Keramzyt, który jest produkowany w Polsce, oprócz poszczególnych przypadków nie jest zanieczyszczony przez margel. Klasy tego rodzaju kruszywa uzależnione są od ciężaru nasypowego oraz wytrzymałości na ściskanie, która znajduje się w normie GOST. Podział ten nie jest jednak praktyczny. Lepszym podziałem jest ten znajdujący się w instrukcjach dotyczących technologii betonu. Można w nich rozróżnić trzy klasy. Są nimi keramzyty lekkie, średnie oraz ciężkie. W czeskiej normie TP H-750-63 można znaleźć podział uzależniony od ciężaru nasypowego. Rozróżnia się w nim trzy klasy kruszywa. Podobny podział ma miejsce w normie BN-64/6722-04. Również zawiera on trzy klasy kruszywa.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Czynna wytwórnia kruszywa w Polsce

W Polsce czynna wytwórnia keramzytu znajduje się w Mszczonowie koło Warszawy. Kruszywo tam produkowane jakościowo odpowiada klasie 700. Niektóre z partii kruszywa są lżejsze. Spełniają one wymagania dotyczące klasy kruszywa 500.

Otrzymywanie kruszywa

Lekkie pełnowartościowe kruszywo może być otrzymywane poprzez spiekanie popiołów lotnych. Badania nad tą metodą są intensywnie prowadzone. Mimo to w krajach liczba czynnych zakładów przemysłowych z tą technologią jest bardzo mała. Kruszywo może być również otrzymywane za pomocą metody spiekania na taśmie aglomeracyjnej.[uprawnienia budowlane] Odbywa się ona w piecu szybowym lub w panwiach spiekalniczych lub piecopanwiach. Podczas procesu spiekania w piecu szybowym stosuje się dmuch powietrza od dołu. Jest to zabieg podobny do zabiegu w piecopanwiach, które zostały zaprojektowane przez Kowalenkę. Zarówno w taśmach aglomeracyjnych oraz panwiach najczęściej stosowane jest ssanie. Są znane również inne rozwiązania technologiczne. Przykładem może być urządzenie karuzelowe. Jest ono zestawem kilku panwi, które obracają się dookoła wspólnej osi. Innym rozwiązaniem jest piec fluidyzacyjny, który został zaprojektowany przez Gieżyńskiego. Ostatnie doświadczenia przemysłowe, które zostały przeprowadzone w Bagenum i w Londynie wykazały, że metoda spiekania w piecach szybowych jest nieprzydatna technicznie.[uprawnienia budowlane testy]

Wymagania dla popiołu lotnego

Obecnie mamy do czynienia z ograniczonymi zasobami dotyczącymi rozeznania w kwestii wymogów, które powinny spełniać popioły lotnicze stosowane do produkowania kruszywa spiekanego. Tyszka stwierdził, że stosowanie odpowiednich dodatków technologicznych może w zasadniczy sposób wpłynąć na przydatność określonego surowca. Można tym tłumaczyć tendencje do rezygnowania z ograniczania składu chemicznego na korzyść standardowych testów laboratoryjnych.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Pyły ze spalania węgla

W Polsce większość produkowanych pyłów pochodzących ze spalania węgla kamiennego jest przydatna podczas produkowania kruszywa. Jeśli chodzi o popioły pochodzące z węgli brunatnych to nad ich przydatnością badania prowadził Turowicz. Wykazał on ich bardzo dobre właściwości. Inną charakterystykę mają popioły z węgli pochodzących z okręgu Konińskiego. Mają one znaczną zawartość CaO. Przez to ich właściwości nie są tak dobre. Dla zbyt małej zawartości niespalonego węgla w popiołach niezbędne jest wzbogacanie wsadu dodatkiem mielonego węgla lub koksu.[segregator uprawnienia budowlane]

Granulowanie popiołów lotnych

Jednym z ważniejszych zagadnień technologicznych jest proces granulowania popiołów lotnych. Zapewnia on wymaganą przewiewność warstwy materiału, który jest spiekany. Najczęściej stosuje się do tego granulatory talerzowe. Wasilków, Popow oraz Elinzon uzyskali odpowiednio zadowalające wyniki podczas stosowania granulatora łódkowego i bębnowego, które posiada mieszadło ślimakowe o przestawnych łopatkach. Według Deglera istotnym czynnikiem w procesie granulowania jest miałkość oraz kształt ziaren. Kolejnym istotnym czynnikiem, który ma znaczenie ze względu na proces wypału jest wytrzymałość mechaniczna jaką posiadają granulki.[akty uprawnienia budowlane]