Podnoszenie i opuszczanie głowicy

Zaczepy dolne mają zdolność do przeskakiwania po przewiązkach słupów. Po tym jak zakończą one skok podnoszenia głowicy odwracany jest ponownie kierunek obrotu śrub. Następnie osadzane są dolnej zaczepu głowicy na przewiązkach wieży. Końcowym etapem w miarę potrzeby jest regulacja odchylenia wahaczy dolnych zaczepów. Robi się to w celu uzyskania poziomego ustawienia głowicy.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane] Następnie można przystąpić do dalszych prac nowego cyklu budowy. Proces opuszczania głowicy jest analogiczny. W tym przypadku zaczepy odciąga się podczas mijania przewiązek słupów wieży. Dzięki takiemu rozwiązaniu wyeliminowano całkowicie osobne prowadnice, które wcześniej musiały być przemontowywane na wieży. Poprzez opieranie belki dźwigającej koła przewozowe wyciągu towarowego oraz osobowego na konstrukcji głowicy możliwe jest ich równoczesne podnoszenie wraz z głowicą. Tym sposobem eliminuje się również konieczność każdorazowego montowania kół na nowym poziomie na jakim znajduje się wieża.[uprawnienia budowlane]

Głowica w kominie

Jednym z zadań głowicy jest budowanie trzona. Drugim jej ważnym zadaniem jest umożliwienie wykonania wykładziny ceglanej komina po opuszczeniu jej wewnątrz komina. Odbywa się to przy zdemontowanych belkach pomostowych. Wieża rurowa z osadzonymi na niej kołami wyciągów jest pozostawiana w kominie do momentu ukończenia robót. Następnie jest ona stopniowo demontowana dzięki wykorzystaniu głowicy. Głowica na końcu jest rozbierana na dole komina.[segregator uprawnienia budowlane] Odbywa się to w bezpiecznych i stosunkowo wygodnych warunkach. Głowica komina jest wykonywana poprzez odchylenie zewnętrznej części formy oraz wstawienie dodatkowego deskowania wykonanego z drewna. Może być ona również wykonywana w osobnym deskowaniu, które jest przymocowane do zewnętrznej części formy. Deskowanie to musi być ściągnięte od zewnętrznej strony.

Wsporniki podwykładzinowe

Wsporniki podwykładzinowe mogą mieć wysokość 1,25 metra. W takim przypadku wysokość wewnętrznej formy jest wykonywana poprzez odchylenie płatów wewnętrznych do wymaganych wymiarów. Wsporniki te są rozpierane za pomocą krótkich drewnianych prętów. Proces rozpierania odbywa się o zewnętrzną część formy. W przypadku, gdy nie ma przy otworach wzmocnień to do formy zakłada się ramę.[uprawnienia budowlane testy] Rama ta może być wykonana ze stali lub z drewna. W obrębie tej ramy nie układa się betonu. Po stężeniu betonu rama może zostać usunięta lub pozostawiona jako obramowanie. W sytuacji, gdy otwory mają dużą wielkość i wymagają one wzmocnienia konstrukcji żelbetowej trzona w postaci pionowych i poziomych pilastrów, które wystają na zewnątrz to stosowanie zwykłych stalowych form może być nie wystarczające. W sytuacji, gdzie otwory znajdują się bardzo nisko to dolna część trzona może być wykonywana w osobnym deskowaniu. Deskowanie te musi posiadać drewniane krążyny, które opierają się na drewnianych słupach lub stalowych rurowych słupach. Są one ustawiane od zewnętrznej oraz wewnętrznej strony komina.[akty uprawnienia budowlane]

Cieplak

Cieplaki muszą być wykorzystywane w sytuacji, gdy kominy wykonywane są w warunkach zimowych. Jego zadaniem jest utrzymywanie temperatury wynoszącej około 10 stopni powyżej zera podczas procesu wiązania betonu. Przykładem zastosowania takiego elementu w Polsce była budowania Elektrowni Żerań czy Elektrowni Jaworzno II. Pełny cieplak potrzebuje uzupełnienia konstrukcji oraz zawieszania na niej brezentowej powłoki. Taka powłoka jest złożona z dwóch części. Górna część obejmuje zawieszenie pomostu roboczego. Dolna część natomiast jest ściągnięta u dołu za pomocą liny, która obejmuje świeżo wykonane części trzona. Górna część cieplaka zajmuje się zatrzymywaniem ciepłego powietrza.[egzamin na uprawnienia budowlane]