Do badania odporności elementów ściennych wykorzystano płyty ścienne wielokanałowe z gipsu typu M-2/g. Wykorzystuje się je do wykonywania ścianek działowych (programy do uprawnień budowlanych). Jeden element ma wymiary 2,55×0,60×0,07 m. Bloki wykonano z czystego zaczynu gipsowego o ciężarze 75 kg/szt.
Głównym celem badania było określenie odporności elementów ściennych na poziome obciążenie udarowe oraz twardości zewnętrznej powierzchni ścianki. Dodatkowo badanie to miało odtworzyć obciążenia dynamiczne zmienne, które występują przy normalnym użytkowaniu pomieszczeń.
Badanie odporności elementów ściennych
Badania miały określić odporność elementów ściennych na poziome obciążenie udarowe.
Zakres badań obejmuje pewien fragment konstrukcji wybrany dla dokonania próbnych obciążeń kontrolnych. Jeżeli wybiera się próbne obciążenia płyty, żeber i podciągu stropu przemysłowego którejś kondygnacji, ważne jest, żeby wybrać podciąg, który najbardziej odtwarza pracę wszystkich pozostałych powtarzających się podciągów.
Obciążenie przeprowadza się po 6 tygodniach od momentu rozdeskowania. W przypadku konstrukcji prefabrykowanej termin badań uzależniony jest od terminu ukończenia twardnienia betonu uzupełniającego.
Umieszczenie czujników podczas badania odporności
W miejscach ustalonych na schemacie rozmieszczenia aparatury pomiarowej powinny być na rusztowaniu przybite poziome półki dla ustawienia czujników. Można je także przykręcić do drewnianych półek przy pomocy uchwytów (program jednolite akty prawne na egzamin uprawnienia). Z kolei iglicę łączy się z drutem, który przymocowany jest do badanej konstrukcji. Drut naciąga się za pomocą obciążnika. W przypadku pomiarów ugięć płyty między żebrami badanej konstrukcji, czujniki ustawia się na półkach, które są przymocowane bezpośrednio do żeber. Mocuje się je za pomocą stalowej belki.
Czujniki mocuje się bezpośrednio do konstrukcji w momencie, kiedy mierzy się ugięcia w punktach wysoko usytuowanych w stosunku do poziomu terenu. Zastępuje się nimi stawianie rusztowań pod aparaturę. Wówczas czujniki te powinny posiadać bęben zamiast iglicy. Na bęben ten nawija się drut z odciążnikiem. Z kolei drugi koniec drutu umiejscawia się w terenie.
W sytuacji, kiedy można spodziewać się znacznych ugięć, to można zastosować niwelację bądź poziomnice. Dotyczy to sytuacji, kiedy przeprowadza się badanie dźwigarów żelbetowych o znacznych rozpiętościach lub badanie słupów wiotkich, masztów na obciążenie skupione w położeniu poziomym. W związku z tym jedna szklaną rurkę poziomnicy należy przymocować do badanej konstrukcji. Z kolei drugą mocuje się do stałej podpory. Różnica poziomów pozwala poznać poziom ugięcia konstrukcji.
Wychylenia pionowe od działania sił poziomych bada się teodolitem. Dotyczy to badania wysokich wież, kominów czy ramownic.
Pomiar naprężeń w elementach konstrukcji
Pomiar naprężeń w elementach konstrukcji bada się przy wykorzystaniu tensometru nasadowego. Wcześniej przykleja się metalowe kapsle zgodnie z ostrzami bazy (program do egzaminu na uprawnienia na komputer).
Takie badanie przeprowadza się w pogodny dzień. Dzięki temu udaje się uniknąć szkodliwe wpływy opadów atmosferycznych, wiatru czy wahań temperatury. Zanim przystąpi się do obciążenia, konieczne może okazać się wykonanie na obciążonej powierzchni urządzenia pomocniczego. Pozwala ono utrzymać balast w stanie równowagi. Jest to istotne zwłaszcza w przypadku balastu z sypkich materiałów.
W przypadku dachu łukowego dla balastu piaskowego należy przygotować skrzynie z desek bez dna. Muszą one ograniczać pionowymi ściankami bryłę balastu. Dodatkowo muszą one być zaopatrzone w przegródki, które nie pozwalają na zsuwanie się piasku po stromych powierzchniach. Z kolei w sytuacji, kiedy obciążenie dotyczy poziomych powierzchni, to skrzynie tego typu są niepotrzebne. Należy pamiętać o tym, że zanim rozpocznie się obciążenie piaskiem lub żwirem, to w dniu, kiedy rozpoczyna się badanie, należy sprawdzić ciężar objętościowy obciążeń. Pozwala to na uwzględnienie wpływu zmiennej wilgotności na ciężar własny balastu.
Najbardziej praktycznym rodzajem balastu, który można wykorzystać do obciążeń próbnych znacznych powierzchni konstrukcji, jest woda, którą nalewa się do odpowiednich zbiorników. W Rosji stosowano do tego celu worki gumowe lub z płótna gumowego. Stosując balast wodny można także posługiwać się szczelnymi skrzyniami (program jednolite akty prawne na egzamin uprawnienia).
