Ważenie próbki

Określanie ciężaru objętościowego kruszywa lżejszego od wody

Aby móc określić ciężar objętościowy kruszywa, które jest lżejsze od wody, należy dopilnować, żeby było ono nakryte siatką z drobnymi oczkami i obciążone ciężarkiem przed każdym zalaniem wodą. W momencie, kiedy kruszywo zostanie zalane wodą, konieczne jest wykonanie kilku ruchów ciężarkiem i siatką w górę i w dół. Dzięki temu usunie się pęcherzyki powietrza, które znajdują się w kruszywie (akty prawne do egzaminu na uprawnienia budowlane).

Następnie należy wlać tyle wody, żeby ciężarek pokrył się warstwą wody o grubości ok. 20 mm. Próbka kruszywa powinna ważyć 1000 g. Należy ją wysuszyć do stałego ciężaru. Następnie należy zanurzyć ją na ok. 48 godzin w wodzie o temperaturze 16-18°C. Dzięki temu warstwa wody nad kruszywem będzie wynosić ok. 20 mm.

W przypadku badania kruszywa, które jest lżejsze od wody, konieczne jest zabezpieczenie go przed wypływaniem. Służy do tego odpowiednio obciążona siatka. Kiedy próbka będzie już nasycona, to należy wyjąć ją w całości z wody, a powierzchnię ziaren należy osuszyć za pomocą wilgotnej szmatki bądź gąbki.

Ważenie próbki

Ziarna, które osuszono należy najpierw zważyć na wadze technicznej w powietrzu. Następnie należy zważyć ją w wodzie na wadze przystosowanej do ważenia hydrostatycznego. W przypadku ważenia na wadze hydrostatycznej można określić początkowy ciężar sita, które zostało podwieszone zamiast jednej z szalek i całkowicie zanurzone w wodzie.

Kolejnym krokiem jest wsypanie do sita próbki badanego kruszywa i zważenie jej w stanie zanurzonym. Podczas tego pomiaru należy uważać, żeby nie było pęcherzyków powietrza ani na próbce, ani na sicie. Pęcherzyki usuwa się przy pomocy pędzelka bądź w inny odpowiedni sposób. Sito przykrywa się pokrywą z siatki lub blachy perforowanej. Jeżeli sito wagi hydrostatycznej nie zanurzy się całkowicie w wodzie, konieczne jest wówczas dostateczne obciążenie ciężarkiem.

Istotne jest to, żeby ciężarek był zawsze zanurzony w wodzie wraz z sitem (program do egzaminu na uprawnienia na komputer).

Pomiar za pomocą wibracji

Próbka kruszywa bądź jedna z jego frakcji należy wysuszyć do stałego ciężaru. Następnie wsypuje się kruszywo do wcześniej zważonego naczynia pomiarowego, które ma odpowiednią wielkość. Wsypuje się je za pomocą łopatki z odległości 10 cm, które liczy się od górnej krawędzi cylindra. Kruszywo należy wsypywać tak długo, aż powstanie stożek, który będzie wystawał ponad górną krawędź cylindra. Nadmiar materiału wyrównuje się za pomocą linii metalowej do poziomu krawędzi cylindra. Nie wykorzystuje się do tego wstrząsów czy zagęszczania. Kolejnym krokiem jest pomiar naczynia z kruszywem (program na uprawnienia budowlane w wersji android).

Na naczynie pomiarowe należy nałożyć nasadkę wsypową, która ma ok. 5 cm wysokości. Do tego naczynia wsypuje się kruszywo. Należy robić to w ten sposób, żeby wypełniło ono naczynie z nadmiarem. Następnie należy przymocować je do stolika wibracyjnego. Po uruchomieniu go zagęszczanie kruszywa trwa 3 minuty. Zaleca się stosowanie do badań stołu wibracyjnego:

– o ilości drgań ok. 300 na minutę,

– o przeciętnej amplitudzie luzem – 0,5 mm,

– przy pełnym obciążeniu amplituda wynosi 0,35 mm.

Podczas wibrowania kruszywo jest uzupełniane poprzez swobodne dosypywanie go do nasadki wsypowej. Kiedy wibrowanie się zakończy, należy zdjąć nasadkę. Powierzchnia kruszywa powinna być wyrównania linią metalową do poziomu krawędzi naczynia. Nadmiar ziaren usuwa się tak, żeby ewentualnie występujące ziarna kruszywa nad górną krawędź zrekompensowały wgłębienia w powierzchni przy brzegach naczynia. Następnie takie naczynie z kruszywem należy zważyć.

Ciężar nasypowy kruszywa należy obliczyć z dokładnością do 5 kg/m3 (wydrukowane akty prawne na egzamin na uprawnienia budowlane). Miarodajnym wynikiem jest średnia arytmetyczna z trzech oznaczeń, które różnią się od średniej nie więcej niż 5 kg/m3.