Elewacyjne tynki

Wymagania stawiane wykończeniowej warstwie budynków w systemie ETICS zostały opisane w artykule z miesięcznika „Inżynier Budownictwa” nr 11/2017, a głównym elementem tej warstwy jest tynk elewacyjny. Warto bliżej przyjrzeć się jego właściwościom, ponieważ elewacyjne tynki produkowane są w formie ciekłej, jako prawie gotowe wyroby, konfekcjonowane zazwyczaj w plastikowych wiaderkach. Z kolei tynkarskie zaprawy, które są sypkie, pakowane są w worki i przed użyciem muszą być zarobione z wodą w odpowiednich proporcjach. Każdy budynek ma swoją wizytówkę w postaci elewacji, która nie tylko nadaje mu estetyczny wygląd, ale także pełni funkcję ochronną, zabezpieczając ściany przed uszkodzeniami mechanicznymi i wpływem warunków atmosferycznych. Obecnie stosuje się różne rodzaje tynków elewacyjnych oraz metody ich aplikacji, jednak już w starożytnym Rzymie używano siedmiowarstwowych tynków. Obecnie grubsze warstwy tynku elewacyjnego nanosi się w dwóch lub trzech warstwach, gdzie każda z nich ma do 20 mm grubości. Tradycyjne tynki, które są mocne i ciężkie, zazwyczaj stosowane są na jednowarstwowe ściany z ceramiki poryzowanej lub bloczków, albo na trójwarstwowe ściany z pustaków ceramicznych bądź cegieł.(uprawnienia budowlane cennik )

Główny składnik tynkarskich mas i zapraw

Do głównego składnika zapraw i mas tynkarskich zalicza się spoiwo. Decyduje ono w dużym stopniu o charakterystyce tynku oraz ma wpływ na jego właściwości. Patrząc na charakter spoiwa wyroby dzieli się na zaprawy i masy tynkarskie, które powstają na mineralnych spoiwach oraz wytwarzane na organicznych bądź polimerowych spoiwach. W pierwszym przypadku mineralnym spoiwem jest potasowe szkło wodne, wapno, cement. Wiązanie odbywa się tu w związku z zajściem chemicznej reakcji spoiw. Do tej grupy zalicza się tynki silikatowe oraz mineralne. Tynkarskie masy tworzone na polimerowych albo organicznych spoiwach wiążą się przede wszystkim w związku z odparowywaniem wody. Zalicza się do tej grupy tynki polimerowe, mozaikowe, silikonowe oraz akrylowe. (uprawnienia budowlane testy)

Kompozycja tynków

Zarówno kompozycja zapraw tynkarskich, jak i mas jest do siebie bardzo podobna. Składają się one z różnego rodzaju drobno i gruboziarnistych wypełniaczy, które posiadają odpowiednio dobraną przesiewową krzywą. To ona decyduje o danej strukturze powierzchni. Poza podstawowymi składnikami do produkowania tynków stosuje się funkcyjne dodatki. Poprawiają one pojawiające się w spoiwie niedoskonałości, albo też nadają tynkowi specjalne rodzaje właściwości, jak np. biofobowe czy hydrofobowe. Dodatki te zbroją strukturę tynku, regulują czas na wiązanie itp. Do głównego składnika, jaki decyduje w tynkarskich zaprawach bądź masach o charakterystyce stworzonego tynku i właściwościach, jakie posiada jest spoiwo. (uprawnienia budowlane 2023)

Mineralny rodzaj tynku

Przy mineralnych tynkach spoiwem do produkowania są wysokogatunkowe portlandzkie cementy. Posiadają one niski stopień zawartości alkaliów oraz obniżoną tendencję do pojawiania się wykwitów. Do produkcji stosuje się także hydratyzowane wapno. Wiązanie spoiw zachodzi w wyniku zajścia chemicznej reakcji z dwutlenkiem węgla, jaki jest w powietrzu oraz z wodą. Tynki te modyfikuje się dodatkowo dodatkami polimerowych dyspersji przybierających postać redyspergowalnych proszków. To sprawia, że tynk uelastycznia się i poprawia się jednocześnie jego przyczepność do podłoża. Staje się on także odporny na pogodowe warunki. Chcąc obniżyć wczesną nasiąkliwość tynku stosuje się do tego celu hydrofobizujące dodatki. Tego rodzaju zaprawy dostarcza się jako sypkie mieszanki. Przed ich zaaplikowaniem należy w odpowiednich proporcjach zarobić je z wodą. (uprawnienia budowlane segregator)

Tynk zewnętrzny cienkowarstwowy i dekoracyjny

Zarówno tynk cienkowarstwowy zewnętrzny, jak i dekoracyjny to nowoczesne rodzaje produktów, w jakich stosuje się różnego rodzaju spoiwo. Są one dostępne na rynku w wielu różnych kolorach, strukturach oraz fakturach. Mają w sobie kruszywa o różnych rozmiarach ziaren i innym składzie. Elewacyjne tynki cienkowarstwowe przede wszystkim pełnią dekoracyjną funkcję. Na elewację nakłada się je w cienkiej warstwie, jaka ma grubość od 2 do 10 mm. Taki tynk zwykle stosuje się na dwuwarstwowych ścianach. Fasadowy tynk cienkowarstwowy na ocieplone ściany kładzie się za każdym razem na warstwie kleju. Nie nakłada się go nigdy w bezpośredni sposób na mineralną wełnę albo styropian. uprawnienia budowlane segregator

Rodzaje tynków grubowarstwowych

Tynk można zakupić jako gotowy już produkt, albo też przygotować samemu. Pierwsza warstwa tynkowej elewacji nazywana jest obrzutką. Daje ona dobrą przyczepność. Drugą warstwą jest warstwa wyrównująca, a trzecia to warstwa wygładzająca. Na tą warstwę nakłada się elewacyjna farbę. Pomimo, że tradycyjny tynk cechuje się wysokim stopniem paroprzepuszczalności, jego trwałość jest tu znacznie mniejsza od cienkowarstwowych tynków. Wymaga ona też malowania. Spośród grubowarstwowych tynków wyróżnia się tynki cementowo – wapienne, cementowe, wapienne oraz gliniane. Tynk cementowo – wapienny jest najprostszy w nakładaniu ale w mniejszym stopniu wytrzymały. Można tworzyć go ręcznie bądź stosując tynkarski agregat. Tynk cementowy cechuje się wytrzymałością, lecz jest trudny podczas obróbki. Aplikacja takiego tynku odbywa się kielnią bądź agregatem. egzamin na uprawnienia budowlane

Tynki gliniane i wapienne

Gliniane tynki są ekologiczne i rzadko wykorzystuje się je na zewnątrz budynku. Tynkowa elewacja stworzona z gliny jest w niskim stopniu trwała oraz nasiąkliwa. Bez zastosowania przy niej chemicznych dodatków szybko uległaby degradowaniu. Tynki wapienne z kolei są mało odporne, lecz idealnie nadają się przy renowacjach zniszczonych oraz starych tynków. Mając do czynienia z miejscami w szczególności narażonymi na uszkodzenia, w takim wypadku można użyć elastyczny klinkier, aby je wzmocnić. uprawnienia budowlane testy

Podziel się: