Użycie stałego prądu

Używając stałego prądu, który ma stałe natężenie, energia elektryczna zużywana przez beton jest zależna od elektrycznego oporu. Wzrasta wraz ze wzrostem wytrzymałości betonu i z jego twardnieniem. Chcąc utrzymać daną temperaturę należy zwiększyć napięcie prądu podczas termicznej obróbki (uprawnienia budowlane).

Elektronagrzew

Elektronagrzew początkowo wykazuje napięcie w granicach 50-60V i stopniowo wzrasta do poziomu 110-120V (testy uprawnienia budowlane). Do betonu prąd doprowadza się z rozdzielacza poprzez elektrody bądź zbrojeniowe pręty, które nakładane są na powierzchnię betonu. Kierunek przechodzenie ciepła w elektronagrzewie jest odwrotny niż podczas naparzania i dlatego też trzeba dużo wolniej podnosić temperaturę. Nagrzew trzeba także utrzymywać w temperaturze niższej od temperatury potrzebnej w metodzie naparzeniowej. Z tego względu w elektronagrzewie czas termicznej obróbki trwa od 20 do 24 godzin i jest dłuższy niż podczas naparzania.

Zużycie elektrycznej energii

Na zużycie elektrycznej energii w elektronagrzewie wpływa wiele czynników (program egzamin uprawnienia 2021).Zużycie wynosi średnio od 120 – 140 KWh/m³. Stosując do termicznej obróbki podczerwone promienie możemy wykorzystać je podczas produkcji prefabrykatów, stosując nowoczesne produkcyjne metody. Taką metodę wykorzystuje się także przy termicznej obróbce betonu na placu budowy. Promienie, które są niewidoczne dla oka osiągają długość na poziomie 0,76-500 mikronów. Wpływ na nie ma temperatura, która dotyczy źródła promieni. Chcąc nagrzać beton dobrymi promieniami będą te, o długości 0,76-6 mikronów. Powstają one podczas ogrzania źródła promieni do 300-2400°C.

Zalety stosowania tej metody oraz wady

Najważniejszą z zalet jest przenoszenie bezpośrednie ciepła na beton ze źródła promieni. Uzyskujemy w ten sposób dużo silniejszy strumień ciepła, niż ma to miejsce w przypadku przenoszenia ciepła przez ogrzane powietrze, parę itp. Kolejną z zalet jest możliwość nagrzewania betonowych elementów zarówno w halach, jak i na powietrzu. Nie trzeba budować do cieplnej obróbki specjalnych komór (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). Najczęstszym źródłem promieniowania są lampy podczerwonych promieni, takie jak promienniki. Produkuje się je różnych typów, które zależą od zapotrzebowania na intensywność promieniowania. Negatywną cechą obróbki betonu przy użyciu podczerwonych promieni jest strata części zarobowej wody. Podczas procesu związanego z nagrzewaniem woda wyparowuje. Stosując nieodpowiednie nagrzewanie jej utrata może wynieść nawet 40% całej zarobowej wody. W ZSRR tworzy się lampy podczerwonych promieni wynoszące 500W i mające napięcie 220V. Żarówka w takiej lampie wypełniona jest argonem i azotem. Posiada także wolframową spiralę, której temperatura żarzenia wynosi 2200°C.