Zbadane elementy ściskane są poddawane ocenie (uprawnienia budowlane 2022). Wyniki badań poddaje się analizie, która polega na porównaniu wyników z odpowiednimi wskaźnikami technicznymi. Program badania powinien zawierać:
a) opis badanego elementu ściskanego wraz z podaniem typu maszyny wytrzymałościowej,
b) cel badań z określeniem poszczególnych faz badań,
c) schematy obciążeń wraz ze szkicami rozmieszczenia aparatury pomiarowej uwzględniającymi schemat maszyny probierczej,
d) wielkości przyrostu siły i wytyczne do rejestracji odkształceń,
e) wskaźniki porównawcze do analizy wyników badań.
Badanie odkształcalności
Prowadzenie badania odkształcalności
Zanim rozpocznie się badania, należy wyposażyć maszynę wytrzymałościową w sprzęt pomocniczy. W przypadku, kiedy korzysta się z prasy typu Amsler 500 T, to dookoła elementu należy ustawić czujniki na statywach do badania odkształcalności elementu ściskanego. Wykonywany pomiar będzie badał wychylenia w kierunku prostopadłym do osi podłużnej elementu.
Opaski z kątowników należy umieścić na badanym elemencie u góry oraz u dołu. Z kolei do tych opasek należy przymocować stalowe pręty i czujniki, dzięki którym będzie możliwy pomiar odkształcenia podłużnego (skrócenia) elementu ściskanego.
Odkształcenia samego materiału elementów mierzy się za pośrednictwem tensometrów nasadowych o pewnej bazie pomiarowej (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). Tensometry należy przykładać do metalowych guziczków, które umieszcza się w pionie na obu bocznych ścianach elementu.
W pierwszej kolejności na tensometrach i czujnikach odczytuje się wartości naprężenia przy obciążeniu. Należy wówczas mieć pewność, że dany element włączono już do obciążenia. Dopiero po tym odczycie można odczytać wartość teoretyczną naprężenia o=0.
Dany elementy należy obciążyć skokami. Co 2 minuty zwiększa się obciążenie po to, żeby za chwilę wrócić do obciążenia wyjściowego. Jest to czynność, którą powtarza się kilkukrotnie.
Prowadzenie badania na stateczność i nośność
W tego typu badaniach siłę przykłada się albo osiowo, albo mimośrodowo. Aby uzyskać mimośród należy ustawić pomiędzy elementem a oporami maszyna stalowe pręty. Mają one najczęściej przekrój kwadratowy. Ustawia się je u góry i dołu na taką odległość od środka ciężkości przekroju elementu, która wynosi tyle samo, co mimośród. W tym badaniu dokonuje się pomiaru wychyleń osi elementu ściskanego w kierunku prostopadłym do osi podłużnej.
Wartość siły krytycznej określa obciążenie, przy którym występuje to wychylenie. Obciążenie rysujące występuje na skutek dalszego wzrostu obciążenia aż do momentu pojawienia się pierwszej rysy. Im bardziej obciążenie będzie rosnąć, tym szybciej doprowadza to do momentu zniszczenia elementu. Dokonuje się przy tym szkic/fotografię przebiegu zniszczenia.
Biorąc pod uwagę wyniki badań należy przeprowadzić pewną analizę (egzamin ustny na uprawnienia budowlane). Analiza ta polega na porównaniu wyników badań ze wskaźnikami. Można na jej podstawie wyciągnąć wnioski odnośnie jakości elementu ściskanego i jego kwalifikacji.
Badania złączy
Badania, które omówiono były fragmentem badań, które przeprowadzono w przypadku prefabrykowanej konstrukcji żelbetowego szkieletu typu H budynku mieszkalnego w Warszawie na osiedlu „Muranów”. Przebadana konstrukcja była fragment prefabrykowanego szkieletu budynku o 9 piętrach. Badania dotyczyły przede wszystkim złączy spawanych słupów ramownic dwóch kondygnacji. Aby uprościć badania, próbnymi elementami do badań były same słupy z kłączami, których górna część jest częścią górnej ramy, a dolna dolnej.
Badania miały na celu określenie następujących zagadnień konstrukcyjnych:
a) porównanie nośności złączy o różnym sposobie wykonania,
b) porównanie nośności słupa bez złącza i ze złączem, z nośnością teoretyczną,
c) sprawdzenie nośności złącza słupów, mających oszczędniejszą (zmniejszoną) ilość zbrojenia i określenie współczynnika pewności tych słupów.
Złącze słupów dwóch ram zaprojektowano w ten sposób, że do głównego zbrojenia słupa dospawano stalową prostokątną ramkę. Ramkę tę utworzono z kątowników nierównoramiennych o wymiarach 100x50x10. Kiedy ustawiono górną część słupa na dolnej, spawano ze sobą ramki łączonych słupów (egzamin na uprawnienia budowlane). Z kolei przestrzeń, która powstała pomiędzy czołami słupów wypełniano zaprawą cementową, którą wtryskiwano przez pozostawiony wcześniej otwór.
Dzięki badaniom miało udać się wyjaśnić pracę i określić wytrzymałość złącza, które ma wyłącznie zespawane ramki z kątowników bez wypełnienia zaprawą oraz złącza spawane wypełnione zaprawą cementową.
