Ogniochronnymi środkami dla słomy są: nasycenie albo powlekanie gliną, nasycenie bądź powlekanie mieszaniną wodnego szkła, garbnika i gipsy, nasycenie albo powlekanie mieszaniną powstałą z 10 do 20 części potasowego węglanu oraz 4 do 8 części amonowego boranu w 100 częściach wody. Takim środkiem jest także moczenie w 10% roztworze sodowego krzemianu przez 12 godzin, a po wyschnięciu powlekanie go wapniowym chlorkiem. Są trzy sposoby na zabezpieczenie drewna przed grzybami. Można zastosować powierzchniową powłokę, wyługowywać drewno albo zastosować antyseptyczne środki nasycające (nauka do uprawnień budowlanych).
Ogniochronne środki dla słomy
Zastosowanie powłok
Powłoki z asfaltu, olejnej farby, smoły czy poprzez zwęglenie powierzchni wykazują skuteczność tylko wtedy, gdy nie są uszkodzone i jeżeli zastosowane drewno jest suche i zdrowe. Wyługowywanie drewna polega na usunięciu z niego soków. Aby to uzyskać należy działać na nie zimną wodą albo gorącą pod odpowiednim ciśnieniem. Można także użyć do tego celu pary wodnej albo spirytusu. Skuteczność zastosowania tej metody jest mała. Powoduje ona wyłącznie zmniejszenie się kurczliwości. Chcąc nasycić drewno używa się do tego celu antyseptycznych środków np. węglowe i żywiczne karbolineum, fenole, fluorek sodowy, siarczan miedziowy, kreozonaft i wiele innych substancji i ich mieszanin. Przeciwgrzybiczne środki nie mogą obniżać fizycznych oraz mechanicznych właściwości drewna (program na uprawnienia budowlane). Nie mogą też wydzielać cuchnących i trujących gazów, ani niszczycielsko oddziaływać na metale.
Klasyfikacja budowlanych farb według upłynniającej cieczy
Budowlane farby klasyfikuje się wg. upłynniającej cieczy, czyli spoiwa (pytania na egzamin ustny do uprawnień). Możemy wyróżnić tu: mleko wapienne, które składa się z wapiennego ciasta. Jest ono rozrzedzone z wodą w stosunku 1:4. Kolejnym rodzajem jest zwierzęcy, kostny albo skórny klej, który dużo rzadziej ma roślinne pochodzenie. Następnie można wyróżnić kazeinę. Jest to białkowe ciało otrzymywane w wyniku strącenia z mleka przy użyciu kwasu. Z wapiennym mlekiem tworzy twardniejącą masę, która jest nierozpuszczalna we wodzie. Ostatnim rodzajem spoiwa są wodne, sodowe i potasowe szkła otrzymane poprzez stopienie kwarcowego piasku z potasem albo sodą oraz olej lniany, oksydowany i polimeryzowany.
Techniczne cechy farb
W branży budowlanej farby stosuje się do pokrycia różnych powierzchni budowlanych elementów oraz materiałów. Składają się one z barwidła, rozpuszczalnika, spoiwa oraz obciążnika. Obciążnik jest to inaczej wypełniacz. Ważniejsze techniczne cechy farb to: moc krycia, zdolność do szybkiego wysychania, odporność na oddziaływanie słońca i na kwasy, zdolność do łączenia się z olejami oraz właściwości zdrowotne farb. Barwidła można podzielić na organiczne oraz nieorganiczne, czyli inaczej pigmenty. Organiczne barwidła używa się w budownictwie, jednak tylko ciemne anilinowe. Ma to związek z dużym kosztem, dlatego też stosuje się go w niewielkich ilościach. Nieorganiczne barwidła można podzielić na naturalne, mielone, duszone, wypalane, pławione czy sztuczne . Sztuczne nieorganiczne barwidła nazywane są także metalowymi albo chemicznymi (uprawnienia budowlane – egzamin).
