Korony w zaporach wielołukowych można konstruować różnymi sposobami. Zazwyczaj jednak na wierzchołku filara trójkątnego buduje się prostokątną część. Powoduje to powstanie odpowiedniej szerokości dla oparcia konstrukcji mostowej. Sam most w zaporach wielołukowych pełni dwie główne funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja komunikacyjna. Oprócz tego most zapewnia sztywność filarów w kierunku osi danej zapory. Niestety to rozwiązanie posiada pewną wadę. Sklepienie posiada pionową część sklepienia, która komplikuje oraz podrażnia konstrukcję zapory. Najlepsze w tym przypadku i najtańsze jest pozostawianie pochylenia sklepienia. Czasami też spotyka się rozwiązania, które kumulują sklepienia w koronie.[uprawnienia budowlane]

Fundamentowanie zapór wielołukowych

Wymagane jest, aby zapory wielołukowe były fundamentowe na bardzo dobrych jakościowo i wytrzymałych skałach. Dla tych zapór każdy z filarów fundamentuje się osobno. Bardzo rzadko, gdy mamy sytuację, że zapora musi być postawiona na słabym podłożu należy wykonać ciągłą płytę fundamentową. W celu zlikwidowania wyporu niezbędne jest wykonanie drenażu płyty. Zazwyczaj dla pojedynczych i ciągłych fundamentach należy wykonać ostrogę przednią. Kotwi się ją w skale i dzięki temu zapobiega się filtracji. Aby podłoże było bardziej szczelne wykonuje się wstępną cementację.[segregator uprawnienia budowlane] Robi się to przed rozpoczęciem budowy zapory. W rzucie poziomym linia ostrogi powinna mieć kształt szeregu łuków, które stykają się ze sobą w wezgłowiach. W przypadku płyty fundamentowej ciągłej należy wykonać ją z żelbetu. W miejscu jej spody wykonuje się żebra, które przebiegają równolegle do osi zapory. Ich zadaniem jest odpowiednie usztywnienie płyty i powiększenie wartości tarcia w podstawie. Jeżeli chcielibyśmy zwiększyć pewność poślizgu to możemy zastosować zakotwienie fundamentu w skale. Robi się to przez ukośne kotwy, które wpuszcza się w otwory wcześniej wywiercone w skale. Następnie należy je zabetonować. Kotwy z drugiej strony zostają zamocowane w filarze.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Zapory płytowe

Zapory płytowe nie są zazwyczaj wysokie. Jest to powodem częstego utożsamiania nich z jazami o konstrukcji płytowej. Możemy podzielić zapory płytowe na stałe oraz przelewowe. Zapory płytowej umiejscawia się zazwyczaj na skalnym podłożu. Możemy jednak spotkać się z nimi na gruntowym podłożu dla niższych spiętrzeń. Od miejsca gdzie będzie występować dana zapora uzależniona jest jej konstrukcja jej części fundamentowej. Dla zapór płytowych na podłożu gruntowym płyta fundamentowa jest ciągłą i jest bardziej zbliżona do konstrukcji typowego profilu jazowego.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Konstrukcja zapór płytowych

Typowa zapora płytowa złożona jest z ustawionych w pewnych odstępach filarów, które od strony górnej wody przykrywa się płaską żelbetową płytą. Płyta ta stanowi jednocześnie ścianę piętrzącą. Jej płaszczyzna powinna być pochylona pod pewnym kątem do poziomu. Parcie wody jest bezpośrednio przekazywane na płytę. Następnie płyta przekazuje je na filary, które przekazują je dalej na podłoże. Sam rodzaj posadowienia filarów uzależniona jest od rodzaju oraz wytrzymałości danego podłoża.[uprawnienia budowlane testy] Przednia część filarów zapory płytowej nazywana jest głowicą. Jest ona poszerzona, aby możliwe było swobodne oparcie na niej płyt. Filary ze sobą łączy się przy użyciu belek poziomych wykonanych z żelbetu. Taki zabieg zwiększa sztywność całej zapory oraz pozwala na uniknięcie wyboczeń filarów pod wpływem osiowego ściskania. Możemy wyróżnić trzy rodzaje rozmieszczenia filarów. Są one uzależnione od rodzaju podłoża na jakim występują. Pierwszy z nich mówi o tym, że filar opiera się bezpośrednio na skale. Drugi rodzaj uwzględnia poszerzenie części fundamentowej. Trzecia sytuacja polega na przekazywaniu obciążeń na ciągłą zbrojoną płytę fundamentową.[akty uprawnienia budowlane]