Masa zalewowa wypełnia szczeliny (uprawnienia budowlane). Jej zadaniem jest:

– ochrona krawędzi płyt przed uszkodzeniami,

– niedopuszczenie do zanieczyszczenia szczeliny,

– uniemożliwienie rozszerzania się płyt przy wzroście temperatury,

– zapobieganie przesiąkaniu wody przez szczelinę do podłoża nawierzchni.

Masa zalewowa powinna być podgrzewana i ciągle mieszana w przewoźnych kotłach, które posiadają mechaniczne mieszadła. Masę należy podgrzać do temperatury 160-180^o. Pod żadnym pozorem nie wolno jej przekroczyć. Taką masą należy wypełniać szczeliny, które charakteryzują się tym, że są:

a) dobrze wysuszone,

b) odpowiednio wyczyszczone:

– miotłami,

– stalowymi szczotkami,

– włosianymi szczotkami,

– sprężonym powietrzem.

Zaleca się to, żeby wcześniej powlec ściany szczelin jak najgłębiej upłynnionym asfaltem. Minimalna głębokość wynosi 2 cm. Szczeliny takie powinno zalewać się ręcznie z blaszanych naczyń, które mają pojemność od 2 do 3 litrów, a także są zakończone dziobkiem.

Zanim sięgnie się po kolejną porcję masy, należy ją dokładnie wymieszać w kotle. Wygodniejszym i o wiele szybszym sposobem na zalewanie szczelin jest zalewanie ich przy wykorzystaniu specjalnych urządzeń mechanicznych, które są do zalewania pod ciśnieniem.

Te szczeliny, których głębokość wynosi powyżej 3 cm, powinno się zalewać w dwóch warstwach. W sytuacji, kiedy jest znaczna głębokość szczelin, to ich dolna część może być wypełniona masą zalewową, do której dodane jest 30% piasku. Spowodowane to jest oszczędnościami.

Szczeliny powinno wypełnić się masą z nadmiarem (program przygotowujący do uprawnień budowlanych). Masa powinna wystawać powyżej powierzchni płyt (ok. 5 mm). Żeby szczeliny były w należyty sposób zapełnione masą zalewową, praca powinna mieć miejsce podczas suchej i ciepłej pogody.

Pielęgnacja świeżo wykonanej nawierzchni betonowej

Świeży beton należy pokryć daszkami ochronnymi. Powinno mieć to miejsce w przeciągu 6-8 godzin od momentu, kiedy wykończy się nawierzchnię. Z tego powodu konieczne jest to, żeby na budowie posiadać na tyle daszków ochronnych, aby móc nakryć nimi 8-godzinną produkcję. Dodatkowo świeżo wykonaną nawierzchnię powinno się:

– chronić przed bezpośrednim działaniem czynników atmosferycznych,

– utrzymywać przez ok. 2 tygodnie w stanie wilgotnym.

Aby móc spełnić te warunki, nawierzchnię pokrywa się warstwą piasku (na grubość ok. 5 cm). Powinien on posiadać niewielką zawartość gliny. Oprócz piasku do pokrycia nawierzchni wykorzystuje się również:

– słomę,

– trociny,

– siano,

– liście.

Grubość przykrycia liśćmi powinna wynosić ok. 15 cm. Dodatkowo należy pamiętać o tym, żeby przykrycia zwilżać kilka razy w ciągu dnia. W sytuacji, kiedy nawierzchnię przykrywa się piaskiem, powinno się ją częściej skrapiać. Spowodowane to jest tym, że woda szybko się odsącza i odparowuje (pytania na egzamin ustny do uprawnień).

Alternatywą do takiej pielęgnacji jest powlekanie nawierzchni cienką błoną, którą wykonuje się ze specjalnych materiałów bądź przykrywanie jej powłokami wodoszczelnymi (np. z folii). Można również zastosować pokrycie, które zabezpieczy przed nagrzewaniem promieniami słonecznymi. Służy do tego piasek, który układa się cienką (do 0,5 cm) warstwą.

Powyższy sposób pielęgnacji ma na celu to, żeby na świeżej nawierzchni betonowej utworzyć wodoszczelną powłokę. Zadaniem takiej powłoki jest przede wszystkim to, żeby zahamować wyparowywanie z betonu wody, która jest potrzebna dla hydratacji cementu. W efekcie badań laboratoryjnych oraz w skali technicznej na budowanych nawierzchniach betonowych stwierdzono, że własności techniczne betonu (w szczególności wytrzymałość na ściskanie i zginanie oraz odporność na ścieranie) nie maleją w przypadku takiej pielęgnacji. Zauważono, że właściwości te nieznacznie rosną. Także badania ekonomiczna wskazują na to, że doszło do:

– oszczędności robocizny z 2- do 3-krotnej,

– obniżki kosztów pielęgnacji o 30% w stosunku do tradycyjnych sposobów.

Dowiedz się więcej na temat uprawnień budowlanych!