Suszenie zawilgoconych murów w budynkach

W zawilgoconych budynkach mury wznosi się zwykle z ceramicznych cegieł bądź kamieni, które łączy się przy pomocy zaprawy. Warto pamiętać, że zarówno cegła, jak i zaprawa czy osadowe skały cechują się porowatością. Posiadają one wolne przestrzenie, w jakie przedostaje się niekiedy woda z powietrza, atmosferycznych opadów bądź gruntu. (program egzaminu na uprawnienia) Kiedy w murze chronionym od atmosferycznych opadów woda pochodzi tylko z powietrza, w takiej sytuacji przyjmuje się, że jest to tzw. naturalna wilgoć pozostająca z powietrzem w równowadze. Parametr ten jest istotny, gdyż umowy często zawiera się na osuszanie naturalnej wilgoci. (segregator egzamin ustny uprawnienia)

Uszkodzenia wodochronnych izolacji

Mając do czynienia z uszkodzeniem wodochronnych izolacji albo w przypadku jej całkowitego braku, kiedy dochodzi do kontaktu bezpośredniego hydraulicznego z wilgotnym gruntem, w związku z działaniem kapilarnych sił mur pobiera wilgoć, jaką nazywa się inaczej kapilarną wodą. Proces ten sprawia, że poziom wilgoci ceglanego muru wzrasta niekiedy powyżej naturalnej wilgotności, nawet powyżej poziomu 12%. Woda w wąskich stosunkowo porach w całkowitej ich objętości znajduje się w polu działania sił, jakie pochodzą bezpośrednio od ścian. Kapilarny przedział wynosi tu 0,5 mm do 0,0002 mm. (uprawnienia budowlane 2022)

Siły powierzchniowego napięcia

W związku z działaniem sił napięcia powierzchniowego woda w kapilarach podatnych na zwilżanie unosi się na określoną wysokość h. Do najniższej energii w układzie woda – szkielet zachodzi wtedy, gdy największa z możliwych powierzchni kapilar pokryje się cienkim filmem wody. Po ściance pełzanie wody kapilary powoduje, że powstaje zakrzywienie jej powierzchni, a tuż pod meniskiem ciśnienie wody osiąga mniejszy poziom, niż atmosferyczne ciśnienie i wynosi około 2σ/r. (uprawnienia budowlane kontakt)

Nadkapilarne i subkapilarne pory

Przy szerszych porach określanych jako nadkapilarne, gdzie ich średnica wynosi powyżej poziomu 0,5 mm woda infiltruje niekiedy z gruntu w związku z siłami ciężkości. W subkapilarnych porach z kolei poniżej wartości 0,2 µm woda wiąże się i unieruchamia w związku z działaniem międzycząsteczkowych sił. Zjawiska do jakich dochodzi na styku wody ze szkieletem budynku powodują, że pojawia się tu proces podciągania wody ku górze, wbrew hydrostatycznemu ciśnieniu. W kapilarach powstałe meniski, czyli inaczej zakrzywienia w powierzchni wody w miejscu stykania się cieczy i materiału to efekt działania sił spójności pomiędzy cząstkami wody oraz przylegających do materiału sił. (uprawnienia budowlane program)

W budowlanych materiałach o porowatej strukturze zwykle powstaje wklęsły menisk. Woda w związku z tym unosi się do góry na poziom, gdzie ciężar słupa wody zrównuje się z siłą, jaka zostaje wytworzona przez powierzchniowe napięcie. Kiedy taki sam materiał dobrze zwilżany podda się procesowi hydrofobizacji, woda pozostała w hydraulicznym kontakcie z materiałem spowoduje powstanie wypukłego meniska. Siły związane z przyleganiem będą cechować się mniejszą słabością od sił spójności i zjawisko kapilarnego podciągania ulegnie zniknięciu. Taki efekt jest konsekwencją powstania napięcia powierzchniowego.

Podziel się: