Odkształcenia w stalowych konstrukcjach budynków pokrytych azbestem

Niektóre z plastycznych odkształceń w stropowych elementach stalowej konstrukcji pojawiają się w bardzo trudnych do znalezienia miejscach, bez przeprowadzenia całkowitej rozbiórki wewnętrznych ścian oraz podwieszonych sufitów. Bardzo ciekawą konstrukcją są stropowe prefabrykaty. Projektuje się je jako dwuwspornikowe płyty żelbetowe, które opierają się o stalowe belki tworząc zespoloną konstrukcję. Stopień zespolenia płyty i belek nie jest nikomu znany. Wysięg wspornika żelbetowej płyty w stosunku do rozpiętości przęsła wynosi 1:2. Proporcje te przyjmując odpowiedni system montażowy sprawiają, że w płycie nie pojawia się dobry moment klasyczny tzw. „zginający”, z dolnymi rozciąganymi przekrojowymi włóknami. (uprawnienia budowlane segregator)

Zginający moment w płycie żelbetowej

W przęśle żelbetowej płyty klasyczny zginający się moment jest równy zeru. Zamiast tego mamy tu do czynienia ze wspornikami. W związku z tym momentalnie wzrostowi ulega ugięcie, a nośność płyt jest w bardzo dużym stopniu niewystraczająca. Można odnieść wrażenie, że w założeniach wstępnych taką płytą miała być płyta ciągła o przęsłach, które są równe. Potem na etapie wykonawczego projektu ktoś dokonał porozcinania pasma, nie pozwalając podczas montażu stworzyć zespolenia na odpowiednim poziomie. Płytowe pasma zespolono poprzez wspawanie wstawek z pręta w trzech miejscach. Wypełniono szczeliny znajdujące się pomiędzy płytami za pomocą starych worków po cemencie. Niekiedy między płytami a workiem przestrzenie zabetonowano, a w innych miejscach zastosowano tylko same worki. Takie zespolenie nie posiadało zdolności do przenoszenia przęsłowych momentów. Jakość również była tu na zerowym poziomie. (uprawnienia budowlane 2022)

Brak stężeń w konstrukcji

Jedną z przykładowych konstrukcji poddanej do rozbiórki jest konstrukcja o typie Lipsk. Nie zastosowano w niej żadnych stężeń oprócz ścian zewnętrznej obudowy i schodowych klatek, które to zostały na remontowe potrzeby rozebrane. Przyjęty system wiązał się z usztywnieniem bryły obiektu oraz jednocześnie posiadał niską jakość w połączeniach. To spowodowało, że podczas trzęsienia ziemi budynek kołysał się. Stworzono w związku z tym stężenia prowizoryczne. Miały one postać podłużnych i poprzecznych zastrzałów cięgnowych stężeń. Budynek ten długo oczekiwał na podjęcie dalszych decyzji odnośnie postępowania i na poddanie go do rozbiórki. (uprawnienia budowlane kontakt)

Budynek o typie Lipsk

Opisany wyżej budynek typu Lipsk początkowo traktowano jako budynek, w którym należało przeprowadzić remontowe prace. (uprawnienia budowlane program) Po dokonaniu demontażu obudowy ekipa budowlana odkryła rzeczy, które wprawiły ich w zaskoczenie. Demontując całkowitą wewnętrzną i zewnętrzną zabudowę rygiel dachowy załamał się praktycznie samoistnie. Po dokonaniu oględzin okazało się, że spawacz chyba zapomniał przyspawać do słupa węzłowe blachy. Były to blachy, do jakich przykręcony został rygiel. Na tym ryglu oparta była duża część dachu. Takie blachy złapane poprzez sczepne spoiny przetrzymały ponad 40 lat, co można traktować jako cud. Kontrola jakości przeprowadzana przez NRD akceptowała prawdopodobnie wszystko, bez wnikania w szczegóły. Proces rozbiórki elementów naruszył w połączeniu sztywność. Dodatkowo doszły tu drgania, które spowodowały całkowity brak połączeń. (program egzaminu na uprawnienia)

Podziel się: