.[egzamin na uprawnienia budowlane] Zakłada się tu, że wyjściowa mieszanka betonowa nie jest wyższa niż 5 stopni. W Katedrze Technologii Prefabrykatów i Betonu Sprężonego Politechniki Warszawskiej przeprowadzone zostały badania, które wykazały przydatność w zimowych robotach betonowych, który uzyskiwany jest w cukrowniach jako produkt uboczny powstający z węglanu wywarowego.

Stosowanie bardzo zimnych składników

Jeżeli stosowane są bardzo zimne składniki oraz gdy temperatura mieszanki betonowej nie jest wyższa od 5 stopni to możliwe jest zwiększenie ilości węglanów. Należy jednak pamiętać, że zwiększa się wtedy również szybkość wiązania cementów.[segregator uprawnienia budowlane] W celu opóźnienia tego zjawiska w tym samym czasie powinno się dodawać środki, które opóźniają proces wiązania. Można tu wykorzystać plastyfikatory oraz środki napowietrzające. Można tu również stosować inne domieszki, które opóźniają proces wiązania. Domieszki węglanów głównie stosowane są w betonach zimnych o niewielkich masywach, które wykonywane są oraz dojrzewają w temperaturach wynoszących do -15 stopni. Węglany przyczyniają się do obniżenia temperatury procesu zamarzania wody zarobowej, przyśpieszają proces hydratacji cementu i przebieg procesu wiązania i tężenia betonu. Betony posiadające dodatki węglanów charakteryzują się w pewnym stopniu zwiększonym skurczem i mniejszą mrozoodpornością.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]