Pierwszy podwodny tunel powstał przed naszą erą w roku 2160. Znajduje się on w Babilonie nad rzeką Eufrat. Jego długość wynosiła 900 metrów, a przekrój miał odpowiednio 4,5 na 3,6 metrów. Obudowę wykonano z cegły na asfaltowej zaprawie, która została uszczelniona za pomocą iłu. Na ten moment tunele pod wodne akweny wykonuje się przy zastosowaniu jednego z trzech sposobów. Jest to drążenie tuneli pod dnem, budowanie na dnie oraz tunele pływające. W przypadku budowania tuneli na dnie, takie tunele nazywamy tunelami kesonowymi. Tunel pływający z kolei montuje się pod lustrem wody na takiej głębokości, aby umożliwić swobodny przepływ żeglugowy. (segregator egzamin ustny uprawnienia)
Tunele drążone pod wodą
Tunele drążone pod dnem
Drążone pod dnem tunele nazywa się w skrócie tunelami TBM. Przed rozpoczęciem drążenia takiego tunelu należy przygotować na brzegach zjazdy do komory startowej oraz końcowej, które zwieńczą drążony tunel. Taki rodzaj tunelu tworzy się przy zastosowaniu tradycyjnej metody bądź podstropowej. W drugim przypadku przybiera on kształt wanny o prostokątnym przekroju. Wykopy na głębokość wynoszącą 6 metrów prowadzi się zwykle w obudowie wykonanej z szczelnych ścianek stalowych, natomiast głębsze wykopy w szczelinowych żelbetowych ścianach, których grubość wynosi od 1,2 metrów, a głębokość sięga nawet przeszło 30 metrów. Ułożenie podziemnej poziomej przegrody przeciwfiltracyjnej za pomocą metody Solicrete zamyka dopływ pionowy gruntowej wody. Metoda ta nazywana jest strumieniową iniekcją. (program egzaminu na uprawnienia)
Najdroższa metoda wykonania tuneli
Chociaż zastosowanie metody TBM jest najdroższym rozwiązaniem, to jednak wiele inwestorów czy tak się na nie decyduje. Za tą metodą przemawia wiele argumentów. Pierwszym z nich jest to, że drążenie tunelu pod dnem wodnego akwenu w żaden sposób nie koliduje z jego eksploatacją oraz z żeglugą na wodzie. Nie narusza on też brzegowej struktury akwenu. Taki tunel cechuje się trwałością oraz szczelnością, ponieważ jego przekrój jest kołowy. Zarówno szczelność, jak i trwałość jest lepsza, niż w przypadku stworzenia zatapialnego tunelu, który posiada prostokątny przekrój. Czas związany z realizacją tunelu o typie TBM jest taki sam, jak w przypadku wybrania innej metody, a podczas wykonywania prac drążeniowych tunelu nie implikuje on negatywnych skutków dla wodnego naturalnego środowiska, jak i dla gruntowej wody. (uprawnienia budowlane program)
Budowa i montaż drążonego tunelu TBM
Tunel posiada obudowę, którą tworzą pierścienie żelbetowe. Każdy z pierścieni składa się zwykle z siedmiu elementów, gdzie sześć z nich jest elementami podstawowymi, a jeden to klin. Łączna waga pierścienia żelbetowego to 100 ton. Maszyna, która drąży TBM waży przeszło 2 tysiące ton. Jej długość to około 90 metrów, a średnica żłobiącej tarczy wynosi około 13 metrów. Po dokonaniu jej montażu oraz zweryfikowania, czy funkcjonują poprawnie wszystkie urządzenia u producenta należy ją rozmontować na części, które będą mogły zostać przetransportowane na plac budowy. (uprawnienia budowlane 2022)
