Zestawianie dźwigara
Zestawianie dźwigara, skupiające się na zabetonowaniu węzłów pasa górnego i wypełnieniu zaprawą cementową styków pasów niższych i sprężeniu kabli zachodzi w pozycji poziomej. (uprawnienia budowlane kontakt) Taki jest układ robót:
-na powierzchni betonowej rozkłada się ruszt z bali z drewna z wygładzeniem wyższej powierzchni dzięki niwelatora. W tych punktach, gdzie wypadają węzły kratownicy, będą do niego zamocowane pomosty z desek będące wsparciem dla końcówek prefabrykatów i w tym samym czasie niższym deskowaniem dla betonu monolitycznego węzłów. Na pomostach z desek będą widoczne tylko węzły kratownicy,
-na pomostach rozmieszcza się dzięki żurawiowi odstępy budowli. Przez luki w przeponach pasa niższego spełniające w tej sytuacji rolę prowadnic to kable. W węzłach stykowych pasa niższego przyspawa się do kątowników nakładkę okrywającą, po czym zalewa się styki zaprawą. Przez niedużą rozpiętość spoiny stykowej zaprawa musi zostać skierowana paroma rzędami i zagęszczana cały czas przez zanurzanie pręta,
-po paru dniach wykonuje się sprężanie kabli, (uprawnienia budowlane 2022)
-po sprężeniu pasa niższego zachodzi zabetonowanie węzłów pasa wyższego i zestawień krzyżulców z pasem niższym,
-w tym samym czasie do betonowania węzłów zachodzi torkretowanie kabli.
Wtłoczenie zaprawy cementowej
Musi zostać ono zaczęte od wtłoczenia zaprawy cementowej pod ciśnieniem do luzów wśród kabli i luk w przeponach. Po zamocowaniu siatki torkretuje się wolne miejsce wśród siatki i murów koryta pasa niższego. Wyjściem budowlanym dla węzła podporowego:
Wystające z części pasa niższego i wyższego wkładki okrywające na długości elementy monolityczne węzła. Doczepione strzemiona widnieją ponad wyższy pas i uzupełniają strzemiona widoczne z prefabrykatów i przydające się do monolitycznego zestawienia górnego pasa nadbetonem. Strzemiona pojawiają się powyżej wyższej nawierzchni pasa niższego bywają odchylone w stronę linii działania mocy rozszczepiającej działającej w powierzchni stykowej wśród nadbetonu i prefabrykatów. (uprawnienia budowlane program)
Węzeł centralny
Wyższy węzeł centralny zrobiony bywa wedle takiej samej reguły co podporowy. Frontowe powierzchnie stykowe części pasa niższego obramowane bywają z czterech kierunków kątownikami doczepionymi do zbrojenia budowlanego tych części. Zbrojenia wystające z krzyżulców i pasów niższych będą złączone ze sobą, punkty styków można zabetonować. (akty prawne uprawnienia budowlane) Dźwigar zrobiony bywa z takich tworzyw: prefabrykaty – beton rodzaju 400, węzły – 300, nadbeton rozmieszczany wśród żeber frontowych okrycia – 200, kable ze stali – 165 kg mm.
Dźwigar
Dźwigar bywa częścią jednospadowej budowli dachowej skrajnej nazwy o szerokości 27m. Dźwigar zrobiony bywa z tylu kawałków, ile drutów widnieje w kracie. Kawałki te są zestawiane na konstrukcji przed montowaniem w całość, poprzez zabetonowanie węzłów, zalanie zaprawą cementową zestawień pasa niższego i jego sprężenie. (program egzaminu na uprawnienia) Krata dźwigara bywa podczas założenia przegubów w węzłach widoczna. Węzły pasa niższego widnieją na paraboli. Pas wyższy po zmontowaniu okrycia bywa wzmocniony przez beton monolityczny rozmieszczany wśród frontowych żeber okrycia. Średnice pasów wyższych i niższych są skrzynkowe i usolidnione przeponami frontowymi na końcówkach prefabrykatów, a również centralnymi, rozmieszczonymi równo na pełnej długości drutów. Średnice krzyżulców bywają dwugałęziowe. Kable rozmieszczane są w otwartym korycie pasa niższego i są przewleczone przez luki zrobione w przeponach frontowych i centralnych. Po sprężeniu bywają one okryte siatką cięto-ciągnioną dostawioną do prętów wystających z poziomej ścianki pasa niższego. (segregator egzamin ustny uprawnienia)