Deskowania dźwigarkowe
Nazwa „deskowanie dźwigarkowe” pochodzi od określenia elementu nośnego jakim jest dźwigarek (materiały do egzaminu na uprawnienia architektoniczne). Jest to lekka belka, którą wykonuje się z drewna iglastego wysokiej klasy i ma ona przekrój dwuteowy. Dźwigarki należą do podstawowych elementów deskowania ściennego. Mają one dużą nośność oraz mały ciężar.
Jest to deskowanie, które wykorzystuje się w obiektach, które mają mieć duże wymiary. Ma to miejsce w budownictwie:
– przemysłowym,
– mieszkalnym,
– mostowym.
Dzięki deskowaniu dźwigarkowym jest szansa na formowanie praktycznie każdej konstrukcji, nawet tych, które mają złożone kształty. Deskowanie tego typu zaleca się, żeby stosować w takich obiektach, które muszą mieć wysoką jakość powierzchni betonu tam, gdzie według architekta elewacje powinny mieć określoną fakturę. Powierzchnia deskowania również może mieć dowolną fakturę. Deskowanie dźwigarkowe pozwala na zaprojektowanie dla każdego obiektu optymalnego deskowania wielkowymiarowego. Wówczas bierze się pod uwagę indywidualne cennych obiektu oraz projekt technologii jego realizacji. Bierze się pod uwagę:
– geometrię obiektu,
– zalecane miejsca usytuowania ściągów,
– jakość wymaganej powierzchni betonu,
– przewidywane tempo robót,
– ciśnienie mieszanki betonowej,
– dostępność środków finansowych.
System składa się z zespołu płyt, które są połączone złączami i klinami. Dzięki nim można utworzyć wymaganą formę deskowania (uprawnienia architektoniczne – egzamin). Formę taką można wykorzystywać jako jednostkę systemową. Elementami uzupełniającymi są:
– podpory pionujące,
– głowice,
– różnego rodzaju części dodatkowe gwarantujące prawidłową pracę konstrukcji deskowania.
Płyta to podstawowy element tego systemu. Składa się ona z:
– rygli kotwiących,
– dźwigarków,
– poszycia.
Rodzaje dźwigarków
W budowlance można spotkać dwa rodzaje dźwigarków:
– dźwigarki ze środnikiem o konstrukcji kratowej drewnianej,
– dźwigarki ze środnikami pełnościennymi z drewna klejonego lub z twardej płyty nasączonej żywicą syntetyczną.
Cechy charakterystyczne dźwigarków ze środnikiem o konstrukcji kratowej drewnianej:
– pas górny oraz dolny połączone są ze sobą krzyżulcami, które są opatentowane węzłem klejonym,
– wysokość wynosi 24 cm,
– parametry, które określają nośność dźwigarków są następujące:
a) dopuszczalny moment Mdop = 7 kN • m,
b) dopuszczalna siła poprzeczna Qdop = 14 kN,
– producent: PERI,
– nazwa: GT 24.
Cechy charakterystyczne dźwigarków ze środnikami pełnościennymi z drewna klejonego lub z twardej płyty nasączonej żywicą syntetyczną:
– wysokość ze środnikiem pełnościennym: 20 cm,
– parametry określające nośność dźwigarków są następujące:
a) dopuszczalny moment A/dop = 5 kN • m,
b) dopuszczalna siła poprzeczna <2dop = 11 kN.
– producent: wszystkie firmy produkujące deskowania dźwigarkowe.
Warto wiedzieć o tym, że w ofercie każdego producenta jest możliwość wyboru dźwigarków o kilkunastu różnych długościach. Maksymalna długość to 6 m (egzamin na uprawnienia architektoniczne). Jednak istnieje szansa na to, żeby wyprodukować dowolny wymiar zgodny z potrzebami klienta. Przykładowo: PERI przyjmuje zamówienia na GT 24 o długości do 17,8 m. Dźwigarki te wykorzystuje się również do deskowania słupów i stropów.
Dzięki ryglom kotwiącym (belkom kotwiącym) dźwigarki nie zmieniają swojego położenia. Rygle powstają z dwóch stalowych profili ceowych. Dzięki nim można:
– szybko zamontować elementy deskowań,
– łatwo połączyć elementy płyt deskowania za pomocą nakładek i bolców.
Dzięki otworom, które znajdują się na końcach profili można połączyć rygle kotwiące między płytami. Do nich mocuje się dźwigarki przy pomocy specjalnych uchwytów. Dzięki stalowym ryglom płyta staje się sztywna (egzamin na uprawnienia budowlane). Przejmują one siły parcia mieszanki betonowej z poszycia oraz dźwigarków i przekazują na kotwy DW.