Objętościowy ciężar oraz porowatość materiałów ogniotrwałych

Objętościowy ciężar ogniotrwałych materiałów w znacznych granicach ulega wahaniom. Najmniejszy objętościowy ciężar wykazują lekkie szamotowe wyroby a największy mulitowe wyroby chromitowe oraz topione. Porowatość wielu ogniotrwałych wyrobów wynosi w granicach 15-4-30%. Na skutek małych porów ogniotrwałe wyroby w pewnym stopniu przypominają właściwości higroskopijnych ciał. W związku z tym pochłaniają one czasami wilgoć (uprawnienia budowlane).

Słabo wypalone rodzaje cegieł

Słabo wypalone rodzaje cegieł, które przez przypadek dostaną się do sklepienia pieca, mogą wywołać niekiedy zawalenie się całej konstrukcji (program uprawnienia budowlane). Odporność ogniotrwałych wyrobów na szybkie zmiany związane z temperaturą określa się jako liczba kolejnych nagrzewów oraz szybkich schłodzeń pod bieżącą wodą. Po nich następuje strata około 20% ich ciężaru pierwotnego. Ma to związek z pęknięciami oraz odpryskami. Najbardziej odporne wyroby, takie jak np. wysokoszamotowe wytrzymują nawet aż 504-100 takich prób. Wyroby karborundowe potrafią wytrzymać około 504-60 prób. Wyroby o mniejszej odporności, takie jak np. krzemionkowe wytrzymują 1-4-4 próby. Zasadowe ciała wykazują chemiczne powinowactwo do kwaśnych ciał i odwrotnie. Z tego względu można stwierdzić, że wyroby mające zasadowy charakter ulegają zniszczeniom w związku z żużlem i kwaśnymi tlenkami a wyroby, które maja kwaśne składniki niszczone zostają przez żużle oraz zasadowe tlenki.

Neutralne ogniotrwałe wyroby

Istnieją ogniotrwałe wyroby, które cechuje neutralność (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). Wykazują one odporność zarówno na oddziaływanie kwaśnych jak i zasadowych ciał. Zmiany związane z objętością ogniotrwałych wyrobów mogą występować w dwóch rodzajach. Objętość danego wyrobu wzrastać może w związku ze zwiększeniem temperatury albo też może nastąpić w związku z tym trwałe zmniejszenie objętości wyrobu. Pierwsza z tego typu zmian spowoduje ściskające i zginające naprężenia w murze a druga wpłynie na zwiększenie się spoin, w związku z czym mur stanie się przenikliwy dla żużli oraz gazów.

Od czego zależy wytrzymałość ogniotrwałych materiałów?

Wytrzymałość ogniotrwałych materiałów jest zależna w dużym stopniu od rodzaju masy oraz od prawidłowego jej doboru. Wpływ na to ma także stopień jej wymieszania i sposób formowania. Największą wytrzymałość osiąga się przy wyrobach ze stapianych materiałów, które następnie formuje się suchym sposobem przy użyciu mechanicznych pras. Wyrób, który jest dobrze wypalony wykazuje w swoim przełomie równomierną i drobnoziarnistą strukturę, nie zawiera ciał obcych rys oraz pęcherzy. Podczas uderzeń stalowym młotkiem dźwięk jest czysty. Jeżeli wyrób jest słabo wypalony od zewnętrznej strony ma twardy rodzaj powłoki ale od wewnątrz masa jest krucha. Ma dużo rys a dźwięk podczas uderzenia młotkiem jest głuchy (uprawnienia budowlane – egzamin).