Nomogram

Aby lepiej zobrazować wpływ czynników, które omówiono wcześniej, na zależność, którą otrzymano na skutek analizy statystycznej, konieczne było opracowanie specjalnego nomogramu (segregator z aktami prawnymi do egzaminu na uprawnienia budowlane). Nomogram ten zbudowany jest z 8 części. Każda z tych części przedstawia wpływ jednego z czynników na zależność R=f(V).

Należy przytoczyć przykład, który mówi o posługiwaniu się nomogramem linią przerywaną. W badaniach praktycznych najlepiej i najwygodniej jest wyznaczanie ostatecznej wartości wytrzymałości betonu dzięki odpowiednim tablicom bądź nomogramom. Wówczas R odczytuje się w zależności od wartości V oraz od wartości wypadkowego współczynnika C.

Kontrola jakości betonu w konstrukcjach

Określenie krzywej skalowania jest niezbędne podczas kontroli jakości betonu w konstrukcjach. Dotyczy to przede wszystkim sytuacji, kiedy stosuje się metody impulsowe. Określenie krzywej skalowania polega na wyznaczeniu zależności R od V, która obowiązuje dla danego betonu.

Dokładny sposób określania zależności R od V polega na tym, że przeprowadza się badania ultradźwiękowe oraz wytrzymałościowe na odpowiedniej liczbie próbek wykonanych z betonu. Od pewnych warunków zależy ścisłość otrzymanej krzywej skalowania, a także dokładność określanej na jej podstawie wytrzymałości betonu w danej konstrukcji. Należy dopilnować, aby spełnić poniższe warunki:

a) próbki i beton w konstrukcji muszą mieć ten sam skład mieszanki, jednakowy rodzaj cementu oraz rodzaj kruszywa i jego uziarnienie,

b) próbki powinny być zagęszczane i przechowywane w takich samych warunkach jak beton w badanej konstrukcji (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia budowlane).

Czynnik, który zmienia się przy ustalonych pozostałych czynnikach pozwala uzyskać zależność R=f(V). Jego wybór zależy przede wszystkim od tego, do czego ma być potrzebne dane skalowanie. Najczęściej jest tak, że przeprowadza się skalowanie przy:

– zmiennym wieku betonu,

– zmiennej konsystencji,

– czasie wibrowania. 

Powinno się mieć przygotowanych co najmniej 30 próbek. Próbki te najczęściej wykonuje się jednorazowo, w momencie, kiedy są potrzebne do skalowania. Istnieje też opcja uzyskania ich przez losowy wybór sztuk podczas normalnej produkcji betonu.

Analiza korelacyjna

Aby móc otrzymać zależność R=f(V) ważne jest, żeby zastosować statystyczną analizę korelacyjną wyników badania. Postać przyjętego równania regresji może być dowolna (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia architektoniczne).

Metodą najmniejszych kwadratów najczęściej określa się współczynniki a, b oraz c.

Dzięki analizie korelacyjnej, którą wcześniej przeprowadzono, można:

– określić równania regresji,

– wyznaczyć współczynniki korelacji, które charakteryzują związek R i V, a co się z tym wiąże – dokładność badania.

Przybliżony sposób wyznaczenia takiej krzywej stosuje się przede wszystkim wtedy, kiedy:

– brakuje odpowiedniej liczby próbek,

– nie ma możliwości, żeby wykonać próbki tylko po to, żeby uzyskać krzywą skalowania.

Z tego powodu najczęściej wykorzystuje się materiały, które wykorzystano do wcześniejszych badań. Następnie określa się przybliżoną krzywą skalowania. Kolejnym krokiem jest sprawdzenie krzywej w sposób wyrywkowy. Polega to na przebadaniu co najmniej 3 próbek betonu, które specjalnie wcześniej wykonano lub wycięto z konstrukcji.

W sytuacji, kiedy średnie odchylenie kwadratowe wyników badania próbek kontrolnych od przybliżonej krzywej jest większe niż 12%, to nie ma możliwości, żeby taką krzywą stosować jako podstawę do kontroli wytrzymałości betonu. Odchylenie może być większe niż 12% w sytuacji, kiedy występują różne warunki wykonywania próbek czy konstrukcji (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia architektoniczne).