Sok kiszonkowy stanowi od 15 do 30% zawartości silosu. Wartość ta uzależniona jest od rodzaju kiszonki w nim się znajdującej. Sok ten powinien być odprowadzany z silosów. Jest to spowodowane utrzymaniem odpowiedniej jakości paszy. Odprowadzanie ma miejsce do specjalnie zaprojektowanych zbiorników. W tym celu na dnie silosów wykonywany jest spadek w kierunku studzienki.[uprawnienia budowlane] Następnie z niej za pomocą rur kamionkowych lub żeliwnych soki są odprowadzane do studzienki zbiorczej. Jej średnica powinna być większa od 60 centymetrów. Wykonuje się ją z kręgów betonowych. Dno studzienek powinny być wykonywane z betonu o grubości 8 centymetrów. Pokrywa się je następnie gładzią cementową o grubości 2 centymetrów. Pokrywa studzienki jest zazwyczaj żelbetowa. Na wewnętrznych ścianach studzienki oraz na ich dnie powinno wykorzystywać się powłoki kwasoodporne. Na zewnątrz natomiast powłoki są wodoodporne. Ścianki silosów są wykonywane na mokro. Mają one wysokość sięgającą do 6 metrów. Mają one grubość 12 centymetrów. Wyższe ścianki mogą mieć grubość około 15 centymetrów.[uprawnienia budowlane testy]

Wieże silosowe

W Rosji w wieżach silosowych są stosowane na ściany płyty dachowe. Ich wysokości wynoszą 1750 i 1300 milimetrów. W pierwszym rzędzie od dołu na przemian ustawia się żebrami na zewnątrz płyty wyższe i niższe. Dla dalszych rzędów tylko płytami wyższymi. Dzięki temu możliwe jest przewiązanie poziomych spoin. Oprócz tego od strony zewnętrznej zakładane są stalowe obręcze i 4 pionowe słupki.[segregator uprawnienia budowlane] Słupki te wykonywane są z kątowników o wymiarach 45x45x5. Posiadają one otwory służące do przepuszczania naciąganych obręczy. Obręcze są stalowe i mają średnicę 10 milimetrów. Są one na końcach nagwintowanych zgrubiane do 14 milimetrów. Zagłębienie wieży silosowych w ziemi nie powinny być większe od 2 metrów.

Usuwanie obornika

Obornik należy odpowiednio usuwać z budynków inwentarskich. Robi się to przez zastosowanie lekkich ciągników. Ciągniki te posiadają ogumione koła ze spychakiem czołowym. Następnie obornik jest przenoszony na rampy żelbetowe. Z nich ładuje się go na przyczepy. Wysokość ich burt wynosi do 1,7 metra. Rampy te mogą mieć trzy różne warianty. Dla terenu płaskiego mają one długość 15 metrów.[akty uprawnienia budowlane]

Płyty rampowe

Płyty rampowe korytkowe mają szerokość wynoszącą 2,04 metry i długość 1,5 metra. Ich ciężar wynosi 1165 kg. Układa się je na murkach podporowych, które są wykonywane między innymi z betonu wylewanego na miejscu. Beton ten ma grubość 20 centymetrów. Rampy mogą być wykonywane z elementów o typie L. Ich ciężar wynosi 425 kg. Służą one do budowania ramp samochodowych dla budynków i wiat magazynowych. Ich wysokość wynosi 110 centymetrów.[egzamin na uprawnienia budowlane] Prefabrykaty tu wykorzystywane są przystosowane do pięciu rodzajów obciążeń. Wynoszą one od 750 do 2000 kg/m². Niezależnie od ich obciążenia posiadają one taki sam przekrój. Zmianie ulega jedynie ich zbrojenie. Elementy te przykrywa się krawężnikiem kątowym.

Prefabrykaty L

Prefabrykaty L mają również inne zastosowanie. Mogą one służyć jako elementy ścianek oporowych w zasiekach na sypkie materiały. Są one ustawiane na utwardzonej powierzchni na podsypce wykonanej z piasku lub mogą być ustawiane bezpośrednio na gruncie. Elementy ramp oraz pomostów przeładunkowych mogą być wykonywane z betonu o marce 170.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]