Według danych zawartych w literaturze rosyjskiej oraz z wyników prowadzonych badań w ITB wartości ugięć, które zostały zmierzone zazwyczaj odpowiadają wartościom, które zostały obliczone metodami teoretycznymi. Możliwe do wystąpienia różnice są tłumaczone nie dość dobrze dobranym wartościom parametrów liczbowych niż samymi założeniami metody.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Porównanie wartości ugięć

W dalszej części porównane zostaną wartości ugięć pomierzonych oraz obliczonych dla płyt i belek wykonanych z betonu marki 140 i 250. Elementy badane były zbrojone gładką stalą o Qr równym 2500 kg/cm². Mikos natomiast zajmował się badaniem płyt z pumeksopyłobetonu, których ciężar objętościowy wynosił 1,85 T/m³. Przez okres trwania badań, czyli trzy miesiące nie zauważono żadnych większych różnić w wielkościach ugięć tych płyt w porównaniu do analogicznych płyt wykonanych ze zwykłego betonu o tej samej marce.[segregator uprawnienia budowlane] Rozrzuty w wielkości ugięcia płyt wykonanych z pumeksopyłobetonu były dużo większe niż płyt wykonanych z betonu zwykłego. Płyty z pumeksopyłobetonu były dalekie od uzyskania stabilizacji. Przyczyną wystąpienia dużych różnic w wartości A jest zarówna różna wilgotność własna badanych elementów, która orientacyjnie wynosiła od 5 do 20% jak i wpływ naprężenia wewnętrzne, które zostały wywołane procesem autoklawizacji.

Badania Kalnajsa

Podobne badania przeprowadzał Kalnajs. Badał on płyty wykonane z betonu komórkowego pod wpływem obciążenia krótkotrwałego. Badane elementy obciążono do połowy wartości momentu niszczącego. Średnia wartość stosunku A była podobna do wartości uzyskanej w badaniach ITB. Czas tego badania wynosił 180 dni. Pomieszczenie, w którym było ono przeprowadzone miała wilgotność stałą o niewielkich różnicach. Temperatura wynosiła 18-18-22°C. Ugięcie jakie uzyskały badane elementy po upłynięciu 180 dni były bardzo bliskie stabilizacji.[egzamin na uprawnienia budowlane] Należy mieć tu na uwadze, że stała wilgotność środowiska jest czynnikiem niezwykle korzystnym. Dla większych zmian wilgotności środowiska, w którym przeprowadzane są badania dochodzi do dość dużego przyrostu ugięcia. Z tego powodu przyjmowanie wartości 2 dla współczynnika c jest uzasadnione.

Wpływ zmiennej wilgotności

Zmienność wilgotności środowiska, w którym przeprowadzane są badania ma znaczny wpływ na przyrost ugięcia pod obciążeniem długotrwałym elementów, które wykonywane są z betonów lekkich. Pierwsza z serii badań obejmowała wielokanałowe płyty stropowe. Miały one długość 6 metrów i przekrój 50×24 centymetry. Posiadały one dwa kanały o średnicy 16 centymetrów.[uprawnienia budowlane] Płyty te wykonywane były z betonu pumeksowego, którego wytrzymałość w momencie obciążania elementy wynosiła 60 kg/cm² dla płyty 1,2 i 3 oraz 75 kg/cm² dla płyty 4 i 5. Zbrojeniem tych elementów dla płyty 3 były siatki wykonane z prętów przeciąganych na zimno ze stali. Jego obliczeniowa granica plastyczności wynosiła 3600 kg/cm². Pozostałe płyty posiadały zbrojenie ze stali gładkiej o granicy plastyczności wynoszącej 2400 kg/cm². Wraz z upływem czasu wzrastało ugięcie płyt pod obciążeniem 600 kg/m².  Naprężenia w zbrojeniu płyty 3 miały wartość 2500 kg/cm². Dla pozostałych płyt wartość ta wynosiła około 1600-1750 kg/cm².[uprawnienia budowlane testy]

Wilgotność powietrza

Można więc zauważyć, że decydujący wpływ na wartość przyrostu ugięcia wraz z upływem czasu ma zawartość pary wodnej w powietrzu. Dla niskiej wilgotności względnej powietrza, która wynosi około 50% oraz stosunkowo wysokiej temperatury wynoszącej 28-30°C ugięcie rośnie dużo szybciej niż w temperaturze wynoszącej 8-10°C oraz wilgotności względnej na poziomie 70-80%.[akty uprawnienia budowlane]