Wykazano, że oddziaływanie promie słonecznych na powierzchnię tężejącego betonu przyczynia się do znacznej intensyfikacji procesu parowania wody. Na powierzchni betonu dochodzi do wytworzenia się ciepła. Powstaje ono na skutek wymiany radiacyjnej ze słońcem i jest ono wykorzystywane przede wszystkim do przemiany fazowej wody w parę wodną. Związane jest to z regułą przekory Le Chateliera-Brauna.[uprawnienia budowlane] Mówi ona o tym, że dostarczane do betonu ciepło jest głównie zużywane na przemiany fizykochemiczne, które przyczyniają się do hamowania wzrostu temperatury tężejącego betonu. Jest to więc przemiana endotermiczna. Można powiedzieć, że wspomniane zjawisko jest regulatorem temperatury występującej w napromieniowanym betonie. W momencie, gdy ilość wody, która dopływa z wnętrza betonu do jego powierzchni jest mniejsza niż ilość jaka może wyparować to strefa parowania wody obniża się i wchodzi w głąb jego masy. Dochodzi w tej sytuacji do powstania znacznego skurczu strefy powierzchniowej betonu. Dla cienkich elementów może również prowadzić to do wczesnego powstawania rys oraz pęknięć. Najczęściej są one zauważalne w upalne, letnie dni.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Rysy na stropach

Na stropach Ackermanna często można obserwować powstające rysy. Występują one również na stopach pustakowych. Przebiegają one równolegle do żeber, czyli wzdłuż grzbietu pustaków. Rysy te powstają na skutek wysychania cienkiej warstwy betonowej wynoszącej 3-5 centymetrów. Warstwa ta według B. Bukowskiego wysycha tak samo jak mokra glina w ciągu kilku godzin. Ponad żebrami stropowymi proces wysychania jest dużo wolniejszy.[egzamin na uprawnienia budowlane] Spowodowane jest to tym, że wilgoć górnej warstwy jest z dołu uzupełniana kapilarnie. Wspomniane przedwczesne wysychanie betonu powoduje powstawanie rys oraz pęknięć i obniża w znacznym stopniu jego wytrzymałość. Spowodowane jest to tym, że dochodzi do zahamowania procesu hydratacji cementu i zwiększenia porowatości betonu.

Wpływ działania promieni słonecznych

Podsumowując wyżej opisane sytuacje można stwierdzić, że działanie promieni słonecznych przyczynia się do znacznego zwiększania procesu odparowywania wody z betonu. Może to przyczyniać się do uzyskiwania niepełnowartościowego tworzywa, jeżeli nie jest ono odpowiednio pielęgnowane. Oprócz tego dochodzi tu do dużego wzrostu temperatury w strefie przypowierzchniowej. Najczęściej zaobserwować go można po obniżeniu się powierzchni parowania w głąb masy betonu.[segregator uprawnienia budowlane] Dochodzi tu do sytuacji, że produkty procesu hydratacji cementu różnią się ilościowo oraz jakościowo od produktów, które tężeją w normalnych warunkach cieplno-wilgotnościowych. Posiadają one więcej utworów grubokrystalicznych oraz mało materii gelowej. Z tego powodu są one kruche. Nieuwodnione czerepy ziarn są szczelnie otulone otoczkami, które nie dopuszczają do ich dalszej hydratacji.

Badania nagrzewania się betonu

Na temat nagrzewania się betonu przeprowadzone były liczne badania. Jednymi z nich zajmował się K. Flaga. Jego badania opierały się na wpływie nagrzewania otwartej powierzchni świeżego betonu na skutek promieniowania. Konkretnie chodziło o straty wilgoci w danym betonie oraz jakie efekty wytrzymałościowe zostały osiągnięte.[uprawnienia budowlane testy] Badania polegały na tym, że próbki betonów oraz zapraw były izolowane z dołu oraz z boku. Następnie dochodziło do ich ogrzewania za pomocą promienników podczerwieni typu V 25. Między promiennikami, a powierzchnią betonu należało dobrać odpowiednią odległość oraz temperaturę jaką posiadają próbki żarowe. Wartości te dobrane zostały tak, żeby na powierzchni betonu możliwe było uzyskanie strumienia cieplnego równego w przybliżeniu strumieniowi promieniowania słonecznego podczas letniego, upalnego dnia.[akty uprawnienia budowlane]