Wiele z gatunków drzew na przekroju poprzecznym i podłużnym posiada różne zabarwienie drewna. Twardzielą nazywamy ciemno zabarwioną wewnętrzną strefę drewna. Nie zawiera ona żywych komórek oraz nie bierze udziału w procesach przewodzenia wody i gromadzenia materiałów odżywczych. Część, która ją obtacza jest jaśniejsza i nazywana jest bielem. W momencie bezpośrednio po ścięciu drzewa ma ona większą zawartość wody, ponieważ funkcją bieli jest fizjologia drzewa.[uprawnienia budowlane testy] Dąb i sosna posiadają zabarwioną twardzielę. Inna sytuacja ma miejsce w jodle i świerku. Tam twardziel nie różni się aż tak od otaczającego go bielu. Jedynie lekkie różnice barwy, które można zauważyć są spowodowane różnicami wilgotności. Niektóre z gatunków drzew w ogóle nie posiadają twardzieli. Jako przykład można podać tu jawor, brzozę, osikę czy grab.

Biel i twardziel

Biel oraz twardziel mają zróżnicowane cechy techniczne. Można zauważyć to w zastosowaniu drewna. Drewno twardzielowe ma większy ciężar objętościowy i trochę wyższe własności mechaniczne niż drewno bielu. W praktyce te różnice nie są jednak aż tak znaczne i z tego powodu nie odgrywają one istotnej roli. Duże różnice natomiast można zaobserwować w trwałości drewna.[uprawnienia budowlane] Jeżeli drewno twardzielowe jest przetrzymywane na powietrzy to jego trwałość wynosi od kilku do kilkunastu lat. Drewno bielowe natomiast w krótkim czasie ulega zniszczeniu i rozkładowi. Jego trwałość w zależności od gatunku drzewa wynosi od kilu miesięcy do 3 lat. Podczas impregnacji drewna, czyli nasycania bel bez trudności ulega nasyceniu. W przypadku twardzieli natomiast wchłaniania wielkość jest niewielka. W stosunku do betonu skład chemiczny drewna jest obojętny.[akty uprawnienia budowlane]

Wilgotność drewna

W właściwości fizycznych jako najważniejszą cechę oprócz właściwości mechanicznych możemy wyróżnić higroskopijność drewna. Powoduje ona to, że drewno wchłania część wody zarobowej z betonu. Ma to wpływ zarówno na właściwości drewna, jak i betonu. Wilgotność ma znaczący wpływ na mechaniczne i fizyczne właściwości jakie wykazuje drewno. Zmiany wilgotności przyczyniają się do kurczenia i pęcznienia drewna. Drewno w zależności od stopnia zawilgocenia wodą posiada wolną wodę, która wypełnia cewki i naczynia.[segregator uprawnienia budowlane] Posiada ono również wodę, która jest związaną, która przesyca komórki i wodę, która wchodzi w skład związków chemicznych występujących w składzie drewna. Stopień wilgotności można określić poprzez stosunek ciężaru wody znajdującej się w drewnie do ciężaru wysuszonego drewna.

Rodzaje drewna

Na podstawie wilgotności można wyróżnić cztery główne rodzaje drewna. Są nimi drewno mokre, załadowczo-suche, powietrzno-suche i całkowicie suche. Drewno mokre to takie, które zawiera wolną wodę, czyli jest to drewno, którego wilgotność przekracza punkt nasycenia włókien. Mokre drewno posiada wilgotność na poziomie 50-180%. Uzależniona jest ona od gatunku drzewa. Drewno, którego wilgotność wynosi około 25% jest określane mianem drewna załadowczo-suchego. Mokre drewno na skutek składowania na powietrzu traci część wilgoci i wtedy dochodzi do stanu powietrzno-suchego. Charakteryzuje się ono wilgotnością na poziomie 13-20%. Wartość ta zależy od pory roku oraz wilgotności względnej powietrza.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Drewno w deskowaniach

W deskowaniu nie powinno się stosować drewna o zbyt dużej wilgotności, ponieważ jest to szkodliwe. Drewno to może skutkować rozluźnianiem się połączeń, paczeniu się, odkształcaniu czy pękaniu deskowań. Proces nadmiernego wysuszania drewna również jest szkodliwy. Zbyt suche drewno może pęcznieć i ulegać następnie spaczeniu. Do deskowań wykorzystywać się powinno jedynie drewno powietrzno-suche. W praktyce nie jest to jednak zawsze przestrzegane.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]