Okna żelbetowe

Okna żelbetowe

Okna z żelbetu stosuje się głównie w:

– budownictwie przemysłowym – do budynków produkcyjnych i magazynów,

– budownictwie wodnym – do budowli towarzyszących obiektom hydrotechnicznym (uprawnienia budowlane).

Okna żelbetowe charakteryzują się tym, że nie mają ościeżnic czy skrzydeł. Są one przygotowane w ten sposób, że można je od razu osadzać w otworach ścian.

W sytuacji, kiedy zastosuje się okno, które będzie miało otwór o większych wymiarach, należy zamontować elementy usztywniające jako prefabrykowane słupki żelbetowe lub słupki z dwuteowników stalowych. Największą wadą tych okien jest to, że przemarzają i są ciężkie. Właśnie z powodu przemarzania nie powinno się ich stosować w pomieszczeniach, które są ogrzewane i charakteryzują się dużą wilgotnością powietrza.

Takie okna szkli się szkłem pojedynczym lub dwuwarstwowym z przerwą powietrzną pomiędzy szybami. Szyby montuje się przy użyciu uchwytów z pasków blachy stalowej ocynkowane do ram, które są osadzone w słupkach i szczeblinach ram.

Szyby, które są o ok. 3 mm mniejsze od wymiarów między wrębami należy osadzić na 2 mm warstwie kitu. Następnym krokiem jest przymocowanie ich blaszkami, a na krawędziach szyby formuje się ramkę z wygładzonego kitu.

Ze względów architektonicznych lub przeciwpożarowych czasami konieczne jest wykonanie ścianek działowych czy przeszkleń otworów. Wykorzystuje się do tego szklane kształtki:

– luksfery,

– rotality,

– cegły szklane pełne,

– cegły z pustką powietrzną w środku.

Elementy szklane

Elementy szklane należą do kruchych materiałów, które są podatne na pękanie pod wpływem obciążeń. Należy je układać:

– bez wiązania spoin,

– na spoiny wiązane z przesunięciem o pół długości elementu.

Spoiny takie są z zaprawy cementowej (testy uprawnienia budowlane). Ich grubość powinna być mała ze względów estetycznych i z uwagi na przepuszczalność światła. Widoczna grubość spoin powinna wynosić ok. 5 cm.

W przypadku spoin ścianek większych wymiarów powinno się ułożyć zbrojenie poziome i pionowe z okrągłych prętów. Duże powierzchnie ścianek, które są zbrojone prętami, tworzą nieodkształcalne tarcze, które mogą łatwo pękać. Żeby umożliwić odkształcenia i zapobiec spękaniom wewnętrzne ścianki działowe powinno się oddylatować od ścian nośnych budowli. Szczeliny dylatacyjne górne i boczne wypełnia się ściśliwym materiałem, a dolna może być np. z asfaltu.

Okna metalowe i stalowe

Okna metalowe należy wykonać z:

– profili z aluminiowych stopów,

– stalowych kształtowników.

Z kolei okna stalowe są w użyciu już od dawna. Dzięki temu przemysłowa produkcja specjalnych profili okiennych jest dobrze rozwinięta. Okna wykonuje się również z:

– kątowników,

– teowników,

– profili zimno-giętych (program do egzaminu na uprawnienia na komputer).  

Ościeżnicę, która jest ze stalowych kątowników należy przymocować do ścian kotwiami, które są z płaskowników lub z okrągłych prętów.

W oknach, które mają większe wymiary wykorzystuje się słupki, które są z:

– blach,

– ceowników,

– kątowników.

W ościeżnicy należy umieścić elementy okna i połączyć je za pomocą spawania. Z kolei okna stalowe z kątowników wykonuje się prawie tak samo jak z profili okiennych. Szkli się szkłem pojedynczym lub podwójnym.

Okna z tworzyw sztucznych

Profile okienne ze stopów aluminiowych różnią się kształtem od profili stalowych. Nie są one popularne w Polsce. W Polsce w ogóle nie wykorzystuje się okien, które są z profili zimno-giętych. Tak samo nie stosuje się u nas okien, które są ze sztucznych tworzyw.

Aktualnie prowadzi się badania nad zastosowaniem okien z tworzyw sztucznych. Badania te dotyczą:

– całych okien, które są z tworzyw sztucznych,

– ramiaków okien z profili blaszanych, które są powlekane warstwą tworzywa sztucznego.

Dzięki temu uda się ustalić, które rozwiązanie jest lepsze w naszych warunkach klimatycznych. Jedną z największych zalet okien z tworzyw sztucznych jest ich nieodkształcalność. Dzięki temu są one bardziej szczelne i nie trzeba ich malować (program egzamin uprawnienia 2021).