Kratownice stężające i kafle stropowe

Kratownice stężające

Kratownice stężające przyciska się z delikatnego pomostu pracowniczego rozmieszczonego na niższych pasach wiązarów. Wiązary warto unosić w ułożeniu wbudowania dzięki dźwigowi, umieszczając liny na węzłach pasa wyższego blisko pośrednich filarów. Mątwie pod okrycie dachowe doczepia się do pasa wyższego w odległościach przypasowanych dla wybranego typu okrycia dachu, papy na deskowaniu czy kafli azbestowo-cementowych. Od dołu wiązary da się zaopatrzyć w kafel stropowy czy też nie, zależy od tego, do czego obiekt będzie wykorzystywany w przyszłości. (uprawnienia budowlane kontakt) Kafel stropowy zrobiony jest z żeber podłużnych i poprzecznych i podsufitki, jaka potrafi być zrobiona z desek czy kafli azbestowo-cementowych falistych umocowanych do żeber umieszczonych na niższym pasie wiązarów. Kafel stropowy da się zrobić paroma metodami. (uprawnienia budowlane 2021)

Metoda pierwsza

Skupia się na zrobieniu kafla stropowego zrobionego z desek obszerności 25mm i rosłości 10-12cm i podsufitki z desek obszerności 19mm umieszczonych do żeber za pomocą gwoździ. (uprawnienia budowlane program) Rozpiętość kafla musi równać się jeden metr, a długość być dopasowana do rozmieszczenia wiązarów stropowych. Zrobione kafle umieszcza się na łatach o średnicy 3.8x5cm, umieszczonych do boków pasa niższego wiązara dachowego.

Metoda druga i trzecia

Skupia się na zrobieniu blatów z desek i umocowaniu ich za pomocą gwoździ do pasa niższego wiązarów. Długość blatów musi równać się rozmieszczeniu wiązarów w przekrojach co 1.8, 2 czy 3m. Po doczepieniu blatów z desek dokleja się do podsufitki izolację paroszczelną z folii czy papy. (akty prawne uprawnienia budowlane)

Metoda trzecia skupia się na zrobieniu rusztu z drewna ażurowego umieszczonego na łatach umieszczonych do boków pasa niższego wiązara dachowego, do jakiego umieszcza się wkrętami falowane kafle azbestowo-cementowe. Izolację paroszczelną z folii umieszcza się w podsufitce z kafli azbestowo-cementowych. Ocieplenie stropodachu dwudzielnego musi być zrobione z tworzyw utrzymujących ciepło, przykładowo wełna.

Wiązary kratowe deskowe, dwuspadkowe bez kafla stropowego używa się w wiatach, składowiskach, a te z kaflem stropowym w obiektach inwentarskich czy hallach, które mają delikatny szkielet, przykładowo drewniany czy osłonowy. Wiązary deskowe o pasach równoległych używa się do zrobienia dachów czy stropodachów jednospadkowych pod okrycie z papy o szerokości w średnicy wspórek 6 i 7,5m. Zrobione są z pasa wyższego i niższego, jakie są ze sobą zestawione ukośnymi krzyżulcami z desek. Szkielet wiązara dopasowany bywa do masy 248 kG/m długości dźwigara, w tym na niższy pas równa się najwięcej 103 kG/m.

Wiązary dachowe

Wiązary dachowe deskowe robi się dla szerokości modularnych : 7,5, 9, 10,5 oraz 12m. Robi się je z desek impregnowanych obszerności 2.5cm. Wiązary kratowe deskowe potrafią być też robione na miejscu pracy na podstawie planów projektowych dźwigara. Największe masy obciążające dźwigar mogą równać się 390 kG/m wraz z masą osobistą i potrafi zostać ono rozplanowane po połowie na pas wyższy oraz dolny, co umożliwia nam podwieszenie stropu ocieplającego. W celu uproszczenia przewozu wiązary wytwarzane są w dwóch połowach. Jedna z nich posiada kolumnę centralną i nakładkę oraz wkładkę centralną styku niższego. Wysunięte końcówki nakładek styku trzeba uodpornić do przewozu przekładkami i skręcane śrubą w punkcie zaplanowanym dla śruby montażowej styku niższego. (segregator egzamin ustny uprawnienia) Druga połowa wiązara posiada niestałą poprzeczkę drewnianą ugruntowaną na zwierzchni pasów i skręconą śrubami w punkcie zaplanowanych dla śrub montażowych nakładek styków. Wraz z wiązarami muszą być przywiezione części mównic stężających obiekty wiązarów w stronę podłużnego budynku, dopasowane do rozmieszczenia wiązarów.

Transport wiązarów

Wiązary transportuje się na stojąco, idealnie ochronione przed zmienianiem miejsca w trakcie przewozu, dzięki przybiciu poprzecznych listew i skorzystaniu z przekładek. (program egzaminu na uprawnienia) Po dowiezieniu na budowę obu połówek wiązara zestawia się w jedną całość przez przekładki i poprzeczki, skręca śrubami nakładki i wbija resztę gwoździ zaplanowanych w planie. Zanim umieścimy dźwigar na miejscu na jakim miał się znaleźć, sprawdzamy czy żadna część się nie poluźniła, ewentualnie to poprawiamy. Wiązar jest wsparty o mur dzięki klockom wspierającym czy murłaty umocowane dzięki kotwiom stalowym.