Wiązanie wielorzędowe

Podczas odpowiedniego używania typowych wiązań cegieł, takich jak krzyżykowe, polskie, pospolite, wielorzędowe – zazwyczaj nie widać różnicy w odporności muru na ściskanie. Jednak jeśli nie wypełnimy zaprawą spoin podłużnych w murze o wiązaniu wielorzędowym, to wytrzymałość spadnie o około 6%.

Wiązanie wielorzędowe wypada gorzej niż inne w stosunku do działania obciążeń ze znaczniejszym mimośrodem. W filarach o przekroju podobnym bądź kwadratowym, zwłaszcza duży wpływ na wytrzymałość posiada odpowiedniość wiązania i wypełnienie spoin pionowych, bo w takich filarach wywiązują się podczas ściskania naciągnięcia rozciągające poziome w dwóch kierunkach , kiedy w murze o większej długości naprężenia mają znaczenie tylko dla kierunku poprzecznego. (uprawnienia budowlane kontakt)

Wiązanie pierścieniowe

Używane przez niektórych murarzy wiązanie kominowe (pierścieniowe) w filarach z nieprzewiązanymi spoinami wewnętrznymi powinno zostać zakazane, bo sprawia ono widoczne zmniejszenie odporności (o około 30%). (uprawnienia budowlane 2021) W miarę powiększającego się obciążenia ściskającego mur ukazują się w osobnych cegłach na początku słabo widoczne pęknięcia, które rozwijają się zwłaszcza z pęknięć włoskowatych, które były w cegłach jeszcze zanim zostały dołożone do muru, wtedy zachodzi I faza zniszczenia.

Pojawie się ona w murze na zaprawie wapiennej przy naciągnięciu równającym się 0,4-0,6 R, na zaprawie cementowej 0,6-0,8R, a zaprawie cementowo-wapiennej 0,5-0,7R, gdzie R to wytrzymałość na ściskanie.

Takie pęknięcia nie są same w sobie groźne, bo nie będą się zwiększać bez dalszego obciążenia, jednak wskazują one niebezpieczeństwo, szczególnie podczas ryzyka wzrostu obciążenia. (uprawnienia budowlane program)

Podczas zjawiania się takich pęknięć warto zastopować kolejne obciążenia muru i nałożyć specjalne rysy paski obserwacyjne (kontrolki).

Paski

Paski są tworzone zazwyczaj z gipsu, a dla punktów wilgotnych ze szkła bądź zaprawy cementowej. Przyczepia się je do muru oczyszczonego z tynku i zmoczonego: gipsowe – zaprawą gipsową, cementowe i szklane – cementową. Na pasku musi zostać permanentnie zapisana data przyklejenia. Paski muszą zostać nałożone prostopadle do kierunku pęknięcia. Środkowa, cieńsza część paska nie może zostać przyklejana, bo może w łatwy sposób przy nowych ruchach muru pęknąć. (akty prawne uprawnienia budowlane)

Warto kontrolować, czy paski w prawidłowy sposób przylegają do muru. Jeśli pasek pęknie, to nakleja się w pobliżu nowy i zapisuje to w dzienniku budowy. Jeżeli przyczyny pęknięcia nie da się w żaden sposób usunąć, odpowiednio wzmacnia się mur.

Wyróżnia się ona pojawieniem ciągłych pęknięć na wysokości kilku bądź kilkunastu warstw cegieł. W murach na zaprawie wapiennej pęknięcia cegieł widnieją zwłaszcza na przedłużeniu pęknięć zaprawy w spoinach pionowych, ale w murach na zaprawie cementowo-wapiennej oraz cementowej pęknięcia cegieł widnieją nie tylko na przedłużeniu spoin, ale też w innych punktach.

Faza II

Po osiągnięciu II fazy paski obserwacyjne zazwyczaj pękają na kolejny dzień po założeniu, nawet jeżeli obciążenie wcale się nie zwiększyło. Wtedy stan muru uznajemy za groźny i katastrofa może wydarzyć się nawet bez powiększonego obciążenia. (segregator egzamin ustny uprawnienia)

W podobnych przypadkach warto od razu użyć potrzebne środki do odciążenia muru. Więc przy uszkodzonym filarze międzyokiennym ustawia się w obu otworach słupy drewniane (inaczej stemple) z poprzecznym oczepem do przytrzymania nadproża, przy czym te słupy się podklinowuje.

Przy filarze środkowym stawiamy podobnie słupy drewniane do przytrzymania belek i podciągów. W przypadku dłuższych odcinków ścian podpiera się je ukośnymi słupami, które stawia się na klinach. Jako krańcowy środek zabezpieczenia zdeformowanych filarów korzysta się z zamurowania otworów albo ich części na takiej zaprawie, jaka umożliwi na łatwą rozbiórkę w przyszłości. (program egzaminu na uprawnienia)

Kolejny sposób postępowania ustala się po dokładnym zdiagnozowaniu przyczyn, jakie spowodowały uszkodzenia muru. W okresie II fazy uszkodzenia zaleca się używać do obserwacji pęknięć nie paski, a czujniki, bo one umożliwiają mierzenie powiększających się odkształceń (z dokładnością czujnika 0.01mm).