Cementowe rodzaje zawiesin
W Polsce stosuje się dwa rodzaje cementowych zawiesin. Są to napowietrzone zawiesiny oraz spulchnione. Aby obniżyć ilość zarobowej wody i zwiększyć zawiesinową płynność zaleca się stosować jako plastyfikatory lignosulfoniany: wapń, sód albo potas w ilości wynoszącej od 0,1 do 0,15% ciężaru cementu (nauka do uprawnień budowlanych). Jako przyśpieszające środki do wiązań wykorzystuje się sodowy węglan albo węglan potasowy. Jego ilość zależy od poziomu temperatury otoczenia podczas wiązania oraz twardnienia. Jeżeli mamy do czynienia z temperaturą otoczenia wynoszącą +1 do +5°C ilość dodatku w postaci węglanów powinna mieć wartość 1,0% . Przy temperaturze +1 do -3°C powinna wynosić 1,5% w stosunku do ciężaru, jaki ma cement.

Rozpoczęcie wypełniania kanałów
Podczas rozpoczęcia wypełniania kablowych kanałów jednakowych kablobetonowych elementów w wytwórni albo na budowie potrzebny jest kierownik produkcji bądź budowy i inspektor technicznego nadzoru. Iniektowanie trzech pierwszych kanałów uznaje się za próbne. Dane służą do ustalenia wytycznych dla kierownika, który przeprowadza z brygadą iniektowanie. Takie wytyczne wpisuje się do dziennika budowlanego bądź iniektowania. Pierwsza z czynności podczas procesu wypełniania kablowych kanałów to sprawdzenie kablowych kanałów pod kątem drożności iniekcyjnych rurek, odpowietrzających oraz odwadniających. Aby tego dokonać, kablowe kanały przedmuchuje się sprężonym powietrzem albo przepłukuje się je wodą. Jeżeli kanały są niedrożne oczyszcza się je albo rozkuwa, aby przywrócić drożność. Kanały, które nie mają osłonek przemywa się dwukrotnie w odstępie kilku godzin. Pozostałą wodę w kanałach usuwa się (program na uprawnienia budowlane).
Wypełnianie kanałów
Wypełnianie kanałów przeprowadza się od najniższego punktu ich położenia (program egzamin uprawnienia 2021). Jeżeli wtłaczamy zawiesinę do długich kanałów, które są podzielone na odcinki iniektowanie przeprowadza się zgodnie z ustaloną wcześniej kolejnością w programie, aby umożliwić kontrolę ich wypełnienia. Wtoczenie przeprowadza się powoli, bez żadnych przerw i zmian w ciśnieniu, zachowując ciśnienie na poziomie 2 atn. Kiedy mamy długie i skomplikowane kanały ciśnienie zwiększa się w fazie końcowej do poziomu 4 atn.
Przerwanie wypełniania kanału
Kiedy zajdzie konieczność przerwania wypełniania kanału wtłoczona zawiesina musi zostać natychmiast usunięta przy pomocy sprężonego powietrza. Kanał następnie przepłukuje się wodą. Usuwanie z kanału zawiesiny przeprowadza się w odwrotnym kierunku niż miało miejsce iniektowanie. Iniektowanie przeprowadza się do momentu, gdy z drugiej końcówki kanału albo z przelewowej rurki zacznie wypływać zawiesina o jednolitej konsystencji i czystym zabarwieniu. Po zakończeniu iniektowania zabezpiecza się kanał przed dalszym wydobywaniem się zawiesiny i jej ubytkiem. Przelewowe rurki zamyka się korkami a kontrolne okienka i otwory wypełnia się zaprawą i uszczelnia (uprawnienia budowlane – egzamin).