Wymagania ogólnospołeczne

Zbrojarz w swojej pracy kontaktuje się zarówno z ludźmi (koledzy z brygady, przełożony), jak i stosuje różne narzędzia i maszyny. W związku z tym kandydaci do pracy w tym zawodzie powinni odznaczać się umiejętnością współdziałania i pomocy oraz podporządkowywania się, a także samodzielnego wykonywania pracy przy użyciu odpowiedniego sprzętu. Przed przystąpieniem do wykonania zbrojenia konsultuje on z brygadzistą projekt i dostosowuje najlepsze rozwiązania techniczne i materiałowe zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi. W tym przypadku musi się odznaczać dobrą pamięcią i łatwością przerzucania się z jednej czynności na drugą, np.: z analizy rysunku technicznego do wykonania zgodnie z nim zbrojenia. Powinien on również posiadać uzdolnienia techniczne, które są niezbędne do obsługi i konserwacji wykorzystywanych w pracy maszyn. Bardzo ważna jest koordynacja wzrokowo – ruchowa, czyli współdziałanie narządów wzroku i ruchu tak, aby móc obsługiwać maszyny czy narzędzia i jednocześnie kontrolować cały proces produkcji.

Doniosłą rolę odgrywa dokładność i zdolności manualne, które są niezbędne podczas precyzyjnego łączenia elementów zbrojenia, np.: wiązania prętów oraz stosowania narzędzi. Błędy wynikające z niedokładności wykonania zbrojenia mogą spowodować nieodwracalne skutki. Praca zbrojarza jest niejednostajna, związana z ruchem fizycznym oraz przemieszczaniem się na różnych poziomach i wysokościach, dlatego wymaga od niego umiejętności koncentracji uwagi i dokładności nawet w bardzo trudnych warunkach. Niezbędnym warunkiem wymaganym w tej do pracy jest brak lęku wysokości. Osoby, które odczuwają strach przed pracą na wysokości oraz mające zaburzenia zmysłu równowagi nie mogą wykonywać tego zawodu.

 

Wymagania zdrowotne

Zbrojarz to kolejny zawód w dziedzinie budownictwa, który wymaga od kandydatów dobrego zdrowia i silnej budowy ciała, co jest niezbędne w pracy na wysokościach lub podczas przenoszenia elementów składowych zbrojenia. Jest to ciężka fizycznie praca w zmiennych warunkach atmosferycznych, wykonywana wyłącznie przez mężczyzn.

Montowanie zbrojenia wykonywane jest z reguły na stojąco, a czasami w niewygodnych wymuszonych pozycjach. Wszystko to odbywa się w ciągłym ruchu. Niezbędna jest więc duża sprawność układu kostno – stawowego. Zbrojarz podobnie jak jego koledzy z innych zawodów budowlanych może wykonywać swój zawód dopiero po uzyskaniu pozytywnego wyniku specjalistycznych badań lekarskich, sprawdzających głównie: wzrok i słuch, lęk przed wysokością. Przydatność do zawodu orzeka lekarz, posiadający uprawnienia w zakresie medycyny pracy. Przeciwwskazaniami w tym zawodzie są : lęk wysokości, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, padaczka, choroby psychiczne. W zawodzie tym nie mogą być zatrudniane osoby niepełnosprawne.

Jaką szkołę należy skończyć?

Warunkiem podjęcia pracy w zawodzie zbrojarz jest ukończenie zasadniczej szkoły zawodowej budowlanej. Wkraczająca do szkół reforma szkolnictwa wprowadza zmiany w kształceniu, a nawet w profilach dotychczas działających szkół. Odchodzi się od klas o wąskich specjalnościach a nauka realizowana jest w klasach wielozawodowych – ogólnobudowlanych. Nauka w szkole trwa 3 lata, w czasie których zdobywa się wiedzę teoretyczną jak i umiejętności praktyczne niezbędne do wykonywania tego zawodu. Szkoły kształcące w tym zakresie dostępne są w całym kraju. Niezbędne informacje i adresy można uzyskać w Kuratoriach Oświaty w miastach wojewódzkich.

Oprócz tego kwalifikacje do wykonywania zawodu można uzyskać na kursach kształcenia zawodowego, organizowanych przez instytucje szkolące w zawodach budowlanych na terenie całego kraju.

 

Praktyka w zawodzie

Zdarzają się również sytuacje, że pracodawcy przyjmują do pracy osoby bez żadnego przygotowania zawodowego posiadające ukończoną jedynie szkołę podstawową. Wówczas najbardziej brana jest pod uwagę praktyka w zawodzie zbrojarz, zdobyta w poprzednich firmach i zakładach budowlanych oraz potwierdzona świadectwami pracy.

W pracy zbrojarza dodatkowo wymagane jest świadectwo ukończenia kursu zasad BHP. W firmach produkujących prefabrykaty budowlane przydatne są uprawnienia spawalnicze (elektryczne i gazowe) i do obsługi maszyn, np.: suwnicy.

Praca zbrojarza ma charakter wyłącznie fizyczny i z tego też powodu zatrudniani są głównie mężczyźni. Muszą oni posiadać aktualne zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak jakichkolwiek przeciwwskazań do pracy.

W zawodzie zbrojarz możliwości awansu są dosyć ograniczone. W małych firmach budowlanych w trakcie pracy zawodowej można stawać się coraz lepszym specjalistą bez możliwości awansu. W dużych przedsiębiorstwach, gdzie zatrudniona jest grupa zbrojarzy, dobry zbrojarz posiadający umiejętności organizatorskie i wieloletnią praktykę może awansować na stanowisko brygadzisty.

Inną drogą awansu jest ubieganie się o tytuł czeladnika – po 3 latach stażu w zawodzie zbrojarz lub później mistrza – po 6 latach udokumentowanego stażu pracy. Daje to możliwość prowadzenia własnej firmy, czy realizowania podwykonawstwa dla dużych przedsiębiorstw budowlanych.

Kolejne szczeble awansu w branży budowlanej wymagają dalszego kształcenia, a w praktyce wyjście poza specjalność zbrojarz oraz rozszerzenie posiadanego zakresu wiedzy. Taka sytuacja ma miejsce w przypadku majstra budowlanego lub kierownika budowy. Aby zająć te stanowiska wymagane jest dalsze kształcenie na poziomie średnim technicznym (technika na podbudowie szkoły zasadniczej), a nawet studiów wyższych. Nieodłącznym wymogiem jest posiadanie wcześniej zdobytych uprawnień budowlanych.

 

Praca na stanowisku zbrojarza w dorosłym wieku

Pracę w zawodzie zbrojarz mogą podjąć mężczyźni także w późniejszym wieku. Dla pracodawców zatrudniających zbrojarzy, wiek nie jest najważniejszym kryterium selekcji. Bardziej istotne jest doświadczenie i posiadane kwalifikacje. Muszą się oni także odznaczać dobrym stanem zdrowia potwierdzonym zaświadczeniem o przydatności do zawodu . Pracodawcy preferują mężczyzn w wieku 30-40 lat, a niektórzy nawet do 50 roku życia. Zawód ten jest szansą dla osób, które w późniejszym okresie przekwalifikowały się uczestnicząc w szkoleniach organizowanych przez Zakłady Doskonalenia Zawodowego.