Nakładanie na elewację preparatów hydrofobizujących

Podłoże w momencie przeprowadzania hydrofobizacji musi być zupełnie suche. Wytyczne ujęte w WTA uznają, że dopuszczalna maksymalna wartość, jaką przyjmują kapilary to stopień przesiąknięcia od wilgoci w 20 do 35%. Ważne jest tutaj to, że w tym wypadku nie operuje się parametrem związanym z masową wilgotnością, chociaż z punktu widzenia fizycznego jest to działanie jak najbardziej logiczne. Stopień przesiąknięcia wilgocią pozwala określić ilość wolnych kapilar dla hydrofobizującego preparatu. W taki też sposób definiuje się jednoznacznie masową dopuszczalną wilgotność ceglanego podłoża, z tynku bądź z naturalnego kamienia. (uprawnienia budowlane)  

Instrukcja WTA

Ciekawe podejście do problemu związanego ze skutecznością impregnacji ma instrukcja WTA. Zapisy w niej wymagają określenia na próbnej powierzchni głębokości i zużycia penetracji. Definiuje ona kryterium mierzalne skuteczności przeprowadzania hydrofobizacji i stawia wymagania związane z przeprowadzaniem kontrolnych badań. Instrukcja także uznaje za konieczne przedstawienie dokumentacji o istotnych parametrach bądź czynników, jakie wpływają na skuteczność tego procesu. Próbna powierzchnia musi zostać odpowiednio przygotowana, tak jak element przeznaczony do impregnacji. Dobranie preparatu uzależnione powinno być od wyników wstępnych badań kapilarnej chłonności, porowatości, zasolenia, zawilgocenia itp. W czasie prac kontroluje się zużywanie impregnatu, cieplno – wilgotnościowe warunki. W razie konieczności odnotowuje się pojawiające ewentualne niejednorodności podłoża. (uprawnienia budowlane segregator)  

Kryterium skuteczności

W zaleceniach WTA jako kryterium skuteczności przyjęte jest ograniczenie współczynnika kapilarnej chłonności do mniejszej wartości od 0,1 kg/(m²∙h^1/2). Jest to wartość w każdym z pomiarowych punktów. Badania przeprowadza się z zastosowaniem rurki Karstena. Należy je przeprowadzić nie wcześniej niż po upływie dwóch tygodni, kiedy zastosowano rozpuszczalnikowe produkty. W przypadku, gdy użyto wodne hydrofobizujące materiały badanie przeprowadza się po 3 tygodniach, a w przypadku stosowania kremów po 4 tygodniach. Sprawdza się również głębokość penetrowania impregnatu na powierzchni właściwej. (uprawnienia budowlane testy) 

Obecność soli

Obecność wykrystalizowanych bądź rozpuszczonych soli powoduje ograniczenie głębokości przeprowadzania penetracji oraz zdolność do powierzchniowej hydrofobizacji. Również w przypadku obecności biologicznego porażenia, zanieczyszczeń czy wcześniejszych ewentualnych napraw, powoduje utrudnienie związane z wnikaniem impregnatu. W związku z tym następuje tu konieczność wcześniejszego wyeliminowania źródeł powstawania zawilgocenia innych, od atmosferycznych opadów oraz rozbryzgowej wody. Nie dopuszcza się przeprowadzania hydrofobizowania powierzchni, jeżeli jest ona obciążona od wilgoci w miejscach tzw. od tyłów, czyli np. przy cokołach, bez przerywania podciągania kapilarnego wilgoci z niższych stref. Ciekłe impregnaty na powierzchniach pionowych nakłada się kilka razy. Ma to związek z tym, że spływają one w dół. To sprawia, że ich czas związany z oddziaływaniem jest krótki. Pomiędzy danymi zabiegami wymaga się przerw wynoszących w przedziale od 15 do 30 minut. Powierzchnia w tym czasie staje się matowo – wilgotna. W przypadku stosowania kremów można nakładać je jednokrotnie. (uprawnienia budowlane cena)