Wnioski ogólne
Profil podłużny i poprzeczny należy sprawdzić przy wykorzystaniu:
– instrumentu niwelacyjnego,
– łaty profilowanej z poziomnicą,
– łaty trzymetrowej,
– profilografu (materiały do egzaminu na uprawnienia architektoniczne).
To, czy nawierzchnia jest równa należy sprawdzić w świeżo wykończonej nawierzchni. Wykorzystuje się do tego łatę i przykłada się ją w osi oraz w 1/4 i 3/4 szerokości nawierzchni.
Czasami konieczne jest badanie wytrzymałości betonu wbudowanego. Spowodowane to jest tym, że opieranie się wyłącznie na wytrzymałości próbek kontrolnych, które wykonano w trakcie budowy nawierzchni jest momentami niewystarczające. Zdarzają się rozbieżności między wynikami badań próbek kontrolnych a wytrzymałością i stanem zachowania się samej nawierzchni.
Wnioski ogólne dotyczące nawierzchni betonowej są następujące. Celowe jest zabezpieczenie zewnętrznych krawędzi nawierzchni za pomocą kostki rzędowej lub krawężników wpuszczonych. Jest to proces niezbędny w przypadku spadków podłużnych powyżej 1%. Z kolei bez sensu jest układanie na ławach betonowych dywanika bitumicznego. Spowodowane to jest tym, w bardzo szybko on się niszczy.
Należy również pamiętać o tym, żeby w odpowiedni sposób zakonserwować szczeliny dylatacyjne. Spowodowane to jest tym, że jakiekolwiek zaniedbania mogą doprowadzić do niszczenia krawędzi i naroży płyt, których nie da się już naprawić.
Konstrukcje sprężone
Konstrukcjami sprężonymi są konstrukcje, w które wprowadza się dodatkowe naprężenia. Kierują się one przeciwnie do kierunku naprężeń od obciążenia siłami zewnętrznymi i własnego ciężaru. Celem dodatkowych naprężeń jest pełne zlikwidowanie naprężeń rozciągających oraz zredukowanie tych naprężeń do pewnych wartości (uprawnienia architektoniczne 2021).
Beton sprężany od dawna stosuje się w przypadku konstrukcji inżynierskich oraz budownictwie ogólnym. Jednak dopiero od 1945 r. znajduje on zastosowanie w nawierzchniach betonowych. Z kolei pomysł, żeby beton ten zastosować w przypadku dróg samochodowych i startowych pierwszy raz powstał we Francji dzięki E. Freyssinetowi. Z kolei w Anglii pierwsze doświadczalne prace zastosowania sprężonego betonu w budowie nawierzchni drogowych miały miejsce w 1950 r. W USA pierwszy raz odbyło się to w 1952 r. Następne byłwy to Niemcy Zachodnie (1954 r.), Czechosłowacja (1955 r.), ZSRR, Austria, Szwecja, Holandia, Belgia oraz Japonia.
Wykresy naprężeń
Naprężenia ściskające lub rozciągające mogą wystąpić w płycie nawierzchniowej pod wpływem obciążeń zewnętrznych w jej strefach górnej i dolnej (egzamin na uprawnienia budowlane). W efekcie może to doprowadzić do zniszczenia płyty. Dzięki zastosowaniu sprężenia płyty w jej osi na skutek wprowadzenia sił ściskających na płytę, można uzyskać dowolnie duże naprężenia ściskające. Należy jednak pamiętać, żeby były one w wysokości przewidywanego naprężenia rozciągającego.
Dzięki zsumowaniu obciążeń można uzyskać wykresy naprężeń. Wykresy te są sumą naprężeń, które powstają na skutek działania sił zewnętrznych i sprężających. Jednocześnie charakteryzują się one brakiem naprężeń rozciągających. Z kolei naprężenia ściskające występują w wysokości dwukrotnie większej.
Aktualnie na podstawie badań wykonanych odcinków doświadczalnych wiadome jest, że wykorzystanie betonu sprężonego do budowy nawierzchni dróg i pasów startowych doprowadza do:
– zmniejszenia grubości nawierzchni,
– zmniejszenia ilości szczelin przy konieczności wykonania pewnych dodatkowych robót,
– zużycia pewnej ilości stali wysokojakościowej.