fbpx
program
Uprawnienia Budowlane

Tensometry strunowe stosuje się przede wszystkim w badaniach, które dotyczą budownictwa. Noszą one również nazwę tensometrów dźwiękowych (uprawnienia budowlane – egzamin). Wykorzystuje się je przede wszystkim do pomiaru:

– odkształceń na powierzchni i w masie elementu, który jest badany,

– ciśnień,

– sił.

Tensometry strunowe
Tensometry strunowe

Elementem zasadniczym tensometru strunowego jest przede wszystkim napięta struna. Znajduje się ona pomiędzy dwoma uchwytami, które mocuje się w odpowiedni sposób do badanej konstrukcji.

Pomiar tensometrem strunowym polega na tym, że najważniejsza są zależności pomiędzy częstością drgań własnych struny a siłą rozciągającą strunę.

Idealnym przykładem wykorzystania tensometru strunowego jest jej układ pomiarowy, który podał Schaejjer. Zastosowano dwie struny:

– jedna pomiarowa, którą umocowano na elemencie, który badano,

– druga porównawcza – wzorcowa, która znajduje się w obudowie aparatury.

W momencie, kiedy strunę zamocuje się na badanym elemencie, wykorzystując przycisk należy włączyć pojedynczy impuls prądu. Przepływa on przez zwoje elektromagnesu i w efekcie wprowadza strunę pomiarową w drgania własne. To doprowadza do drgań struny wzorcowej. Przy wykorzystaniu odpowiedniego urządzenia ze śrubą mikrometryczną należy zmienić naciąg struny aż do momentu, kiedy częstość drgań własnych struny wzorcowej i pomiarowej będą takie same.

To, czy częstotliwości drgań obu strun są takie same, należy stwierdzić przy wykorzystaniu słuchu oraz za pomocą elektronowego wskaźnika strojenia (egzamin ustny uprawnienia architektoniczne – pytania). W momencie, kiedy częstotliwości się zrównają, to można je odczytać na odpowiednio wycechowanej skali sprzężonej ze śrubą mikrometryczną.

Metoda rezonansu

Warto pamiętać o tym, że w niektórych aparatach znajduje się skala, z której można odczytać częstotliwość drgań struny. W innych możliwy jest odczyt zmian długości AI struny wzorcowej. Kiedy obciążenie badanego elementu ulegnie zmianie, to zamocowana struna zmieni długość AI. W efekcie może dojść do zmiany częstotliwości drgań własnych struny. Doprowadzając ponownie częstotliwość drgań struny wzorcowej do zmiennej częstotliwości drgań struny pomiarowej, dokonuje się ponownie odczytu.

Z odczytów określa się odkształcenie struny oraz odkształcenie odpowiedniego włókna badanego elementu. W sytuacji, gdy długości strun wzorcowej i pomiarowej są różne, to konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej korekty pomiarów.

Metoda rezonansu służy do pomiaru częstości drgań własnych struny. Dokonuje się ją dzięki odpowiednio zamontowanej strunie w badanym elemencie oraz dwóm elektromagnesom, które się w danym elemencie umieszcza.

Jeden z elektromagnesów, który jest zasilany z generatora o regulowanej częstości, doprowadza do drgań struny pomiarowej. Taka struna, która drga, indukuje prąd w cewce elektromagnesu (program jednolite akty prawne na egzamin uprawnienia). Prąd ten, jeżeli jest odpowiednio wzmocniony we wzmacniaczu, zasila słuchawki lub odpowiedni przyrząd wskaźnikowy. Częstość prądu generatora zmieniać należy do chwili, aż zrówna się ona z częstością drgań własnych struny pomiarowej, wywołując jej rezonans. Rezonans powstaje w momencie, kiedy można stwierdzić zwiększone natężenie dźwięku w słuchawkach lub ekstremalnym wychyleniu odpowiedniego wskaźnika przyrządu.

Zalety i wady tensometrów strunowych

Do zalet tensometrów strunowym zalicza się przede wszystkim:

a) możliwość przeprowadzania pomiarów na odległość,

b) możliwość przeprowadzania pomiarów zarówno na powierzchni jak i w masie materiału badanego elementu (np. w betonie) przez zatopienie w niej tensometru i wyprowadzenie przewodów do aparatury „nasłuchowej”,

c) względnie mała wrażliwość na wpływy zewnętrzne, co z kolei predestynuje te tensometry do zastosowania w badaniach długotrwałych,

d) znaczna czułość; niektóre aparatury dają możność odczytu.

Z kolei wadami tensometrów są ich częste wymiany. Z tego powodu ich zastosowanie jest ograniczone.

Dokładność pomiarów tensometrów strunowych

W przypadku tensometrów strunowych powinno się pamiętać o tym, że na dokładność pomiarów ma wpływ kilka różnych czynników. Dotyczy to przede wszystkim takich czynników jak:

1) zmiany temperatury – zarówno materiału struny, jak i badanego elementu,

2) masa struny – wzory wyprowadzone dla struny nieważkiej,

3) zmiany wymiarów geometrycznych struny – wzory wyprowadzone w założeniu, iż w czasie odkształcenia struny A i l są stałe,

4) wielkość amplitudy drgań struny,

5) koncentracja naprężeń wywołana np. wprowadzeniem tensometru w masę materiału.

Jednak możliwe jest, żeby określić wpływ powyższych czynników (programy do uprawnień budowlanych).

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Znajdź na blogu
Kategorie artykułów
Nasze produkty
Darmowy poradnik

Nie zwlekaj i dołącz do nas już dziś i otrzymaj poradnik wraz z wypełnionym zbiorczym zestawieniem praktyk!

Uprawnienia-budowlane.com