W największym skrócie można powiedzieć, że kruszywo jest tym lepsze, im beton z niego uzyskany jest bardziej szczelny, ma większą przyczepność zaczynu do kruszywa oraz mniejszą nasiąkliwość. Jednymi z najlepszych kruszyw są granity, sjenity, porfiry, bazalty oraz diabazy. Równie dobrymi kruszywami są też piaskowce oraz wapienie drobnokrystaliczne. W ich przypadku jednak należy zadbać i brak substancji gliniastych takich jak margle.[uprawnienia budowlane] Kruszywami, które nie nadają się do wykonywania betonów podczas okresu zimowego oraz do betonów mrozoodpornych są kruszywa, które są tektonicznie rozdrobnione lub odkształcone, silnie zwietrzałe, rozdrobnione przez zwietrzenie, łatwo pękające, kruche, posiadające dużą zawartość pirytu, łupkowate, zawierające substancje gliniaste oraz takie, które posiadają bardzo gładkie powierzchnie. Biorąc pod uwagę ilość wody korzystnym zabiegiem jest stosowanie kruszywa, które posiada możliwie jak najmniejszą powierzchnię przy jak największym rozdrobnieniu. To wymaganie oraz to, że podczas wykonywania betonów w zimie stosuje się większą ilość cementu zmusza nas do stosowania kruszyw, które posiadają jak najmniejszą ilość pyłów wynoszącą do 0,1 milimetra. Najlepiej jednak byłoby stosować kruszywa, które w ogóle ich nie posiadają.[uprawnienia budowlane testy]

Woda zarobowa

Woda zarobowa, która jest stosowana do betonów wykonywanych w zimie musi spełniać te same wymagania co woda stosowana w lecie. Wymagania te są opisane w normie PN-58/B-32250. Podczas zimy problemem związanym z wodą jest jej ilość występująca w betonie oraz temperatura w momencie procesu urabiania mieszanki betonowej. Podczas robienia betonów ważne jest, żeby ilość wody zarobowej była w miarę możliwości jak najmniejsza. Betony, które wykonuje się w zimie powinny posiadać konsystencję wilgotną lub gęstoplastyczną, a ich współczynnik wodocementowy powinien wynosić najwyżej 0,55.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Domieszki do betonów

Podczas okresów chłodów i mrozów w betonach mogą być stosowane pewne domieszki. Po pierwsze stosowane są domieszki, które przyśpieszają proces wiązania. Do nich zaliczamy między innymi chlorek wapniowy, węglan potasu, węglan sodu, siarczan potasu oraz chlorek magnezu. Drugim rodzajem są domieszki, które obniżają temperaturę zamarzania wody.[akty uprawnienia budowlane] Do nich zaliczany jest chlorek sodowy, chlorek potasowy, chlorek glinowy, azotyn sodowy, azotan sodowy, azotyn potasowy oraz chlorek wapnia. Przedostatnią z grup są domieszki, które modyfikują strukturę betonu. Tu możemy wymienić substancje plastyfikujące, napowietrzające oraz o działaniu epitaksyjnym. Jako ostatnią grupę mamy domieszki, które służą do regulowania procesu wiązania. Domieszkami tymi jest kwas fosforowy, plastyfikator na basie lignosufonianów oraz fosforan sodowy lub potasowy. Wszystkie ze wspomnianych domieszek są wprowadzane do mieszanki betonowej po wcześniejszym ich rozpuszczeniu w wodzie. Najlepszym sposobem jest rozprowadzanie ich w całości wody zarobowej.[segregator uprawnienia budowlane]

Chlorek wapniowy

Najczęściej stosowaną domieszką w okresie chłodów oraz mrozów jest chlorek wapniowy. Dzięki jego stosowaniu można uzyskać przyśpieszenie procesu wiązania cementu, duży wzrost wartości wytrzymałości na proces ściskania podczas początkowej fazy dojrzewania, uplastycznienie mieszanki betonowej, obniżenie wartości temperatury zamarzania wody, zwiększenie przyczepności betonu do stali zbrojeniowej oraz zmniejszenie wrażliwości betonu na brat wilgotnej pielęgnacji. Przyśpieszanie procesu wiązania poprzez dodawanie chlorku wapniowego uzależnione jest od wielu czynników.[egzamin na uprawnienia budowlane] Z tego powodu ciężko jest tu zdefiniować konkretną zależność. Inną rzeczą, którą możemy natomiast zauważyć jest wzrost wytrzymałości betonu z takim dodatkiem. Dochodzi do niego głównie podczas pierwszych 24 godzin od momentu zarobienia.