Zasady dylatowania fundamentów
Jeżeli warunek równomiernego osiadania budynku jest trudny do spełnienia (np. ze względu na trudności w ocenie wielkości obciążeń w wyniku niejednorodności gruntów itp.) budowlę dzielimy na mniejsze segmenty (dylatujemy).
Każdy z segmentów jest oddzielnym budynkiem posadowionym na własnym fundamencie.
Dylatacje stosuje się w przypadkach:
- przy posadowieniu budowli na gruntach o różnych właściwościach mechanicznych
- przy dużej różnicy nacisków jednostkowych pod różnymi częściami budowli
- przy zastosowaniu różnych rodzajów fundamentów pod częściami budowli
- przy dobudowywaniu nowego budynku do obiektu istniejącego
- przy znacznej długości budynku
Współczynnik przenikania ciepła – definicja, wzór, czynniki wpływające na jego wartość.
współczynnik przenikania ciepła U [W/m²K] Określa ilość ciepła przepływającego przez 1 m² przegrody przy różnicy temperatur po obu stronach wynoszącej 1 K. Jego wielkość zależy od:
- – grubości poszczególnych warstw składowych przegrody
- – przewodności cieplnej materiałów, z jakich są wykonane
- – występowania w przegrodzie mostków cieplnych, czyli miejsc o zmniejszonej izolacyjności.
Ściany szczelinowe – zasady łączenia warstw i odprowadzania na zewnątrz wilgoci.
Warstwy muru połączone kotwami, liczba łączników nie powinna być mniejsza niż 4 sztuki na 1m2 ściany. Wzdłuż wszystkich krawędzi swobodnych warstwy zewnętrznej (wokół otworów, przy narożu budynku, wzdłuż krawędzi przy przerwach dylatacyjnych) należy umieszczać dodatkowe łączniki w liczbie nie mniejszej niż 3 sztuki na 1mb krawędzi ściany. Minimalna głębokość osadzenia kotwi w murze wynosi 5cm (zalecana 6-8cm). Końcówki kotwi powinny być zagięte na co najmniej 3cm (zagięcie zalecane 5cm). Kotwie wykonuje się najczęściej ze stali zabezpieczonej antykorozyjnie a ich podstawowym zadaniem jest zabezpieczenie warstwy zewnętrznej przed zniszczeniami powodowanymi ssaniem wiatru.
Szczelina powinna być ciągła, tzn. obie warstwy ściany nie powinny mieć w żadnym miejscu sztywnego połączenia, szczeliny wypełnione częściowo materiałem izolacyjnym powinny być wentylowane (wypełnione w całości nie muszą, należy jednak umożliwić odprowadzenie wilgoci na zewnątrz).
Odprowadzenie wody:
U spodu warstwy zewnętrznej w miejscu jej podparcia wykonuje się fartuch z papy bitumicznej (lub innego materiału wodochronnego) a w warstwie zewnętrznej pozostawia się otwory osiatkowane lub osłonięte kratką, którymi woda będzie mogła wypływać na zewnątrz ściany.