fbpx
program
Uprawnienia Budowlane

Możemy wyróżnić dwa schematy mocowania łuków potrzebne do obliczeń. Jednym z nich jest zamocowanie stałe, a drugim przegubowe. W przypadku łuku zamocowanego w obydwu swoich końcach podaje się równania dla momentów zginających, sił normalnych oraz sił poprzecznych. Równania te osobno zapisuje się dla parcia hydrostatycznego i dla równomiernego chłodzenia lub nagrzewania łuku. W łuku opartym przegubowo zapisuje się równania sił normalnych oraz poprzecznych.[akty uprawnienia budowlane] Robi się to dla takiego samego ograniczenia dotyczącego parcia hydrostatycznego oraz chłodzenia i nagrzewania łuku. Należy pamiętać, że podczas obliczeń dotyczących łuków założenie stałego zamocowania oraz niepodatności oparcia może dawać błędne wyniki. Jest to spowodowane różnicami w sprężystości podłoża. Z tego powodu pojawiły się rozwiązania, które uwzględniają równania momentów zginających, sił poprzecznych oraz sił normalnym, które uwzględniają współczynniki sprężystości danego podłoża.[segregator uprawnienia budowlane]

Schematy mocowania łuków
Schematy mocowania łuków

Ścisłe obliczenia sił w łukach

W łukach podczas ścisłych obliczeń sił, które w nich powstają w skutek zjawisk termicznych powinno uwzględniać się równomierne chłodzenie oraz ogrzewanie. Oprócz tego trzeba mieć na uwadze nierównomierne ochładzanie i ogrzewanie danego łuku.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane] Dla tego warunku należy podczas obliczeń brać pod uwagę różnicę między temperaturami na ścianie odpowietrznej i odwodnej. Oprócz tego trzeba mieć na uwadze jeszcze 2 okoliczności. Pierwsza z nich mówi o wpływie jaki mają określone reżimy termiczne występujące od strony wody górnej oraz od strony odpowietrznej i że mogą one osiągać całą grubość łuku. Drugi mówi o wpływie temperatury, która występuje na powierzchni i o tym, że może ona zanikać na pewnych głębokościach. W tym przypadku wnętrze danej zapory nie ulega wpływom jakie wywierają sezonowe wahania temperaturowe.[uprawnienia budowlane testy]

Ulepszona wersja obliczeń

Opisane powyżej obliczenia dotyczące zapór łukowych obejmowały wyłącznie ich działanie statyczne jako pracę oddzielnych poziomych łuków, które przekazują całość reakcji na osadcze przekroje występujące w zboczach doliny. Trzeba mieć jednak na uwadze, że metody powyższe nie uwzględniają niektórych warunków pracy łuku. Jest to spowodowane znacznym ograniczeniem ich odkształcalności przez warunki współpracujących ze sobą sąsiednich łuków. W miarę zbliżenia się do podstawy danej zapory następuje coraz większe wzajemne powiązanie pomiędzy łukami. Jest to spowodowane odkształceniami wynoszącymi prawie zero dla dolnego łuku, który w pewien sposób wtapia się w masyw podłoża skalnego.[uprawnienia budowlane]

Całość zapory

Wyżej opisane sytuacje mogą wskazywać, że konstrukcję zapory można traktować jako zbliżoną do rusztu. Składa się ona z układu zbudowanego z poziomych łuków, które przytwierdza się do zbocza doliny w określonym stopniu. Kolejnym elementem tej konstrukcji są pionowe wsporniki zamocowane w skalnym podłożu zapory. Całość obciążenia w tym przypadku rozdziela się na części, które działają na łuk oraz te które działają na wspornik. Dla takiej sytuacji ciężkie jest określenie dokładnego rozdziału obciążenia na te elementy. W celu tego uproszczenia możliwe jest wykonanie rozdziału jedynie dla jednego pionu zapory. Należy wykonać to w profilu jej największej wysokości. W łukach poziomych obciążenie na nie działające przyjmuje się jako stałe na całej długości danego łuku.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Znajdź na blogu
Kategorie artykułów
Nasze produkty
Darmowy poradnik

Nie zwlekaj i dołącz do nas już dziś i otrzymaj poradnik wraz z wypełnionym zbiorczym zestawieniem praktyk!

Uprawnienia-budowlane.com