Rozwiązania układów funkcjonalnych budynków wiejskich opracowano zgodnie ze stypizowaną siatką konstrukcyjną (nauka do uprawnień budowlanych). Podzielono je na trzy główne grupy:
a) grupa I – budynki inwentarskie przeznaczone głównie na pobyt zwierząt,
b) grupa II – budynki gospodarcze i składowe przeznaczone przede wszystkim dla produkcji roślinnej, magazynowania płodów rolnych, nawozów sztucznych, środków ochrony roślin lub przechowywania maszyn i narzędzi rolniczych,
c) grupa III – budynki mieszkalne.
Rozwiązania układów funkcjonalnych
Wszystkie rozwiązania funkcjonalne, w zależności od wymagań czy potrzeb technologicznych, cechują się wspólnym układem siatki konstrukcyjnej. Posiada ona identyczne trzy wymiary w zależności od potrzeb: 3,00-4,50-6,00 m. Wymiary te występują zarówno w kierunku poprzecznym, jak i w kierunku podłużnym w stosunku do podłużnej osi budynków.
Trudniejszym i bardziej interesującym pod kątem technicznym budynkiem od budynków gospodarstw drobnotowarowych jest kompleks budynków inwentarskich. Przedstawiono tam rozwiązania funkcjonalne, które są dostosowane dla gospodarstw wielkotowarowych. Dotyczy to grupy pierwszej (program przygotowujący do uprawnień budowlanych).
Obora składa się z trzech części. W oborze dwurzędowej centralnie znajduje się przejazdowy korytarz, które umożliwia bezpośredni wjazd ciężarówek lub traktorów do budynku. Dzięki temu paszę można załadować bezpośrednio z transportu do żłobów. Korytarz gnojowe znajdują się przy ścianie zewnętrznej wzdłuż osi podłużnej budynku. Dzięki temu praca ludzi zostaje ułatwiona. Jest to najpopularniejsze rozwiązanie.
W budynku można spotkać trzy trakty o wymiarze 4,50 + 3,00 + 4,50 m. W sumie jest to dwunastometrowa obora, którą mierzy się w osiach konstrukcyjnych. Wielkość poszczególnych segmentów, które usytuowane są wzdłuż osi podłużnej, jest równa 4,5 m. Dzięki temu można tam umiejscowić 4 stanowiska krów mlecznych. Uzupełnieniem segmentów krowiarni jest segment z paszami (uprawnienia budowlane – egzamin). Znajduje się on z reguły w szczycie budynku obory od północnej strony.
Liczba segmentów krowiarni
Nie ma odgórnie ustalonej liczby krowiarni. Może być ona dowolna. Praktyka pokazuje jednak, że w jednej oborze dwurzędowej może być do 120 stanowisk. Spowodowane to jest powierzchnią obory. To samo tyczy się ilości magazynowanej paszy. Wszystko zależy od:
– ilości krów,
– sposobu karmienia,
– rodzaju paszy.
Wielkość paszarni, taką jaką się chce, można uzyskać na skutek dodania bądź odjęcia jednego podłużnego segmentu, którego długość jest równa 4,5 m. Można również w ten sposób zmniejszyć szerokość budynku (z 12 m na 10,5 m). Może to mieć miejsce w dwurzędowej oborze przejazdowej. Można na tym zyskać i zdobyć dodatkowe oszczędności na powierzchni oraz kubaturze budynku. Są to zarówno plusy, jak i minusy zastosowania rozwiązania tego typu.
Rzut poziomy pokazuje, że jest szansa, żeby w oborze o dwóch traktach uzyskać szerokość w osiach o wymiarze: 6 + 4,5 = 10,5 m. Każdy z segmentów podłużnych ma długość po 4,5 metra. Dzięki temu na takiej powierzchni jest szansa na umieszczenie aż 4 stanowisk dla krów mlecznych. Istnieją również dwie możliwości rozwiązań funkcjonalnych.
Liczba segmentów może być podobna, co wyżej, jednak powinna ona być dostosowana dla obory dwurzędowej, w której jest maksymalnie 120 stanowisk krów. Czyli jest to 15 segmentów oraz paszarnia (egzamin na uprawnienia architektoniczne).
