Głównym utrudnieniem w szerokim stosowaniu pianobetonów jest skurcz, który zachodzi podczas dojrzewania. Trwa on około 9 miesięcy, a długość ta uzależniona jest od panujących warunków. Reinsdorf przeprowadzał badania skurczu. Odbyły się one na beleczkach o wymiarach 4x4x16 centymetrów. Badania trwały 364 dni. W ciągu 287 dni beleczki przechowywano w normalnych warunkach. Następnie warunki zostały zmienione. 21 dni były w środowisku wilgotnym oraz 7 dni w suchym. Badania przeprowadzano na próbkach, które wykonywane były z cementu portlandzkiego, hutniczego, na kruszywie z piasku oraz z żużla wielkopiecowego. Odbywały się one dla warunków normalnych oraz podczas naparzania niskoprężnego. Oprócz tego sprawdzany był wpływ mieszaniny kruszyw, chlorku wapniowego oraz wapna hydratyzowanego.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Wyniki badań skurczu

Pianobetony, które wykonuje się na cemencie hutniczym wykazują maksymalny skurcza w okresie 28 dni. Podczas zwiększenia zawartości cementu lub piasku przypadającego na metr sześcienny pianobetonu wzrastał skurcz. Dodanie żużla wielkopiecowego natomiast zmniejsza wartość skurczu. Gdy dodany zostanie chlorek wapniowy w ilości 1% spoiwa to dla normalnego dojrzewania pianobetonu zwiększa się skurcz maksymalny.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane] Natomiast podczas procesu naparzania niskoprężnego wielkość skurczu pozostaje taka sama. Dla pianobetonów na cemencie portlandzkim skurcz jest większy podczas dojrzewania w normlanych warunkach niż podczas naparzania niskoprężnego. W przypadku normalnego dojrzewania skurcz szybciej się kończy niż podczas naparzania niskoprężnego. Czas ten uzależniony jest od zawartości cementu przypadającej na metr sześcienny pianobetonu. Wpływ wypełniacza podczas obróbki cieplnej jest nieznaczny. Pianobeton piaskowy ma niewiele większy skurcz niż pianobeton z wypełniaczem żużlowym. Trzeba mieć na uwadze, że podczas normalnego dojrzewania pianobeton piaskowy kurczy się prawie dwukrotnie więcej niż pianobeton żużlowy.[uprawnienia budowlane]

Dodatki w pianobetonach

Dla normalnych warunków dojrzewania w pianobetonach piaskowych większość skurczu trwa 28 dni. Ten czas może zostać nieco wydłużony przez dodanie żużla. Dodanie 1% chlorku wapniowego do cementu portlandzkie powoduje powiększenie skurczu o około 0,4%. Tym samym wydłuża się czas trwania skurczu. W przypadku stosowania żużla w pianobetonie skurcz trwa bardzo długo. Normalnie całkowity skurcz kończy się po upływie około 90 dni.[uprawnienia budowlane testy] 

Przewodność cieplna i wytrzymałość na ściskanie

Przewodność cieplna oraz nasiąkliwość pianobetonu uzależnione są od rodzaju użytego surowca oraz warunków produkcji. Z tego powodu można znaleźć różne informacje na jej temat w źródłach różnych autorów. Według Kafumana wartość współczynnika przewodności cieplnej uzależniona jest w dużej mierze od ilości oraz wielkości porów. Wytrzymałość na ściskanie uzależniona jest od kierunku działania siły. Jest większa dla kierunku prostopadłego do odlewanych warstw, a mniejsza w przypadku kierunku równoległego.[akty uprawnienia budowlane]

Nasiąkliwość pianobetonu

Nasiąkliwość pianobetonu jest uzależniona od jego ciężaru objętościowego oraz od surowców, z jakich jest on wykonywany. Oznacza to, że na nasiąkliwość wpływ ma rodzaj spoiwa, kruszywa oraz emulsji. Również sposób dojrzewania wpływa na stopień nasiąkliwości.  Według badań Zenczykowskiego nasiąkliwość dla pianobetonu waha się od 1 do 7% przy ciężarze objętościowym wynoszącym od 400 do 1200 kg/m³. Źródła radzieckie dla takich samych ciężarów objętościowych twierdziły, że nasiąkliwość wynosi 3-16%. W pianobetonach występuje bardziej zamknięta struktura porów niż w przypadku betonów komórkowych autoklawizowanych. Z tego powodu ich nasiąkliwość jest niższa.[segregator uprawnienia budowlane]