– budownictwie przemysłowym – do budynków produkcyjnych i magazynów,
– budownictwie wodnym – do budowli towarzyszących obiektom hydrotechnicznym (uprawnienia budowlane).
Okna żelbetowe charakteryzują się tym, że nie mają ościeżnic czy skrzydeł. Są one przygotowane w ten sposób, że można je od razu osadzać w otworach ścian.
Okna żelbetowe
W sytuacji, kiedy zastosuje się okno, które będzie miało otwór o większych wymiarach, należy zamontować elementy usztywniające jako prefabrykowane słupki żelbetowe lub słupki z dwuteowników stalowych. Największą wadą tych okien jest to, że przemarzają i są ciężkie. Właśnie z powodu przemarzania nie powinno się ich stosować w pomieszczeniach, które są ogrzewane i charakteryzują się dużą wilgotnością powietrza.
Takie okna szkli się szkłem pojedynczym lub dwuwarstwowym z przerwą powietrzną pomiędzy szybami. Szyby montuje się przy użyciu uchwytów z pasków blachy stalowej ocynkowane do ram, które są osadzone w słupkach i szczeblinach ram.
Szyby, które są o ok. 3 mm mniejsze od wymiarów między wrębami należy osadzić na 2 mm warstwie kitu. Następnym krokiem jest przymocowanie ich blaszkami, a na krawędziach szyby formuje się ramkę z wygładzonego kitu.
Ze względów architektonicznych lub przeciwpożarowych czasami konieczne jest wykonanie ścianek działowych czy przeszkleń otworów. Wykorzystuje się do tego szklane kształtki:
– luksfery,
– rotality,
– cegły szklane pełne,
– cegły z pustką powietrzną w środku.
Elementy szklane
Elementy szklane należą do kruchych materiałów, które są podatne na pękanie pod wpływem obciążeń. Należy je układać:
– bez wiązania spoin,
– na spoiny wiązane z przesunięciem o pół długości elementu.
Spoiny takie są z zaprawy cementowej (testy uprawnienia budowlane). Ich grubość powinna być mała ze względów estetycznych i z uwagi na przepuszczalność światła. Widoczna grubość spoin powinna wynosić ok. 5 cm.
W przypadku spoin ścianek większych wymiarów powinno się ułożyć zbrojenie poziome i pionowe z okrągłych prętów. Duże powierzchnie ścianek, które są zbrojone prętami, tworzą nieodkształcalne tarcze, które mogą łatwo pękać. Żeby umożliwić odkształcenia i zapobiec spękaniom wewnętrzne ścianki działowe powinno się oddylatować od ścian nośnych budowli. Szczeliny dylatacyjne górne i boczne wypełnia się ściśliwym materiałem, a dolna może być np. z asfaltu.
Okna metalowe i stalowe
Okna metalowe należy wykonać z:
– profili z aluminiowych stopów,
– stalowych kształtowników.
Z kolei okna stalowe są w użyciu już od dawna. Dzięki temu przemysłowa produkcja specjalnych profili okiennych jest dobrze rozwinięta. Okna wykonuje się również z:
Ościeżnicę, która jest ze stalowych kątowników należy przymocować do ścian kotwiami, które są z płaskowników lub z okrągłych prętów.
W oknach, które mają większe wymiary wykorzystuje się słupki, które są z:
– blach,
– ceowników,
– kątowników.
W ościeżnicy należy umieścić elementy okna i połączyć je za pomocą spawania. Z kolei okna stalowe z kątowników wykonuje się prawie tak samo jak z profili okiennych. Szkli się szkłem pojedynczym lub podwójnym.
Okna z tworzyw sztucznych
Profile okienne ze stopów aluminiowych różnią się kształtem od profili stalowych. Nie są one popularne w Polsce. W Polsce w ogóle nie wykorzystuje się okien, które są z profili zimno-giętych. Tak samo nie stosuje się u nas okien, które są ze sztucznych tworzyw.
Aktualnie prowadzi się badania nad zastosowaniem okien z tworzyw sztucznych. Badania te dotyczą:
– całych okien, które są z tworzyw sztucznych,
– ramiaków okien z profili blaszanych, które są powlekane warstwą tworzywa sztucznego.
Dzięki temu uda się ustalić, które rozwiązanie jest lepsze w naszych warunkach klimatycznych. Jedną z największych zalet okien z tworzyw sztucznych jest ich nieodkształcalność. Dzięki temu są one bardziej szczelne i nie trzeba ich malować (program egzamin uprawnienia 2021).
