Definicja pojemnika mówi, że jest to zbiornik do zaprawy, pojemności 0,75m3. Transportowany bywa z zaprawą żurawiem do miejsca docelowego na stropie, tam ustawiany jest na podnóżku i stamtąd pobiera zaprawę do wózków czy taczek, kierujących ją do murarzy. Istnieją też mniejsze pojemniki do zaprawy. Je można przenosić od razu do murarzy, a tam, są wykorzystywane jako kastry. (uprawnienia budowlane kontakt)
Pojemniki te posiadają wady. Zaprawa która się w nich znajduje może stać się odmieszana (rozsegregowana) oraz podczas przenoszenia do murarza należy czekać na usunięcie starego, póki nie wybierze się z niego całej zaprawy. Dlatego nie warto się na nich skupiać.
Zbiorniki do zaprawy
Element boczny
W elemencie bocznym zastosowano pręty okrągłe 12 mm, a w środku ramy pręty 10 mm. Pojemnik można łatwo złożyć i rozłożyć. Jego masa własna wynosi 24 kg, a z cegłami – około 250. (uprawnienia budowlane 2021)
Jednocześnie 6 pojemników zostało podniesionych na MDM za pomocą dźwigu zawieszonego na belce przymocowanej liną do haka żurawia.
Cegły ładowano do pojemników w cegielni w Bydgoszczy (czas załadunku cegieł na pojemnik wynosił ok. 1,5 minuty). Wagony wypełnione cegłą w pudłach ustawiano na bocznicy na Polu Mokotowskim, gdzie ładowano kontenery na samochody i przyczepy, a cegły wywożono na plac budowy. (program egzaminu na uprawnienia) Tutaj żuraw został wyładowany na miejscu w zasięgu żurawia wieżowego, który dostarczał cegły w pudłach na stanowiska murarzy. Ten rodzaj transportu został bardzo doceniony przez osoby pracujące na budowie.
Ciosy kamienne
Mogą one zostać przywiezione w pojemnikach, które wybiera się pojedynczo bądź po parę patrząc na nośność żurawia. Na kilku placach budowy w stolicy przewóz pustaków oraz cegieł na pierwsze i drugie piętro odbywał się właśnie przy pomocy przenośników taśmowych. Po rozładunku z samochodu kładło się cegły na taśmę i przekładało do taczek na piętrach. Nie jest to najlepszy sposób transportu, bo wydajność przenośnika nie jest wykorzystywana w stu procentach. (uprawnienia budowlane program)
Już od bardzo dawna masywne ciosy kamienne przetransportowywane były z budowy do miejsca docelowego przy użyciu wszelakich mechanizmów, a zwłaszcza wielokrążków z wciągarkami i żurawi. Kamienie można wciągać na linie czy łańcuchu bądź szalce. Ewentualnie przy pomocy chwytaków. Jeśli jednak zdecydujemy się na wciąganie na linie czy łańcuchu trzeba uchronić jego krawędzie od deformacji czy uszkodzeń poprzez podkładanie drewnianych przekładek czy kątowników.
Paternostry
Za pomocą pionowych podnośników, zwanych paternostrami, na niektórych przedwojennych budowach podnoszono cegły. Paternoster to grupa dwóch nieskończonych łańcuchów zamontowanych na górze i na dole dwóch kół. Każde koło osadzony jest na wspólnej osi: jeden napędny, a drugi luźny. Poziome pręty są umieszczone na łańcuchach w pewnych odległościach, a na nich znajdują się przegubowo szalki, które wznosząc się po gałęziach łańcuchów, przechodzą nad górną parą kół po drugiej stronie i opuszczają łańcuchy. Dolny pracownik kładzie dwie cegły na każdej szalce, a górny pracownik usuwa je i umieszcza na taczce. (akty prawne uprawnienia budowlane)
Paternoster można umieścić w szybie, który w przyszłości będzie używany przez dźwig osobowy lub towarowy, bądź w innym punkcie, które zrobi właściwe otwory w stropach. Górną parę kół paternostra należy dopasować do każdej nowo budowanej podłogi lub można ją zamontować na wcześniej zbudowanym wysokim rusztowaniu.
Przewóz cegieł na paternostrach ma taki plus, że nie koliduje z transportem innych materiałów, ponieważ jest całkowicie oddzielny, a także gwarantuje równomierną pracę. Jednak podnoszenie cegieł w paternostrach jest nieefektywne i wymaga podwójnej obsługi. Z tych powodów w warunkach współczesnej mechanizacji i organizacji pracy metoda ta nie jest już racjonalna. (segregator egzamin ustny uprawnienia)
