Stropodachy zostają zawilgocone głównie przez kondensację pary wodnej. Oprócz tego często również poprzez wykonywanie robót, wbudowywanie materiałów czy na skutek zawilgocenia przez opady atmosferyczne, które powstaje przed położeniem pokrycia papowego. Ilość wilgoci jaka może dostać się wtedy do materiału, który stanowi ocieplenie stropodachu czasami jest tak duża, że materiał nie wysycha nawet przez kilka lat. Jest to spowodowane tym, że proces wysychanie utrudnia przykrycie papą. Podczas eksploatowania budynku dochodzi do dalszego zawilgocenia materiału poprzez kondensację pary wodnej. Jest to powodem, dlaczego niektóre ze stropodachów na zawsze pozostają zawilgocone.[segregator uprawnienia budowlane]

Unikanie zawilgocenia

Zawilgocenia można uniknąć poprzez zastosowanie odpowiedniej konstrukcji stropodachu. Możemy spotkać tu dwa główne rozwiązania konstrukcyjne. Pierwsze z nich polega na stosowaniu izolacji paroszczelnej. Drugim sposobem natomiast jest stosowanie szczelin wentylowanych.[akty uprawnienia budowlane] Izolacja paroszczelna jest umieszczana pomiędzy płytą nośną, a warstwą ocieplającą. Zazwyczaj ma ona formę cienkiej warstwy materiału, który nie przepuszcza pary wodnej. Może być nim na przykład papa, warstwa lepiku czy folia z tworzyw sztucznych. Taka konstrukcja zabezpiecza rozwiązanie konstrukcyjne przed wilgocią kondensacyjną. Niestety jednocześnie utrudnia ona wysychanie materiałów. Z tego powodu sposób ten spełnia jedynie swoje zadanie w sytuacji, gdy materiał ocieplający jest wbudowany w stanie suchym oraz pokrycie papowe musi być zawsze całkowicie wodoszczelne.[uprawnienia budowlane testy]

Stropodachy wentylowane

Stropodachy wentylowane stwarzają dużo bardziej korzystne warunki pracy dla konstrukcji. Konstrukcje tych stropodachów polegają na tym, że nad warstwą ocieplającą, a czasami nawet w górnej części tej warstwy pozostawia się szczelinę. Szczelina ta w obydwu końcach jest łączona z powietrze zewnętrznym. Zewnętrzne powietrze przepływa poprzez szczelinę i jego zadaniem jest osuszenie przylegających warstw materiału. Para wodna przenikająca przez dolne warstwy stropodachu i przedostająca się do szczeliny powietrznej jest następnie przenoszona na zewnątrz przez powietrze, które przepływa w szczelinie.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane] Dzięki takiemu rozwiązaniu stropodachy wentylowane najczęściej występują w stanie stosunkowo suchym. Nie są one narażone na zawilgocenie na skutek kondensacji pary wodnej. W sytuacji, gdy materiały wbudowywane będą w stanie wilgotnym to mają one możliwość szybko wyschnąć. Porównując te stropodachy do stropodachów niewentylowanych to mają one bardziej poprawną konstrukcję z punktu widzenia fizyki budowlanej. Ich wykonanie jest zadaniem bardziej skomplikowanym oraz pochłania większe koszty. Z tego powodu najczęściej wykorzystuje się je nad pomieszczeniami o dużym stopniu wilgotności względnej powietrza. Nad pomieszczeniami suchymi najczęściej stosuje się niewentylowane stropodachy nie posiadające paroizolacji.[uprawnienia budowlane]

Betony lekkie w stropodachach

Na podstawie przeprowadzanych dotychczas badań i doświadczeń wysnuł się wniosek, że betony lekkie można stosować do wykonywania stropodachów. Jest jednak jeden warunek. Muszą zostać one odpowiednio wbudowane. W przypadku stropodachów wentylowanych betony lekkie nie zostają zawilgocone w dużym stopniu i można stosować je w różnych rodzajach budynków. Inna sytuacja ma miejsce w przypadku stropodachów niewentylowanych. W tego rodzaju stropodachach betony lekkie prawie zawsze są w stanie dużego zawilgocenia. Do tego zawilgocenia dochodzi już na etapie wykonywania robót. Stropodachy nie posiadają wymaganej izolacyjności cieplnej. Z tego powodu podczas zimy para wodna może ulegać skropleniu na dolnej powierzchni i następnie skapywać do pomieszczeń.[egzamin na uprawnienia budowlane]