Elementy stosowane przy budowie wielkopłytowych bloków

Stropy stanowiące element w budynkach z wielkich płyt tworzono zwykle jako w pełni żelbetowe, jednokierunkowo zbrojone bądź jako kanałowe, gdzie ich grubość mieściła się w przedziale 14 do 22 cm. Stropowa rozpiętość nie przekraczała z kolei wartości 6 metrów. Prefabrykaty zwykle wykonywało się na terenie wytwórni, a po ustawieniu ich na placu budowy należało je odpowiednio ze sobą połączyć. Prace te przebiegały przy różnych atmosferycznych warunkach, a pracownicy posiadali mało zaawansowany sprzęt. Patrząc na te czynniki projektanci systemów zaproponowali stosowanie zw. pionowych i stropowych tarczy. Miał być to taki dobór konstrukcyjnych rozwiązań oraz materiałowych, aby każdy ze stropów na danej kondygnacji obiektu stanowił monolityczną oraz sztywną powierzchnię. Tarcze miały za zadanie przenosić tzw. wyjątkowe obciążenia powstałe np. w wyniku wybuchu gazu, gdzie uszkodzeniu uległby fragment budynku. (segregator egzamin ustny uprawnienia) 

Złącza konstrukcyjne

Wrażliwe miejsca w wielkopłytowych budynkach to przede wszystkim złącza, które znajdują się między prefabrykatami. Występują one zarówno w stropowych tarczach jako poziome złącza w wieńcu, jak w tarczach ściennych jako pionowe rodzaje złącz. Bardzo ważną i istotną rolę, aby zapewnić bezpieczeństwo w stropowej konstrukcji posiada podporowe zbrojenie, zakotwienie go w wieńcach, albo też przechodzące z jednego do drugiego przęsła stropu. Wieńce, jak i podporowe zbrojenie łączą płyty prefabrykowane w ścienne i stropowe tarcze. Tarcze te również łączą się w ustrój przestrzenny danego budynku.  (program egzaminu na uprawnienia)  

Działanie środowiska na bloki

W budynku konstrukcje tworzono jako betonowe bądź żelbetowe. Środowiskowe warunki związane z eksploatacją oraz klasa ekspozycji budynki i elementów określa norma PN-EN 206-1. Mówi ona, że w przypadku stropów XC oraz wewnętrznych ścian XC korozja spowodowana jest w suchym środowisku albo w umiarkowanie wilgotnym karbonatyzacją. Nośne ściany piwnic XC mogą mieć korozję w związku z karbonatyzacją, albo agresywnym działaniem związanym z odmrażaniem bądź zamrażaniem. Na keramzytobetonowe ściany zewnętrzne XC oraz XF oddziałuje odmrażanie i zamrażanie na zewnątrz bez zastosowania odladzających środków. (uprawnienia budowlane kontakt) 

Ocena narażenia w trójwarstwowych ścianach

W ścianach trójwarstwowych pojawia się problem związany z oceną narażenia jej na środowiskowe działanie. Wiąże się on z tym, że stosuje się tu różnorodne materiałowe rozwiązania. Zewnętrzne warstwy betonu osłonowych ścian wykazują narażenie na środowiskowe działanie XF, czyli na zamrażanie o odmrażanie bez odladzających środków.  (uprawnienia budowlane program)  Wewnętrzne warstwy z kolei są narażone na procesy korozji w związku z karbonatyzacją. Przy metalowych mocujących elementach, do jakich można zaliczyć szpilki i wieszaki eksploatuje się je w środowisku styropianu albo mineralnej wełny, które nie zabezpieczają od korozji. Oddziaływania w związku z tym należy rozpatrywać w indywidualny sposób. Ma na nie wpływ gatunek stali, sposób profilowania oraz trawienia i odpuszczania powierzchni. (uprawnienia budowlane 2022)