Zmienność cech w typach musi być dopasowana w sposób rozsądny. Należy zadbać o to, żeby przedziały pomiędzy wzajemnie się dopełniały, a nie były od siebie za bardzo oddalone (uprawnienia budowlane 2021).
Typizacje można podzielić na dwa rodzaje: typizację bierną oraz czynną. Typizacja bierna charakteryzuje się wyborem, selekcją oraz segregacją typów – form, które już istnieją. Jej zadaniem jest ograniczenie dostępności tych typów w kolejnych procesach przemysłowych. Nie jest niezbędne, żeby projektować nowe typy elementów, które będą kompletem zestawów. Wyjątkiem jest uzupełnianie niektórych zespołów od czasu do czasu. Z kolei typizacja czynna występuje tam, gdzie zmniejsza się ilość typów, ale powstają jednocześnie nierównomierne różnice pomiędzy nimi. Żeby to wyeliminować, należy wyregulować szereg typów w serii. Dzieje się to na skutek eliminowania niektórych typów i tworzenia nowych, których cechy są już znane odgórnie.
typizacja budownictwa
Czasami może pojawić się sytuacja, że elementy typowe nie występują w jakiejś gałęzi budownictw, np. w budownictwie wiejskim. Oprócz tego może być tak, że występują, ale w sposób niewystarczający czy niepełny. Należy wtedy stworzyć nowe typy, które będą się charakteryzować cechami przydatnymi w założonych warunkach do produkcji długoseryjnej. Stworzenie ich odbywa się w oparciu o typizację funkcji i dokładne oraz wnikliwe rozpoznanie przedmiotu. To działanie również określane jest mianem typizacji czynnej (program na uprawnienia budowlane).
Badania typologiczne powinno być pierwszym krokiem do wyboru czy ustanowienia typu. Najważniejsze w tym wszystkim jest systematyka podlegających typizacji oraz przypuszczalna jej skuteczność. Rozwój prefabrykacji w budownictwie wiejskim jest uwarunkowany typizacją poszczególnych elementów budowlano-konstrukcyjnych. W związku z tym elementy typizowane podlegają zasadzie koordynacji wymiarowej.
Ekonomicznie uzasadnioną metodą jest taka typizacja, która pozwala na łatwe zastosowanie i wpasowanie w każdym budynku elementów prefabrykowanych. Dzięki temu można produkować te części i je magazynować. Pozwala to na rozwój budownictwa. Warto pamiętać jednak o tym, że typizacja elementów musi brać pod uwagę mnóstwo zagadnień, które zahaczają o kwestie konstrukcyjne czy technologii produkcji materiałów.
Skutki typizacji
Można wyróżnić skutki dodatnie i ujemne typizacji. Skutkami dodatnimi są skutki natury produkcyjnej. Dzięki nim umożliwiona jest realizacja głównego celu typizacji, którym jest racjonalizacja produkcji budowlanej. Skutkiem ujemnym jest np. zawężenie możliwości projektowania w zakresie rozwiązań funkcjonalnych. Jest to tzw. sztywność projektowa, która występuje w każdej typizacji. Przedmioty stypizowane to są takie, które wybrano drogą selekcji. Zgodnie z aktualnym doświadczeniem część z nich spełnia w przybliżeniu rygorystyczne wymagania, które stawia się takim przedmiotom. Wszystkie skutki i ich wielkość zależą od stopnia typizacji, czyli od ostrości i szczegółowości ustaleń typizacyjnych.
W jaki sposób wybrać przedmioty typizacji? Przede wszystkim trzeba wybrać tak, żeby móc dążyć do przewidywania skutków typizacji. Można to zrobić opierając się o analizy, wskaźniki techniczno – ekonomiczne czy drogą porównań zastępczych bądź drogą domniemania.
W budownictwie wiejskim skutki, które wynikają z typizacji, powinno się analizować ze szczególną ostrożnością. Uzasadnia się to dwoma tendencjami.
Jedna z nich polega na tym, żeby wykorzystywać elementy typowe (testy 2021 uprawnienia). Kierunek rozwoju budownictwa wiejskiego widać wyraźnie w osiągnięciach:
– angielskich,
– holenderskich,
– wschodnioniemieckich,
– północnoamerykańskich,
– węgierskich,
– czeskich.
Korzystne rezultaty są szybko widoczne w momencie, kiedy:
– stosuje się prefabrykaty,
– prace budowlane są zmechanizowane,
– stosuje się nowe rozwiązania konstrukcyjno – materiałowe w szerokim zakresie (podnosi to lekkość budynku).
