Zasady kierowania potoków podróżnych są następujące (nauka do uprawnień budowlanych). W pierwszej kolejności należy przewidzieć odpowiednie szlaki pasażerów odlatujących, przylatujących, tranzytowych i przesiadających się. Wszystkie szlaki powinny być możliwie jak najkrótsze i nie posiadać żadnych przeszkód. Dodatkowo należy przewidzieć oddzielenie pasażerów od publiczności, która np. zwiedza lub odprowadza podróżnych. Punkty usługowe powinny być tak umieszczone, żeby nie przeszkadzały albo też nie odchylały potoku pasażerów na przestrzeni pomiędzy punktem, w którym zaczyna się końcowa kontrola władz państwowych odlatujących pasażerów, a poczekalniami od strony lotniska. Oprócz tego w odpowiednich punktach powinny być zainstalowane urządzenia głośnikowe. Podchodzenie do samolotów (zapokładowanie) powinno być bezpieczne i czynnościowo najłatwiejsze.

Dodatkowo należy zapewnić rozdzielenie ruchu międzynarodowego i krajowego oraz pasażerów przylatujących i odlatujących. Oddzielenie podróżnych, który przylatują od podróżnych, którzy odlatują jest istotne w sytuacji, kiedy na dworcu jest ruch międzynarodowy. Z kolei w przypadku, kiedy na lotnisku istnieje wyłącznie ruch krajowych, rozdział jest istotny wtedy, kiedy nasilenie ruchu jest duże.

W projekcie budynku dworcowego należy uwzględnić wspólne pomieszczenie dla wszystkich pasażerów, którzy odlatują i znajdują się po stronie lotniska i naprzeciw stanowisk samolotów przygotowanych do lotu.

Najdłuższe przejścia piesze w kierunku budynek dworcowy – samolot nie mogą być większe niż:

– 100 m w przypadku korytarzy krytych albo tuneli pod płytą (od wejścia do korytarza lub tunelu aż do samolotu),

– 200 m w przypadku przejść.

Wielkość odległości zależy przede wszystkim od:

– warunków lokalnych,

– warunków klimatycznych,

– stanu pogody.

Odległość, która znajduje się pomiędzy wejściem do budynku od strony miasta i wyjściem na płytę lotniskową, powinna być krótka (program z aktami na uprawnienia budowlane). Dodatkowo ważne jest, żeby szlak, który znajduje się w środku danego budynku był jak najprostszy i bezpośredni.

Wprowadzenie podróżnych na płytę przeddworcową

Wprowadzanie podróżnych na płytę przeddworcową powinno odbywać się w poniższy sposób:

a) grupy piesze pasażerów są przeprowadzane przez funkcjonariuszy przewoźnika od budynku dworcowego do samolotu lub na odwrót,

b) grupy pasażerów przewożone są środkami zmechanizowanymi,

c) podróżni przechodzą sami.

Układ operacji technologicznych w budynku dworcowym

Odprawa podróżnych i bagażu może odbywać się na jednym lub kilku poziomach – kondygnacjach (wydrukowane akty prawne na egzamin na uprawnienia budowlane). Jest to zależne od wielu czynników. Do najważniejszego z nich należy rozmiaru budynku, który jest wymagany dla określonego nasilenia ruchu.

W przypadku jednego poziomu, wszystkie operacje, które dotyczą podróżnych i bagażu, mają miejsce na poziomie płyty. Dzięki temu można osiągnąć prostotę układu budynku. Dotyczy to zwłaszcza małych częstości operacji. Należy pamiętać o tym, że także budowa jest bardziej ekonomiczna. Jest szansa, że można osiągnąć oszczędność w kosztach operacji oraz duży stopień wykorzystania personelu.

Układ o operacjach jednopoziomowych od strony miasta oraz dwupoziomowych od strony lotniska (tzw. układ półtorapoziomowy), jest korzystny w ruchu międzynarodowym ze znacznym odsetkiem przesiadających się, przy równoczesnym małym ruchu krajowym. W przypadku operacji dwupoziomowych budowa należy do kosztownych. Jednak w sytuacji, kiedy jest duże nasilenie operacji:

– można uniknąć tłoku i zagęszczenia ruchu,

– ułatwia się rozdział funkcjonalny,

– pomieszczenia są wykorzystane,

– ograniczona jest rozbudowa i zmiana pomieszczeń.

Istnieją także szanse na to, żeby stworzyć dwupoziomowy ruch pojazdów (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia budowlane). Dzięki temu można zmniejszyć ich natłok, zwłaszcza od strony miasta. Z kolei podróżni muszą przejść większą odległość pieszo oraz muszą czasami zmienić kondygnacje. W związku z tym konieczna okazuje się budowa dźwigów, schodów oraz przenośników lub innych urządzeń dla bagażów.

Najczęściej jest tak, że operacje dwupoziomowe mają ekonomiczny sens wyłącznie w przypadkach wielkich portów lotniczych. Z tego powodu nie zaleca się, żeby dwupoziomowe operacje miały miejsce w małych budynkach dworcowych.