W ITB zostały przeprowadzone badania próbek żużlobetonowych. Na ich podstawie wykazano, że wilgotność tych próbek wynosi średnio około 10% w stosunku do ciężaru. Badania były przeprowadzane w warunkach powietrzno-laboratoryjnych. Wytrzymałość tych próbek, które były badanie w stanie całkowitego nasycenia wodą zmniejszyła się o około 10%.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Żużle paleniskowe betonów wzbudzonych

Po wojnie, w pierwszych latach w Związku Radzieckim prowadzone były próby otrzymania żużli paleniskowych betonów wzbudzonych. Było spowodowane to dotkliwym brakiem materiałów budowlanych. Betony te wykorzystywały własności puccolaniczne żużli paleniskowych. Dzięki temu zabiegowi zmniejszało się zużycie cementu. Za pomocą rozdrabniania i jednoczesnego wymieszania żużli ze spoiwem wewnątrz kołotoku uzyskiwano wzbudzenie. W Polsce badania te były przeprowadzane przez Rolka. W roku 1953 zostały przeprowadzone próby przemysłowe na Żeraniu.[segregator uprawnienia budowlane] Wykazały one, że betony te mają mała przydatność. Betonu te charakteryzowały się dużym ciężarem objętościowym wynoszącym od 1800 do 2000 kg/m³. Zużywają one bardzo duże ilości energii elektrycznej. Oprócz tego podczas ich produkcji zużywa się duże ilości cementu przy jednoczesnej małej wydajności kotłów. Z tego powodu ich produkcja została zupełnie zaniechana.

Beton z pumeksu hutniczego

Wytrzymałość betonu wykonanego z pumeksu hutniczego jest uzależniona od jego składu. Jej wartość może dochodzić nawet do 250 kg/cm². Jeżeli chcemy uzyskać w nich dobrą wytrzymałość wynoszącą powyżej 200 kg/cm² to niezbędny jest staranny dobór uziarnienia, znaczny dodatek mikrowypełniacza oraz użycie bardzo dużej ilości cementu. Jako mikrowypełniacza najczęściej używa się popiołu lotnego. Przez to zabiegi równocześnie zwiększa się ciężar objętościowy. Dla takiego zakresu wytrzymałości wynosi od od 1850 do 1950 kg/m³.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Betony wykonywane z kruszywa pumeksowego

Przy wykorzystaniu kruszywa pumeksowego można otrzymać betonu jamiste, półzwarte oraz zwarte. W betonach jamistych występuje stosunkowo duże rozwinięcie powierzchni ziarn. W tym przypadku grubość jaką posiada otoczka zaczynu cementowego jest nierównomierna. O strukturze betonu przede wszystkim decyduje dobór uziarnienia. Do betonów jamistych powinno używać się frakcję 4-10 milimetrów lub 10-20 milimetrów. Ciężar objętościowy tego typu betonów zależy od ilości użytego cementu.[akty uprawnienia budowlane] Waha się on od 1200 do 1500 kg/m³. Jeżeli chcemy uzyskać betony półzwarte to najlepiej jest wykorzystywać kruszywo o konkretnym uziarnieniu. Wynosi ono 20% frakcji 0-4 milimetry, 40% frakcji 4-10 milimetrów i 40% frakcji 10-20 milimetrów. Betony o takiej strukturze posiadają ciężar objętościowy na poziomie 1450-1700 kg/m³. Można do nich stosować popioły lotne w ilości 20-30% w stosunku do ilości kruszywa. Dzięki takiemu zabiegowi możliwe jest przekroczenie wartości 200 kg/cm² wytrzymałości. W tym przypadku charakterystyczną rzeczą jest brak wpływu uziarnienia na kruszywo. Spowodowane jest to tym, że większe frakcje zazwyczaj są nieco gorzej spienione, a co za tym idzie cięższe.[uprawnienia budowlane testy]

Zależność pomiędzy marką betonu a ciężarem objętościowym

W stanie suchym występuje zależność pomiędzy marką betonu a ciężarem objętościowym. Wartości tego ciężaru w stanie powietrzno-suchym powinny być wyższe o około 100-200 kg/m². Oprócz popiołu lotnego można stosować tu inne mikrowypełniacze. Przykładem może być drobno zmielony żużel granulowany. Zalecane jest, aby nie stosować tu dodatku piasku naturalnego. Jest to spowodowane tym, że przyczynia się on do zwiększania ciężaru objętościowego przy jednoczesnym niewielkim podwyższeniu wytrzymałości danego betonu.[uprawnienia budowlane]