Poprzez wprowadzenie prefabrykacji można całkowicie wyeliminować martwy czas oczekiwania na osiągnięcie przez beton normowej wytrzymałości. Dodatkowo daje to możliwość, żeby od razu rozpocząć montaż urządzeń na zmontowanych już elementach fundamentów. Taka właściwość, którą wykazują prefabrykowane fundamenty, ma cenną wartość dla zakładów hutniczych (program na uprawnienia budowlane w wersji android). Dzięki temu można oddać wcześniej obiekt walcowniczy do użytku, czyli przynosi to gospodarce poważne efekty ekonomiczne. Dlatego też wszystkie najnowsze rozwiązania dają możliwość zastosowania do fundamentów walcarek konstrukcji stalowej.
Prefabrykacja
Proces ciągłego odlewania stali
Proces ciągłego odlewania stali wygląda tak:
płynną stal, która jest w głównej kadzi odlewniczej, rozdziela się przy pomocy kadzi pośredniej na poszczególne nitki urządzenia do ciągłego odlewania,
każdą nitkę odlewania tworzą:
– chłodzony krystalizator, gdzie zachodzi pierwsza faza krzepnięcia metalu,
– strefa wtórnego chłodzenia – tam chłodzi się odlany metal,
– klatka walców ciągnących,
– urządzenie do cięcia ciągłych wlewków na żądane odcinki.
Proces ciągłego odlewania należy do nowych procesów. Z tego powodu nie ma ustalonych odgórnie kształtów maszyn i urządzeń czy konstrukcji budowlanych. W związku z tym kształt konstrukcji obudowy tego typu urządzeń może być różna, zależna od rodzaju samych urządzeń.
W hutnictwie na całym świecie stosuje się trzy podstawowe sposoby ciągłego odlewania:
cały proces od odlewania do pocięcia gotowych wlewków na odcinki przebiega w pozycji pionowej,
początkowa faza, tj. odlewanie, krystalizacja i wtórne chłodzenie przebiega w pozycji pionowej, a następnie zakrzepnięte wlewki odginane są do pozycji poziomej zespołem walców,
przejście pionowej pozycji odlewania do pozycji poziomej następuje przez zastosowanie zagiętych krystalizatorów i zagiętych stref wtórnego chłodzenia.
Wysokość urządzenia z pierwszego przypadku jest największa, w ostatnim z kolei – najmniejsza. Ma ona istotny wpływ na rodzaj konstrukcji budowlanej. Mowa tu i o obudowie urządzeń, i o hali, gdzie będzie to urządzenie zamontowane (akty prawne do egzaminu na uprawnienia budowlane).
Ogólne wytyczne
W zależności od typu urządzeń, każdy z nich ma wady i zalety, zwłaszcza z punktu widzenia konstrukcji budowlanej.
Pierwszy rodzaj odpowiada za prowadzenie całego procesu w pozycji pionowej. W związku z tym konieczna jest budowa pomieszczenia podziemnego, które będzie głębokie. Plusem jest to, że wymaga się małą powierzchnię zabudowy i hala nie musi być wysoka.
Wymogiem koniecznym przy drugim rodzaju jest wysoka hala z jezdnią podsuwnicową, która znajduje się na wysokim poziomie. Obudowa jest konstrukcją nadziemną. Urządzenie to posiada większą powierzchnię (w rzucie poziomym) niż pierwszy typ (program z aktami na uprawnienia budowlane).
Trzeci rodzaj posiada największą powierzchnię zabudowy. Na jego korzyść działa jednak to, że nie wymaga się wysokiej hali ani podziemnych pomieszczeń. Podczas procesu ciągłego odlewania ważna jest, oprócz urządzeń technologicznych, konstrukcja budowlana. Urządzenie do ciągłego odlewania stali jest konstrukcyjnie związane z wydziałem stalowni. W związku z tym podczas projektowania trzeba brać pod uwagę oba tematy jednocześnie. Prawdopodobne jest to, że wysokość hali stalowni i wysokość wraz z umiejscowieniem urządzenia w rzucie pionowym będą ze sobą ściśle powiązane.
Projektowanie urządzeń przy stalowniach, które istnieją, wygląda zupełnie inaczej. Miejsce zamontowania urządzenia należy dostosować do wysokości hali stalowni, a dokładniej mówiąc – do poziomu jezdni suwnicy lejniczej. Należy dokładnie zapoznać się z zagadnieniami konstrukcji budowlanej przy wyborze odpowiedniego urządzenia. Jest to ważne ze względu na koszty – koszt tej konstrukcji wpływa bezpośrednio na całkowity koszt urządzenia (program jednolite akty prawne na egzamin uprawnienia).
Ogólne wytyczne, które są istotne z punktu widzenia konstrukcji budowlanej to:
– trzeba projektować urządzenia naziemne tam, gdzie wielkość terenu na budowę jest dostateczna – urządzenia typu b lub c,
– urządzenia podziemne, czyli typu a, które będą najlepsze w miejscach, gdzie powierzchnia zabudowy jest ograniczona, ale warunki gruntowe pozwalają na to.
