Szybkoschnące cementy

Niedawno na rynek wprowadzono szybkosprawne cementy (uprawnienia budowlane 2021). Mają one markę 400 oraz 500. Wynalazł je J. Grzymka. Cechują się szybkim procesem twardnienia. Wykonywany z nich beton już po upływie 24 godzin może mieć wytrzymałość na ściskanie wynoszącą około 200 kG/cm². Czas na wiązanie tego rodzaju cementu jest normalny. Jego początek jest najwcześniej po upływie 40 minut a koniec nie później niż po upływie 8 godzin.

Szybkie rozdeskowanie

Szybkosprawne cementy pozwalają na szybkie rozdeskowanie i szybsze oddanie konstrukcji i betonowych prefabrykatów do użytku. Wpływają to na duże oszczędności i skracają ogólny czas wykonania wszystkich prac. Cement ten wyrabiany jest tak samo jak portlandzki, jednak jego surowce są specjalnie dobierane. Proces wypalania przeprowadza się zachowując szczególna staranność oraz określone ściśle warunki (testy 2021 uprawnienia).

Boksyt oraz wapień

W Polsce produkcje glinowego cementu rozpoczęto w 1931 roku (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). Miało to miejsce na Śląsku w Łaziskach Górnych. Nazwa nadana mu brzmiała Alca – Elektro. Miała ona związek z symbolami Al i Ca oraz w związku z tym, że był on wypalany w elektrycznych piecach. Głównymi jego surowcami były minerały wapień oraz boksyt. Boksyt posiada cenne w procesie produkcji wodorotlenki glinu. Występują w nim także różne domieszki. Jednak nadmiar Fe203 oraz Si02 wykazuje szkodliwość i należy usunąć go z wyrobu. Jest to trudne, dlatego też nie opłaca się ich używać.

Chcąc określić przydatność do fabrykacji należy wziąć pod uwagę stosunek A1203 do SiOz i zawartość A1203. Oprócz tego bardzo rzadko występują boksyty nadające się do produkcji glinowego cementu. Boksyt w Polsce znaleziono w roku 1951. Surowiec był sprowadzany z zagranicy dlatego też glinowy cement był bardzo drogi. Cena była wyższa prawie o 4 razy niż zwykłego cementu portlandzkiego.

Chłodzenie klinkieru

Chłodzenie klinkieru przeprowadza się w specjalny sposób, aby móc zapewnić odpowiedni krystalograficzny skład cementu. Glinowy cement to drobno zmielone hydrauliczne spoiwo, które szybko twardnieje. Otrzymuje się go poprzez stopnienie składnika, który jest bogaty w tlenek glinu wraz z wapieniami i pomocniczymi domieszkami. Główną charakterystyczną cechą glinowego cementu jest jego szybkość twardnienia. Jest ono znaczne i już po upływie 24 godzin od zarobienia jego wytrzymałość jest tak duża, jak przy niektórych portlandzkich cementach po 28 dniach. Glinowy cement wynaleziono w 1912 roku przez francuskiego uczonego o nazwisku Bied (uprawnienia budowlane – egzamin).