Dotychczas przeprowadzone doświadczenie mówią, że i piano i gazobetony są dobre do budowy ścian zewnętrznych, jeśli będziemy pamiętać o następujących rzeczach:
-nie warto używać piano i gazobetonów do ścian w pomieszczeniach, gdzie zazwyczaj jest dużo wilgoci, przykładowo łaźnie, pralnie, (uprawnienia budowlane kontakt)
-ściany muszą zostać zrobione z bloków w pełni dojrzałych, w jakich proces skurczu został właściwie skończony. Najlepiej sprawdzą się lekkie betony, jakie dojrzewały w autoklawach,
-żeby uchronić się przed przemarzaniem spoin, warto użyć do murowania zaprawy ciepłochronne, czyli takie, do jakich współczynnik przewodności cieplnej jest nie dużo większy od współczynnika przewodności cieplnej zasadniczego materiału ściany. Stosowane są do tego zaprawy cementowo-wapienne z delikatnym kruszywem albo zaprawy robione tak jak lekkie betony,
-ściany muszą być od zewnątrz otynkowane zaprawą cementowo-wapienną , która chroni od nadmiernego nasiąkania wodą z opadów. (uprawnienia budowlane 2021)
Piano i gazobetony
Zastosowanie lekkich betonów
Bloki pianobetonowe z oblicówką piaskowcową tworzymy tak:
Na płycie z wcześniej przygotowanego kamienia grubości trzy centymetry z wewnętrzną powierzchnią chropowatą nanosi się warstwę zaprawy cementowej grubości 8mm i osadza w niej klamry stalowe do zakotwienia w zapleczu ceramicznym. Kiedy już zaprawa zacznie wiązać, porusza się delikatnie jej powierzchnie szczotką stalową, a potem już po osadzeniu w formie zalewa się z wierzchu pianobeton o wymaganej grubości warstwy (w tej sytuacji będzie to 10cm). (uprawnienia budowlane program)
Takie bloki murujemy na zaprawie cementowo-wapiennej, może to być 1:1 albo 5:8 i wiążemy je kotwiami z wykonywaną w tym samym czasie ścianką zaplecza z pustaków ceramicznych. Spoinę pionową podłużną pomiędzy blokami zewnętrznymi i ścianką zaplecza zalewamy płynną zaprawą. Współczynnik przenikania ciepła podanej ściany to wynosi k = 0,84 kcal/m2h °C, a jej ciężar 430 kg/m2.
Ściany zewnętrzne
Ściany zewnętrzne takiego typu używano na parę lat przed wojną jako uzupełnienie szkieletu w dwóch wielkich domach w Gdyni. Do tej pory są w świetnym stanie. Ściany zewnętrzne tego rodzaju używano jako unoszące tylko własny ciężar w budynkach mieszkalnych o czterech kondygnacjach zrobionych przed laty w stolicy w dzielnicy Koło i Pradze. (akty prawne uprawnienia budowlane)
Ściany bywają dwuwarstwowe, a warstwa wewnętrzna jest zrobiona z bloków gruzowo-tonowych 49 X 49 X 16 cm. Warstwa zewnętrzna natomiast zrobiona jest z bloków o identycznych wymiarach w taki sposób:
Pierw brano kwadratową płytkę elewacyjną z zaprawy cementowej 1:4 o grubości około 2 bądź 2,5cm i osadzono w niej po dwa druty, mające średnicę 3-5mm, które przydają się do powiązania bloków zewnętrznych z wewnętrznymi.
Po zrobieniu białej gładzi wapiennej z domieszką cementu, na licowej stronie i po stwardnieniu dopiero co wykonaną płytkę umieszczano w formie skrzynkowej i po powleczeniu zaprawą cementową 1:3 grubości około pół centymetra wypełniano z góry masą pianobetonową o grubości 13cm i masie całkowitej już po wyschnięciu 0,8-P0,9 T/m3. (program egzaminu na uprawnienia)
Bloki zewnętrzne
Tak jak wyżej opisane bloki zewnętrzne wyciągano z form po dwóch dniach. Czekały one na placu budowy, najlepiej żeby nie były przykryte, oblewano je wodą w ciągu około 14 dni. Do stawiania ściany przydatne były dopiero po około 8 tygodniach od czasu ich zrobienia. Wyliczony współczynnik wnikania ciepła opisanej ściany to k = 1,06 kcal/m2h°C. (segregator egzamin ustny uprawnienia)
Stawianie ścian przebiegało tak, że pierw układana była na zaprawie jedna warstwa bloków zewnętrznych, podczas czego w spoinach zarówno poziomych i pionowych układano od zewnątrz listewki drewniane grubości 1cm na głębokości centymetra do środka. Kolejno murowano od tyłu warstwę bloków gruzo-betonowych do poziomu o 25cm niższego od czubka bloków zewnętrznych. Spoina podłużna pionowa była zalewana zaprawą z góry po ułożeniu każdego bloku gruzo-betonowego.
