Krążyny dwudzielne

Krążyny dwudzielne są dociskane silnie do czopów stojaków za pomocą śrub. Śruby powinny mieć średnicę wynoszącą 16-24 milimetry. Pod łbami i nakrętkami śrub umieszcza się blaszane podkładki lub płaskowniki. Z krążyn obciążenie jest przekazywane na stojaki głównie dzięki tarciu, które odbywa się na skutek zaciśnięcia śrubami.[akty uprawnienia budowlane] Dzięki temu zmniejszony zostaje docisk, który jest prostopadły do włókien. Wskazanym jest, żeby śruby były dokręcane co pewien czas. Powinno się to odbywać przede wszystkim, gdy drewno jest mokre i podczas procesu wysychania kurczy się. Gdy w konstrukcji stosowane są krążyny o pojedynczym przekroju to stojaki nie posiadają czopów. Połączenie w tym przypadku odbywa się za pośrednictwem stalowych blach, które mają kształt teowników i są one dociskane śrubami. W rusztowaniach podczas łączenia poszczególnych elementów powinno unikać się zacięć, ponieważ utrudniają one lub nawet uniemożliwiają wielokrotne wykorzystywanie tego samego drewna.[segregator uprawnienia budowlane]

Stojaki i zastrzały

Stojaki i zastrzały podczas ściskania są narażone na wyboczenia. Ważne jest, żeby uwzględnić to podczas obliczeń statycznych. Mimo, że są one przytrzymywane przez stężenia to stężenia te są dosyć wiotkie przez co nie zredukują w znacznym stopniu długości wyboczeniowej tych elementów. Stojaki oraz zastrzały są wykonywane z krawędziaków lub z okrąglaków. Drugi z tych elementów jest korzystniejszy pod względem statycznym oraz w kwestii oszczędności drewna. W przypadku gdy nieuniknione jest przedłużenie stojaka albo zastrzału to sztukowanie wykonywane jest tak, że obydwa łączy kawałki, które będą łączone są równocześnie przecinane za pomocą piły. Następnie łączy się je poprzez przykładki. Innym sposobem jest stosowanie rur stalowych. W tym przypadku w celu uzyskania odpowiedniego dociśnięcia łączonych elementów spoina powinna zostać wypełniona zaprawą cementową.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Wiązary

Krążyny ze stojakami, zastrzałami, pasem dolnym oraz stężeniami składają się na wiązary. Na nich w sposób bezpośredni lub za pomocą żeber umieszczane są deskowania. Odstęp pomiędzy wiązarami powinien wynosić od 0,9 do 4 metrów. Najczęściej stosowana jest odległość wynosząca od 1,4 do 1,6 metra. Przy większych odstępach deskowanie należy podeprzeć za pomocą żeber. Żebra te najczęściej wykonywane są z krawędziaków. Podczas stosowania większego odstępu pomiędzy wiązarami uzyskuje się pomniejszoną ich liczbę. Należy tu pamiętać, że są one tu odpowiednio więcej obciążone.[uprawnienia budowlane testy]

Pas dolny

Stojaki oraz zastrzały należące do rusztowania górnego swoimi dolnymi końcami są wspierane na pasie dolnym. Pas ten zazwyczaj wykonywany jest z krawędziaków, których przekrój ma wymiary od 20×20 do 30×30 centymetrów. Czasami można spotkać się ze stosowanie pasów dolnych dwudzielnych. Mają one postać kleszczy.[uprawnienia budowlane] Jeżeli stosujemy pas dolny dwudzielny to w przęśle, gdzie zbiegają się stojak, zastrzał oraz przyrząd służący do opuszczania niezbędne jest wstawienie kawałka drewna twardego, które będzie przyśrubowane do dolnego pasa. Pas dolny najlepiej jakby był założony poziomo na jednym poziomie pomiędzy podporami należącymi do przęsła mostowego. W mostach, gdzie występuje duża strzałka łuku można odstępować od tej zasady. W przypadku, gdy pod rusztowaniem należy pozostawić wolny przejazd to niezbędne jest zrezygnowanie z ciągłości pasa dolnego. Czasami, gdy pas dolny jest długi to powinien zostać on sztukowany. Złącza występują to zazwyczaj co 10-12 metrów. Złączami tymi są dwie przekładki, które skręca się ze sobą śrubami. Śruby te dociskają je do pasa dolnego.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]