Fundamentowanie obiektów zajezdni samochodowych

Sposoby fundamentowania obiektów

Sposoby fundamentowania obiektów zajezdni samochodowych różnią się od metod, które wykorzystuje się w przypadku budownictwa przemysłowego. Zajezdnie najczęściej umiejscawia się na gruntach o przeciętnych warunkach (egzamin na uprawnienia budowlane). Dodatkowo grunty te powinny pozwolić na stosowanie fundamentów płytkich betonowych i żelbetowych, wykonywanych na mokro lub rzadziej prefabrykowanych.

Pawilony zajezdni najczęściej są parterowe. Znajdują się one z reguły na ławach betonowych. Z kolei w przypadku słupów wolnostojących, umieszcza się je na fundamentach stopowych lub na ławach poszerzonych.

Wymiary elementów budynków zajezdni najczęściej są takie, żeby mieściły się w granicach wymiarów odległości dylatacji. Specjalnymi urządzeniami, które się wykorzystuje są:

– podziemne ściągi w przypadku dużych sił poziomych,

– wieńce stężające,

– podobne zabezpieczenia w gruntach, które są słabe.

Drogi i place, które znajdują się wewnątrz zajezdni, należy zaliczyć do integralnej całości zajezdni. Wymiarowanie i zasady projektowania są takie same, jak w przypadku krytych częściach, które są dostępne dla pojazdu. Należy jednak na tym etapie wziąć pod uwagę dodatkowe warunki. Są nimi:

– opady deszczowe,

– opady śniegowe,

– nasłonecznienie (program na uprawnienia budowlane).

Wykonanie nawierzchni

Stanowiska postojowe albo stanowiska oczekiwania najczęściej mają nawierzchnię, którą wykonano z betonu. Odbojnice i krawędzie ograniczające z reguły wykonuje się z krawężników. Z kolei stanowiska znakuje się poprzez malowanie bądź układając w pasy kolorową kostkę.

Pasy jezdni wykonuje się z:

– asfaltu lanego,

– asfaltobetonu,

– prefabrykowanych sześciokątnych bloków – trylinek.

Chodniki ciągów pieszych w zajezdni najczęściej powstają z płyt chodnikowych. Z kolei nawierzchnia podrzędnych ciągów wykonana jest ze żwiru.

Powierzchnie terenu, które nie są drogami, placami czy chodnikami, należy w pewien sposób zagospodarować. Ma to najczęściej formę:

– zieleńców,

– kwietników,

– większych zwartych rezerw zieleni średniej oraz wysokiej.

Stała instalacja równomiernego oświetlenia całego terenu zajezdni jest wymagana z uwagi na względy funkcjonalno-ochronne zajezdni. Słupy podtrzymujące okazują się niezbędne i w przypadku systemu pojedynczych punktów świetlnych, i w przypadku systemu wysokich masztów oświetleniowych.

W przypadku systemu pojedynczych punktów świetlnych wykorzystuje się typowe słupy żelbetowe (egzamin ustny na uprawnienia budowlane). Ustawia się je na zieleńcach, a także na pasach postojowych. Z kolei w przypadku systemu wysokich masztów oświetleniowych zastosowanie znajdują wieże:

– żelbetowe,

– żelbetowo-stalowe,

– stalowe.

Ze względu na niewielką ażurowość konstrukcji żelbetowej bardziej popularne są maszty kratownicowe stalowe. Niezależnie od tego do umieszczania punktów lub zespołów świetlnych wykorzystuje się ściany, dachy i gzymsy budynków zajezdni.

Ogrodzenia

Ze wszystkich obiektów, które wchodzą w skład zaplecza samochodowego, to zajezdnie wymagają ogrodzenia terenu. Wykorzystuje się do tego ogrodzenie:

– żelbetowe prefabrykowane,

– stalowe – siatka na słupach.

Można także wykorzystać ogrodzenie mieszane. Jest to siatka, która znajduje się na słupach żelbetowych. Ogrodzenie tego typu mieści się w kategorii ogrodzeń typowych.

Okazuje się, że najbardziej popularnymi ogrodzeniami są ogrodzenia ciężkie, które mają charakter przemysłowy. Wykonuje się je z reguły z typowych dyli i słupków żelbetowych prefabrykowanych bądź dyli ażurowych betonowych (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia budowlane). Zaleca się również wykorzystać ogrodzenie, które mają formę rzędu żeberek, które są ustawione w odstępach uniemożliwiających przejście.