Głowice ram

Głowice ram łączy się ścięgnami na całej długości. Ma to za zadanie, żeby przejąć część podłużnych sił rozciągających, które powstają w trakcie rozgrzewania bloku ceramicznego z tarcia między wydłużającym się blokiem a płytą dyszową i konstrukcją podporową. Poprzez wykonanie na długości płyty dyszowej dwóch przerw dylatacyjnych, można zmniejszyć wpływ sił tarcia na podbudowę. Dzięki monolitycznym ramom zapewnia się stateczność budowli w kierunku poprzecznym. Jeżeli chodzi o kierunek podłużny – można to uzyskać poprzez wykonanie zastrzałów (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów).

Podbudowa opisana wyżej może być wykorzystywana na terenach stałych, gdzie używa się baterię o większej, uzasadnionej technologicznie liczbie komór. Niestety, do tej pory jednak jej nie zrealizowano.

Obliczenia

W trakcie projektowania baterii koksowniczej trzeba skupić się na sposobie obliczenia statycznego i wymiarowania trwale nagrzanych elementów konstrukcyjnych podbudowy. W żelbetowych konstrukcjach, które są stale nagrzane, pojawiają się siły termiczne. Wówczas bardzo istotnej jest poprawne określenie sztywności.

Jeżeli przyjmie się sztywność elementów sprężystych (zgodnie z zaleceniami PN/B-03260 „Konstrukcje żelbetowe”), to obliczenie sił termicznych i odkształceń może prowadzić do błędnych wyników (program z aktami na uprawnienia budowlane). Nie bierze się wówczas pod uwagę następujących zmiennych:

– wpływ zarysowania przekrojów na sztywność konstrukcji,

– zmienność sprężysto-plastycznych własności betonu i zbrojenia.

Dodatkowo maleje wytrzymałość betonu przy trwałym nagrzaniu do temperatury 200-T-250°C.

Konieczna tutaj jest znajomość z zakresu rozstawu i rozwartości rys w różnych przekrojach. Ma to na celu ochronę zbrojenia przed rdzewieniem oraz pomoc w stosowaniu zabezpieczeń przed przenikaniem gazów do betonów. Ze względu na to nagrzane elementu podbudowy z żelbetu należy obliczać z uwzględnieniem wpływu zarysowania przekrojów i zmienności cech sprężysto-plastycznych betonu w zależności od wysokości wpływów termicznych. Trzeba również obliczać rozwartość i rozstaw rys, a także momenty i siły (program jednolite akty prawne na egzamin uprawnienia). Żeby obliczyć momenty i siły, należy zrobić to w dwóch etapach:

1. dla krzywoliniowego rozkładu temperatur w przekrojach w stadium rozruchu,
2. dla liniowego rozkładu temperatur w stadium eksploatacyjnym.

Cieplak

Cieplak jest budowlą, która jest ściśle związana z budową baterii koksowniczej. Jego zadaniem jest osłanianie bloku ceramicznego podczas budowy. Ma chronić przed różnego rodzaju opadami atmosferycznymi oraz przed zmianami temperatury. Dawniej budowano cieplaki z drewna, aktualnie buduje się je tylko i wyłącznie ze stali.

Cieplak należy do budowli okresowych. Z tego powodu jego konstrukcja nie powinna być skomplikowana. Musi się ją łatwo montować i demontować (nawet kilkukrotnie), ale jednak z drugiej strony powinna być odpowiednio sztywna, żeby móc przenieść obciążenie składowanych na pomostach bocznych materiałów ceramicznych. W dzisiejszych czasach istnieją już takie cieplaki, które posiadają wbudowane suwnice. Dzięki takiemu rozwiązaniu można sobie znacznie usprawnić pracę w postaci transportu składowanych surowców (segregator z aktami prawnymi do egzaminu na uprawnienia budowlane).

Rozgrzewanie baterii

Okres rozgrzewania baterii należy do najtrudniejszego momentu w trakcie budowy podbudowy i bloku ceramicznego baterii koksowniczej. Wyróżnia się tutaj kilka etapów:

1. suszenia przy wzroście temperatur do ok. 100°C,
2. rozgrzewania przy wzroście temperatur do 750-800°C,
3. normalnego opalania do 1150°C,
4. okres końcowego (roboczego) opalania przy temperaturach 1150-f-1200°C.

Czas, jaki jest potrzebny na rozgrzanie, zgodnie z przygotowanym programem technologicznym, to około 60-70 dni. Najbardziej niebezpiecznym momentem jest wzrost temperatury do 100-300 °C. Ma to związek z rozszerzalnością elementów baterii. Wówczas przypada 70-75% całkowitej rozszerzalności bloku ceramicznego.