Pokrycia dachowe przy użyciu blachy

Stalowe blachy, zwykłe oraz ocynkowane, miedziane lub cynkowe są dobrym, trwałym oraz lekkim pokryciem. Stosuje się je przy płaskich i stromych dachach (uprawnienia budowlane). Wadą tego rodzaju pokryć jest duże rozszerzanie blach. Powoduje to konieczność specjalnego mocowania ich na tzw. żabki oraz na liczne rąbki i zwoje. Umożliwia to ruchy blachy w związku z pływami termicznymi. Aby uniknąć elektrolitycznych wpływów używa się jeden i ten sam metal do krycia całego dachu. Gwoździe oraz łapki muszą być także wykonane z metalu, z jakiego wykonane jest pokrycie dachowe.

Elektroliza w połączeniach

Stalowe połączenia z pokryciami cynkowymi wywołują zjawisko elektrolizy (testy 2021 uprawnienia). W związku z tym taki rodzaj połączeń musi być izolowany np. poprzez użycie papy. Ujemną cech blach jest także roszenie się ich, dlatego też należy zapewnić im od spodu odpowiedni stopień przewiewności. Blachy mocowane są na deskowaniu a deski przybijane są co 3-5 cm. Najpierw przybija się żabki bądź łapki do deskowania, co najmniej 3 na każdy z arkuszy w podłużnym kierunku, a potem nakłada się arkusze z odgiętym brzegiem blachy, na który to zawija się żabkę. W dalszym etapie ponownie przegina się odgięty brzeg, co powoduje luźne połączenie na stojący albo leżący rąbek.

Inne rodzaje blach na pokrycia dachowe

Mówiąc o blachach można wyróżnić także stalowe taśmowe ocynkowane blachy, w rolach (program egzamin uprawnienia 2021). Taśmy te mają zazwyczaj szerokość wynoszącą 700 mm oraz grubość 0,75 mm. Krycie następuje w prostopadłym kierunku do okapu. Na skutek odpowiedniej długości unika się poziomych szwów. Daje to oszczędność w materiale oraz zwiększa się szczelność. Pokrycie z falistej blachy o grubych falach albo płytkich wykonuje się na płatwiach albo na łatach. Połączenia prostopadłe do okapu łączy się na nakładki i nity co 40-60 cm. Każdy z arkuszy przymocowuje się do płatwi albo łaty przy pomocy żabek. Norma PKN/H-92126 określa, gdzie znajdują się faliste blachy w handlu.

Podwójny stojący rąbek

Chcąc otrzymać większą szczelność, stosuje się do tego celu podwójny stojący rąbek (pytania na egzamin ustny do uprawnień). W okolicy kalenicy stojące rąbki przewraca się, a blachy z obydwóch połaci łączy się na stojący podwójny rąbek wzdłuż kalenicy. O ile nie mamy rynny, przy okapie blachę pokrycia nagina się na przybity do deski zgięty pasek blachy. Podobny sposób krycia wykorzystuje się przy zastosowaniu stalowej ocynkowanej blachy oraz cynkowej.